بریده‌هایی از کتاب عشق با صدای بلند

واژه‌های دستان او تو حرف نزن زیبا‌ترین صدا حرف‌هایی است که دستانت روی میز می‌زنند.

آن گاه که پس از دوری بسیار تو را می‌بوسم گویی نامه‌ای عاشقانه را با شتاب در صندوق سرخ پستی می‌اندازم.

هنوز از من تاریخ تولدم را می‌پرسی پس بنویس روز عاشق شدنم به تو روز میلاد من است.

محبوبم می‌پرسد: تفاوت میان من و آسمان چیست؟ تفاوت این است عشق من وقتی تو می‌خندی آسمان از یادم می‌رود.

سینه‌ها برق می‌زنند از تمدن. آن یکی دنبال خانه‌ای ویلایی در لندن این یکی درپی قاچاق اسلحه آن به دنبال انتقام‌گیری در کلوب شبانه این در پی توطئه برای تاج و تخت، ارتش خصوصی، قلمرو شاهزادگی. ای نسل خائن انسان‌های شرم‌آور نسل تفاله!

ما نیاز داریم به نسلی جدید که شخم زند آسمان را منفجر کند تاریخ را باورهایمان را. نیاز به نسلی جدید داریم که ببخشد اشتباه‌هایمان را.

خلاصه این‌که کلاه تمدن بر سر. در عصر حجر زندگی می‌کنیم.

آغاز سرزمینم، اشک پایان آن اشک...

هزاران زن وارد تاریخم شدند اما با هیچ یک پیوند نبستم به جز... آزادی

خسته‌ام از سفر خسته‌ام از خسته بودن تدبیری داری برای این خنجر که در تن‌مان فرو می‌رود اما نمی‌کشد؟

می‌دانستم برای تو چیزی بیشتر از بادبزن دستی چینی نیستم که تو را تمامی تابستان از گرما حفظ می‌کرد این را هم می‌دانستم نامه‌های عاشقانه‌ای که برایت می‌نوشتم چیزی نبودند جز آیینه‌هایی برای بازتاب غرور تو.

بوی بارانت را می‌شنوم پیش از آن که خیس‌ام کند. آهنگ صدایت را می‌شنوم پیش از آن که حرف بزنی بافته گیسویت را می‌گشایم پیش از آن که ببافی‌اش.

از من نیز هرچه دارم بگیر من شاعرم و تمامی ثروتم دفتر‌هایم هستند و چشمان زیبای تو.

زمانی که خداوند تو را با من آشنا کرد به جایگاه خود بازگشت. گفتم نامه‌ای به او بنویسم نامه‌ای بر برگ آبی درون پاکتی آبی رنگ شسته از اشک چشمانم و در آن بنویسم «دوست عزیزم می‌خواستم ترا سپاس بگویم چون او را برایم برگزیدی»

اما پیامبر می‌شوم زمانی که درباره تو می‌نویسم.

نفرت دارم از عاشق شدن مانند هر کس نفرت دارم از نوشتن مانند هر کس کاش دهانم کلیسایی بود واژه‌هایم ناقوس.

عشق من به تو فرا‌تر از واژه‌هاست این است بر آن شدم خاموش بمانم همین.

ای مسافر پس از ده سال هنوز خنجری هستی بر پهلوی من.

عصر انحطاط آغاز شد. عصری که صرف و نحو خوب می‌دانست اما با الفبای زنانگی آشنا نبود عصری که گناهش پاک کردن نام زن از حافظه وطن بود.

هنوز از من تاریخ تولدم را می‌پرسی پس بنویس روز عاشق شدنم به تو روز میلاد من است.