بریده‌هایی از کتاب زندگی خود را دوباره بیافرینید

به طور خوش‌بینانه، همهٔ ما دوران کودکی را پشت سر گذاشته‌ایم که از عزت نفس ما حمایت می‌کند. از خانواده‌امان احترام و عشق دریافت کردیم، توسط هم‌سن و سال‌هایمان پذیرفته شده‌ایم و در مدرسه به موفقیت دست پیدا کرده‌ایم. احتمالاً به جای طردشدن و سرزنش‌شدن، ستایش و تشویق شده‌ایم.

اگر در خانواده‌ای بزرگ شده‌اید که در آن استقلال فردی ترویج داده شده است، پس والدینتان به شما مهارت‌های خودکفایی را آموزش داده‌اند و شما را به پذیرش مسئولیت تشویق کرده و درایت را به شما یاد داده‌اند. آن‌ها شما را به تعامل با دنیای بیرون تشویق کرده‌اند. به جای اینکه بیش از حد از شما مراقبت کنند، به شما یاد داده‌اند که دنیا جای امنی است و به شما گفته‌اند که چگونه می‌توانید از خطرات در امان باشید. شما را در جهتِ داشتن هویتی مستقل حمایت کرده‌اند.

کودکی که احساس امنیت می‌کند، می‌تواند احساس اطمینان و آرامش داشته باشد. احساس امنیت اساسِ هر چیزِ دیگری است. فقدان چنین احساسی هر چیز کوچکی را غیرممکن می‌سازد. بدون این احساس نمی‌توان در سایر امور به پیشرفتی دست پیدا کنیم. آن‌قدر انرژی صرف نگرانی در مورد امنیت‌داشتن می‌شود که دیگر چیزی باقی نمی‌ماند.

یک کودک، به خانواده‌ای ایمن و باثبات نیاز دارد. خانهٔ ایمن خانه‌ای است که والدین آن در دسترس هستند. چه از نظر فیزیکی و چه از نظر احساسی در خدمت کودک هستند. با هیچ‌کس بداخلاقی نمی‌شود. دعواهای لفظی، درون‌مرز واضح و معمولی رخ می‌دهد. هیچ ترسی از مرگ و یا ترک‌شدن برای مدت طولانی وجود ندارد.

یک کودک برای رسیدن به امنیت، ارتباط با دیگران، استقلال فردی، عزت نفس، ابراز وجود و محدودیت‌های واقع‌گرایانه، نیازهای اساسی دارد. اگر این نیازها برآورده شوند، کودک می‌تواند از نظر روانشناختی به رشد دست پیدا کند. در زمان کاستی در رفع نیازهای کودکان است که مشکلات گسترش می یابند. منظور ما از تله‌های زندگی نیز همین مشکلات هستند. آنچه برای رشد بدان نیز داریم ۱. امنیت اولیه ۲. ارتباط با دیگران ۳. استقلال فردی ۴. عزت نفس ۵. ابراز وجود ۶. محدودیت‌های واقع‌گرایانه

تله‌های زندگی زمانی گسترش می‌یابند که محیط دوران کودکی محیطی مخرب باشد.

مهم‌ترین تأثیری که محیط از ابتدا بر ما دارد، از طریق خانواده اعمال می‌شود.

یک تلهٔ زندگی، به شدت برای بقا و ماندگاری تلاش می‌کند. احساس الزامِ شدیدی برای حفظ آن‌ها حس می‌کنیم. تلهٔ زندگی همان چیزی که ما می‌شناسیم. در عین دردناک‌بودن، راحت و آشنا نیز هست و بنابراین تغییر آن نیز امری بسیار دشوار است. علاوه بر این‌ها، تله‌های زندگیِ ما معمولاً در دوران کودکی و به‌عنوان «مصوباتی» مناسب، در خانواده‌ای که در میان آن‌ها زندگی می‌کرده‌ایم شکل گرفته است. این الگوها در دوران کودکی واقع‌گرایانه بوده‌اند؛ مشکل اینجاست که ما به تکرار آن‌ها که دیگر هدف سودمندی نیز نیستند، ادامه می‌دهیم.

تله‌های زندگی را می‌توان از طریق سه ویژگی اساسی تشخیص داد: ۱. آن‌ها الگوها و طرح‌هایی همیشگی هستند. ۲. آن‌ها «خود نابودگر» هستند. ۳. آن‌ها برای بقا می‌جنگند.

۱. امنیت اولیه (تله‌های مربوطه: ترک‌شدن و بدگمانی و تجاوز)

به امنیت، ارتباط با دیگران، استقلال فردی، عزت نفس، ابراز وجود و محدودیت‌های واقع‌گرایانه، نیازهای اساسی دارد

مفهوم «پیش‌زمینه» از روانشناسیِ شناخت می‌آید. پیش زمینه‌ها، عمیقاً در باورهای ما دربارهٔ خودمان و دنیا، که در اوایل زندگی شکل گرفته‌اند، ریشه دارند. این پیش‌زمینه‌ها هستند که احساس ما را نسبت به خودمان تشکیل می‌دهند.

تقریباً همه انسان‌ها، الگوهای منفی کودکی‌شان را به روش‌های خودکوبنده تکرار می‌کنند. این حقیقتی شگرف است که روانشناسان با آن درگیر هستند. ما به نوعی، در دوران بزرگسالی، شرایطی را خلق می‌کنیم که به شکل قابل توجهی شبیه به شرایط ِ نابودکنندهٔ دوران کودکی ما می‌باشند. تلهٔ زندگی همان راهی است که ما الگوهایمان را در آن بازسازی می‌کنیم.

آنچه برای رشد بدان نیز داریم ۱. امنیت اولیه ۲. ارتباط با دیگران ۳. استقلال فردی ۴. عزت نفس ۵. ابراز وجود ۶. محدودیت‌های واقع‌گرایانه

رویکرد تله‌های زندگی، فراهم آورندهٔ تکالیفِ رفتاریِ سازمان‌دهی شده و رویارویی‌های مداومی هستند که به شما در حفظ پیشرفتتان کمک می‌کنند.

موقعیت‌های ناپایداری دوران کودکی، خطرناک‌ترین موقعیت‌ها برای تکرارشدن هستند

افرادی که در کودکی ترک شده و یا با بدرفتاری و تجاوز مواجه شده‌اند، آسیب‌دیده‌ترین افراد هستند. آن‌ها در هیچ کجا احساس امنیت نمی‌کنند. حس می‌کنند که هر لحظه ممکن است اتفاق وحشتناکی رخ دهد. حس می‌کنند کسی که دوستشان دارد، قصد ترک و یا آسیب‌رساندن به آن‌ها را دارد. آن‌ها احساس آسیب‌پذیری و شکنندگی می‌کنند. به راحتی می‌توان تعادل روحی آن‌ها را بر هم زد. خلق‌وخویی پرتنش و از هم گسیخته دارند و افرادی بی‌فکر و خودنابودگر هستند.

اگر در تلهٔ ترک‌شدن گرفتار هستید، کم پیش می‌آید که روابط عاشقانهٔ شما آرام و باثبات باشد. در عوض، روابط شما همچون یک ترن هوایی پر سرعت و پرپیچ‌وخم می‌باشد.

در تمام طول زندگیم سعادتمند از داشتن خانواده‌ای بودم که فارغ از آنچه که پشت سر گذاشتم، می‌توانم همیشه روی تحسین، قوت قلب‌دادن و باور آن‌ها حساب کنم. از پدر و مادرم، پدر بزرگ و مادر بزرگم، برادرم استفان، خواهرم دِبرا و تمام اعضای خانواده بزرگم سپاسگزارم که همیشه تغییرات ناگهانی مرا پذیرفتند. آموختم که هیچ‌وقت چنین حمایتی را بی‌اهمیت نشمارم.

تله‌های زندگی را می‌توان از طریق سه ویژگی اساسی تشخیص داد: ۱. آن‌ها الگوها و طرح‌هایی همیشگی هستند. ۲. آن‌ها «خود نابودگر» هستند. ۳. آن‌ها برای بقا می‌جنگند.