بریده‌هایی از کتاب زندگی خود را دوباره بیافرینید

عزت نفس عبارتست از احساس ارزشمندبودن در زندگی شخصی، اجتماعی و شغلی.

پیش نیازِ خودسازی، پذیرش خودتان است.

«حس می‌کنم هرگز کودکی نکرده‌ام.»

اختلالات شخصیتی نابودگر شخصیت شما هستند

پدر یا مادر دخالت می‌کنند و بیش از اینکه کودک خودش مشغول شود، کار او را برایش انجام می‌دهند. آن‌ها ممکن است نیت خوبی داشته باشند، شاید تنها می‌خواهند زندگی را برای فرزند خود ساده‌تر کنند و یا او را از ناراحتی پس از ارتکابِ اشتباه دور کنند. اما زمانی که پدر یا مادر همهٔ امور را بر عهده می‌گیرند، کودک هرگز یاد نمی‌گیرد تا نقش خود را تمام و کمال و به طریقی کارآمد ایفا کند. زمانی که سعی خود را می‌کنیم شکست می‌خوریم و دوباره امتحان می‌کنیم و یاد می‌گیریم تا در جنبه‌های مختلف زندگی به مهارت دست پیدا کنیم. این فرآیندِ یادگیری است و بدون یک تجربهٔ ملموس، یادگیریِ کمی اتفاق می‌افتد. تمام آنچه یاد می‌گیریم این است که بخواهیم والدین ما کنار ما باشند.

سرچشمه‌های وابستگی در مراقبت بیش از حد ۱. والدینتان بیش از حد از شما مراقبت می‌کنند و به گونه‌ای با شما رفتار می‌کنند که گویا کوچکتر از سن واقعی خود هستید. ۲. والدینتان برای شما تصمیم می‌گیرند. ۳. والدینتان به تمام جزئیات زندگی شما رسیدگی می‌کنند و بنابراین خودتان هرگز آن‌ها را یاد نمی‌گیرید.

اعتقادات معنوی و مذهبی می‌توانند اجزای بسیار مهمی از تعامل و همکاری در تمام دنیا باشند. اغلبِ رویکردهای معنوی و مذهبی بر اهمیت‌دادن به فراتر از شخص و خانواده، یعنی تمام دنیا تأکید دارند

افرادی که دچار تلهٔ وابستگی هستند بر این باورند که نمی‌توانند «به تنهایی» ادامه دهند. آن‌ها به شخصی قدرتمند نیاز دارند تا آن‌ها را در انجام امور روزانهٔ زندگی هدایت و راهنمایی کند. آن‌ها به «کمک» نیاز دارند.

هرگز نبایست کشف و کند و کاو را متوقف ساخت و در پایانِ این جستجو به آنجا می رسیم که آغاز کرده‌ایم و آنگاه برای اولین بار جایگاهمان را درمی یابیم

افرادی که در کودکی ترک شده و یا با بدرفتاری و تجاوز مواجه شده‌اند، آسیب‌دیده‌ترین افراد هستند. آن‌ها در هیچ کجا احساس امنیت نمی‌کنند. حس می‌کنند که هر لحظه ممکن است اتفاق وحشتناکی رخ دهد. حس می‌کنند کسی که دوستشان دارد، قصد ترک و یا آسیب‌رساندن به آن‌ها را دارد. آن‌ها احساس آسیب‌پذیری و شکنندگی می‌کنند. به راحتی می‌توان تعادل روحی آن‌ها را بر هم زد. خلق‌وخویی پرتنش و از هم گسیخته دارند و افرادی بی‌فکر و خودنابودگر هستند.

«زندگی خود را دوباره بیافرینید»، معنا و ارزش منحصر به فردی دارد. این کتاب نمایشگر بالاترین میزان از سال‌ها رشد فردی و شغلی برای هریک از ماست. به همین علت است که باید از افراد بسیاری که چه در گذشته و چه در حال حاضر، در امور قابل توجهی در موفقیت ما سهم داشته‌اند، تشکر کنیم.

سه نشانه مبنی بر محدودشدن ابراز وجود شما وجود دارد. اول اینکه شما بسیار با دیگران «سازگار» هستید. همیشه در جهت کسب رضایت دیگران هستید و همیشه از آن‌ها مراقبت می‌کنید. همیشه منافع خود را فدای دیگران می‌کنید. به نظر اصلاً نگران نیازهای خود نیستید. نمی‌توانید اطرافیان خود را در رنج ببینید و مدام امیال خود را در جهت کمک به آن‌ها فدا می‌کنید. آن‌قدر به دیگران محبت می‌کنید که آن‌ها از اینکه با شما باشند احساس گناه می‌کنند. در درون خود ممکن است احساس ناتوانی و تسلیم داشته باشید و یا از اینکه محبت‌های شما مورد سپاسگزاری واقع نشده دلخور شوید. شما بیش از حد در جهت رفع نیازهای دیگران مهربانی می‌کنید. نشانهٔ دوم این است که شما اساساً «

در موقعیت‌هایی که آسیب‌پذیر هستید، نسبت به دیگران احساس فرومایگی می‌کنید. نسبت به طردشدن و مورد انتقاد قرارگرفتن بسیار حساس هستید. چالش‌های زندگی شما را بسیار مضطرب می‌سازد که باعث می‌شود یا به کلی از چالش ها دوری کنید و یا به شکلی نامناسب و ناکارآمد آن‌ها را سپری کنید.

افرادی که در کودکی ترک شده و یا با بدرفتاری و تجاوز مواجه شده‌اند، آسیب‌دیده‌ترین افراد هستند.

غلبه بر تلهٔ شکست بیشترین پاداش را در پی دارد. زندگی که تماماً غرق در شرمساری و تنش بوده می‌تواند به منبعی از عزت نفس تبدیل شود. اما شما باید مایل به جنگیدن باشید. بایستی مایل به کنار گذاشتنِ فرارکردن و سرمایه‌گذاری روی نقاط قوت خود باشید.

چه خوبی دارد که خانه‌ای بسیار تمیز و مرتب داشته باشی اما خودت را برای این تمیزی به دردسر و زحمت زیادی بیندازی و از هرکسی که در این راه مانع تو شود نفرت داشته باشی؟ چه خوبی دارد که شغل بسیار رده بالایی داشته باشی اما این شغل زمانی برای تفریح و لذت‌بردن از زندگی برایت باقی نگذارد؟ وسایل رفاهی که داری چه خوبی دارند وقتی آن‌قدر خسته و زار باشی که توانی برای لذت‌بردن از آن‌ها برایت باقی نمانده باشد؟

تغییر تلهٔ شما شامل اصلاح نوع برخورد با خودتان و با دیگران و در نتیجه شکل برخورد دیگران با شما می‌شود.

شما نمی‌توانید با انتقاد از دیگران و کوچک‌شمردن آن‌ها احساس بهتری نسبت به خود داشته باشید. این مسئله دقیقاً در مورد فرزندان شما نیز صدق می‌کند. آن‌ها معصوم و آسیب‌پذیر هستند و شما به آن‌ها خیانت می‌کنید. قطع‌کنندهٔ این زنجیر باشید. تلهٔ نقص‌داشتن خود را به آنان انتقال ندهید. به نوعی نسبت به آنچه که در حق همسر و فرزندان خود کرده‌اید احساس گناه می‌کنید. در این احساس گناه غوطه‌ور نشوید. مهم این است که «همین حالا» تغییر کنید.

«به ارزیابی میزانِ حقیقت نقص‌های خود بپردازید.» زمانی که فهرستتان به اتمام رسید، با خودتان فکر کنید که اگر فرد دیگری این دارایی‌ها و استعدادها را می‌داشت، چه فکری در مورد او می‌کردید. این را در نظر داشته باشید که هرکس نقص‌هایی دارد. هرکس یک سری ویژگی‌های مثبت و منفی دارد.

اگر گرفتارِ تلهٔ نقص‌داشتن هستید، زمانی که احساس جاذبهٔشدیدی می‌کنید مراقب باشید. احتمالاً قوی‌ترین جاذبه‌ها را به سوی افرادی دارید که از شما انتقاد و شما را طرد می‌کنند. آن‌ها به تشدید احساس نقص در شما می‌پردازند. افرادِ ایرادگیر به شما حس «آشنایی» می‌دهند چرا که بازتابی از محیط کودکی شما هستند. اکیداً توصیه می‌کنیم تا از ملاقات‌کردن با افرادی که با شما به درستی رفتار نمی‌کنند اجتناب کنید، نه اینکه سعی کنید عشق آن‌ها را با تلاش به دست آورید.