پیامبر گرامی و عزیز ما میفرمایند: «مَن حَلَبَ شاتَهُ و رَقَعَ قَمیصَهُ و خَصَفَ نَعلَهُ و واکلَ خادِمَهُ و حَمَلَ مِن سُوقِهِ، فَقَد بَرِئَ مِن الکبرِ؛ هر کس خودش گوسفندش را بدوشد و جامهاش را وصله کند و کفشش را پینه زند و با خدمتکارش هم غذا شود و کالایش را از بازار [به خانه] حمل کند، بی گمان از کبر پاک شده است.»
KHIALPARDAZ
امیرالمؤمنین (ع) میفرمایند: «طَلَبْتُ الْخُضُوعَ فَمَا وَجَدْتُه إِلَّا بِقَبُولِ الْحَقِّ. اقْبَلُوا الْحَقَّ فَإِنَّ قَبُولَ الْحَقِّ یبَعِّدُ مِنَ الْکبْر؛ خضوع را جستجو کردم، پس آن را نیافتم مگر در قبول کردنِ حقّ. حقّ را بپذیرید چراکه پذیرش حق، انسان را از کبر جدا میکند.»
KHIALPARDAZ
استغفار، تنفّر از بد بودن، و بیزاری از «در اوج پاکی نبودن»، راه را برای اصلاح نفس باز میکند.
KHIALPARDAZ
یکی از راههای مهم عملی برای درک تکبّر پنهان، انجام گستردهٔ رفتار متواضعانه است.
KHIALPARDAZ
برای پیدا کردن تکبّر پنهان هم باید با انسانهای متواضع نشست و برخاست کنیم
KHIALPARDAZ
آن وقت است که علت عصبانیتهای خود را میفهمیم که چیزی جز تکبّر پنهان نیست.
KHIALPARDAZ
از او بپرسیم آیا اگر بر دیگران تفوق پیدا کند و یا دیگران به برتری او اعتراف کنند، لذت میبرد؟
KHIALPARDAZ
در بین راههای جلوگیری از تکبّر پنهان، مهمتر از همه تفکر و محاسبهٔ نفس است.
KHIALPARDAZ
یکی از علامتهای تکبّر پنهان این است که انسان به کفّار علاقه داشته باشد یا اینکه از آنها بَدش نیاید.
KHIALPARDAZ
پیامبر گرامی اسلام (ص) صریحاً میفرمایند: «أحَبُّ المؤمِنینَ إلی اللّه ِ مَن نَصَبَ نَفْسَهُ فی طاعَةِ اللّهِ، و نَصَحَ لاُمّةِ نَبیهِ، و تَفکرَ فی عُیوبِهِ، و أبْصَرَ و عَقَلَ و عَمِلَ؛ محبوبترین مؤمنان نزد خدا کسی است که در راه طاعت خدا خویشتن را به رنج و کوشش افکند، خیرخواه و دلسوز امّت پیامبر او باشد، در عیبهای خود بیندیشد، بینش و خرد خود را به کار گیرد و کار کند.»
کاربر ۱۳۷۲۲۷۰