بریده‌هایی از کتاب زندگی خود را دوباره بیافرینید

زمانی که در تلهٔ شکست گرفتار هستید، میزان استفادهٔ شما از روش فرارکردن بسیار زیاد خواهد بود. افراد از توسعهٔ مهارت‌ها، برعهده‌گرفتن مسئولیت‌ها و امور جدید امتناع می‌کنند؛ از هر چالشی که می‌تواند آن‌ها را در مسیر پیشرفت قرار دهد. این افراد معمولاً می‌گویند، «چه فایده ای دارد؟» احساس می‌کنید زمانی که محکوم به شکست هستید، تلاش‌کردن بی‌فایده است.

ریسکِ شکست را بپذیرید. این تنها راهِ موفقیت است.

یک جاذبهٔ شدید جنسی «می‌تواند» نشان دهد که شریک شما در حال تشدید تلهٔ ترک‌شدن در شماست. اگر چنین چیزی وجود دارد، رابطهٔ شما چیزی جز دردسر نیست و باید درمورد ادامهٔ آن بیشتر فکر کنید.

شما جذب افرادی می‌شوید که تا اندازهٔ مشخصی تعهد و نزدیکی نشان می‌دهند اما نه به آن اندازه که صددرصد اطمینان حاصل کنید که برای همیشه با شما می‌مانند. زندگی در یک رابطهٔ عاشقانهٔ بی‌ثبات به شما احساس راحتی و آشنایی می‌دهد. این همان چیزیست که همیشه می‌شناخته‌اید. بی‌ثباتی می‌تواند از طریق تولید جریان ثابتی از جاذبه و احساس، همیشه تلهٔ شما را فعال نگه دارد. انتخاب شریکی که حقیقتاً کنار شما وجود ندارد، تضمین می‌کند که شما ترک‌شدن دورهٔ کودکی خود را تکرار خواهید کرد.

چرخهٔ ترک‌شدن با آغاز شدنِ تلهٔ ترک‌شدن و شروع یک جدایی طولانی، این حس از طریق چرخه‌ای از احساسات منفی ادامه پیدا می‌کند: ترس، اندوه و خشم. این چرخهٔ ترک‌شدن است. اگر دچار این تله باشید، چرخه را نیز خواهید شناخت.

ضدحمله‌ها در «ظاهر» درست هستند. در حقیقت بسیاری از افرادی که ما در جامعه آن‌ها را ستایش می‌کنیم، افرادی اهل ضدحمله‌زدن هستند؛ افرادی همچون بازیگران سینما، نوازنده‌ها و رهبران سیاسی. اما اگرچه که در جامعه جا افتاده‌اند و در چشم دیگران به‌عنوان افرادی موفق دیده می‌شوند، هرگز پیش خودشان احساس آرامش نمی‌کنند. آن‌ها همواره از درون احساس نقص دارند.

احساس امنیت برای یک نوزاد، احساسی کاملاً عمده و اساسی محسوب می‌شود. این نیاز برای او همچون مرگ و زندگیست.

احساس امنیت برای یک نوزاد، احساسی کاملاً عمده و اساسی محسوب می‌شود. این نیاز برای او همچون مرگ و زندگیست.

یکی از دلایلی که باعث می‌شود کارلتون نیازهای خودش را نادیده بگیرد این است که احساس می‌کند خودش لیاقت چنین رضایتی را ندارد.

خروج از تلهٔ وابستگی یعنی سفر از کودکی به بزرگسالی؛ یعنی تبادل ترس و دوری با احساس مهارت و کمال؛ به دست آوردن این حس که می‌توانید در این دنیا به گونه‌ای مستقل عمل کنید. دست از تلاش‌های طاقت‌فرسا در جهت کمک‌گرفتن از دیگران برای مراقبت از خودتان بردارید. یاد بگیرید تا خودتان از خودتان مراقبت کنید. یاد بگیرید تا از طریق کسب مهارت در امور زندگی، به توانایی‌های خود برای رویارویی با آن‌ها ایمان داشته باشید.

یک فرآیند دو مرحله‌ای برای کودک وجود دارد: ۱. ایجاد بنیانی امن؛ ۲. دوری از این بنیان و رسیدن به استقلال. فقدان هرکدام از این دو مرحله می‌تواند به شکل‌گیری تلهٔ وابستگی در فرد منجر شود.

این گرایش به سوی نقطهٔ کاملاً مخالف (عمل‌کردن به گونه‌ای که انگار به هیچ‌کس نیازی نیست) ضدِ وابستگی نام دارد که خود دلیل محکمی برای وجود تلهٔ وابستگیست. افرادی که ویژگی ضد وابستگی دارند کمک دیگران را نمی‌پذیرند، حتی زمانی که باید چنین کاری را انجام دهند. آن‌ها از پذیرش هرگونه توصیه، کمک و راهنمایی اجتناب می‌کنند. آن‌ها به خود اجازهٔ دریافت کمک به قدر کافی نمی‌دهند چرا که چنین کاری به آن‌ها حس آسیب‌پذیری می‌دهد.

از جهات بسیاری، برون‌هراسی نوعی وابستگی است. یکی از ویژگی‌های اصلی استقلال، توانایی خطرکردن و زندگی به شکل مستقل است. برون‌هراسی دقیقاً در نقطهٔ مقابل قرار دارد.

هرچند که از تغییر می‌ترسید و در برابر آن مقاومت می‌کنید، حتی در زمان امنیت نیز احساس گرفتاری دارید. این جنبهٔ منفی تلهٔ وابستگی است.

بی‌اعتمادی به تصمیمات از اصلی‌ترین ویژگی‌های تلهٔ وابستگی است. شما «دودل» و «نامطمئن» هستید.

تصویری که می‌توان از ماهیت وابستگی خلق کرد، تصویر کودکی است که ناگهان احساس می‌کند در دنیایی بیکران قرار گرفته و برای پیداکردن مادرش اشک می‌ریزد. این حس مانند حسِ حضورِ یک کودک در دنیای بزرگسالان است. بدون حضورِ یک بزرگسال که بتواند از شما مراقبت کند، کودک گم‌شده ای بیش نیستید.

این تله‌های زندگی هستند که مشخص می‌کنند ما چطور فکر کنیم، احساس کنیم، عمل کنیم و آن‌ها را به دیگران نیز منتقل کنیم. آن‌ها موجب بروز احساسات قدرتمندی همچون خشم، ناراحتی و اضطراب می‌شوند.

سرچشمه‌های تلهٔ بدگمانی و تجاوز سرچشمه‌های این تله را می‌توان در تجربه‌های تجاوز در دوران کودکی یافت، یعنی فریب‌خوردن، تحقیرشدن و یا خیانت.

در تمام طول زندگیم سعادتمند از داشتن خانواده‌ای بودم که فارغ از آنچه که پشت سر گذاشتم، می‌توانم همیشه روی تحسین، قوت قلب‌دادن و باور آن‌ها حساب کنم

دیگر معتقد نیستیم که باید به هر قیمتی هر رابطه‌ای را حفظ کرد. بعضی از روابط بسیار آسیب‌زننده هستند و امیدی به تغییرشان نیسست.