بریده‌هایی از کتاب برای من غمگین نشوید

برای من گریه نکنید! برای من غمگین نشوید! چیزهایی را که نوشته‌ام بخوانید و بعد همه را فراموش کنید!

یک‌بار به او گفتم خدایان دارند مجازاتش می‌کنند چون خیلی خوب می‌نویسد. امیدوارم هیچ‌وقت به خوبی او ننویسم می‌خواهم سرم روی این ماشین‌تحریر بیفتد سه خط مانده به انتهای صفحه و سیگار میان انگشت‌هایم خاکستر شود و رادیو هنوز بخواند می‌خواهم چنان بنویسم که این‌طور تمام کنم.

تقریباً صبح است. توکاها روی کابل تلفن منتظرند و من رأس ساعت شش صبح ساندویچ فراموش شدهٔ دیروز را می‌خورم. صبح آرام روز یکشنبه. یک لنگه کفشم یک گوشهٔ اتاق راست ایستاده و لنگهٔ دیگر به‌پهلو افتاده است. بله، بعضی زندگی‌ها برای هدر دادن آفریده شده‌اند.

عشق یعنی زنگ تلفن صدای همیشگی یا صدایی دیگر اما او که باید باشد نباشد

چون هرچه گشتند نتوانستند کسی را پیدا کنند که درست مثل تو باشد. من هم نمی‌توانم.

پرنده‌ای آبی در قلب من است که می‌خواهد بزند بیرون اما حواس من جمع است فقط می‌گذارم بعضی شب‌ها که همه خواب‌اند بیرون بیاید می‌گویم من می‌دانم تو آن‌جایی پس غصه نخور! بعد می‌گذارمش سرِ جایش اما آن‌جا کمی آواز می‌خواند به او اجازه نداده‌ام بمیرد و باهم می‌خوابیم با عهد مخفی‌مان و همین برای در آوردن اشک یک مرد کافی‌ست اما من گریه نمی‌کنم شما چطور؟

به این‌جا پا گذاشته‌ایم به بیمارستان‌هایی چنان گران‌قیمت که مردن به‌صرفه‌تر است وکلایی با دستمزدهای سنگین که گناهکار از آب درآمدن به‌صرفه‌تر است به کشوری که زندان‌هایش پر و دیوانه‌خانه‌هایش تعطیل‌اند به جایی که تودهٔ مردم از احمق‌ها قهرمانان ثروتمند می‌سازند به این‌جا پا گذاشته‌ایم

نفرت بیشتر از عشق است. آدم‌ها باهم خوب نیستند. شاید اگر باهم خوب بودند مردن‌مان غم‌انگیز نمی‌شد.

عشق یعنی کلمه‌ای که زیاد و زیاد و پیش از موعد به زبان می‌آید.

عشق یعنی اسبی با پای شکسته که تلاش می‌کند جلوی چشم چهل‌وپنج‌هزار تماشاچی سر پا بایستد