بریده‌هایی از کتاب هنر ظریف بیخیالی

چه آگاهانه به این قضیه اعتراف کنیم چه نه همواره ما مسئول آنچه که بر سرمان می‌آید هستیم. انتخاب اینکه آگاهانه وقایع زندگی‌مان را برای خودمان تفسیر نکنیم هم خودش در نوع خود یک نوع تفسیر کردن رویدادهای زندگی‌مان است. انتخاب اینکه به رویدادهای زندگی‌مان واکنش نشان ندهیم خودش یک واکنش به رویدادهای زندگی‌مان است. چه از این واقعیت شاد باشیم چه نه ما همواره نقشی فعال در چیزهایی که برایمان اتفاق می‌افتند ایفا می‌کنیم. ما همواره در حال تفسیر کردن وقایعی هستیم که برای ما رخ می‌دهد. همواره در حال انتخاب ارزش‌هایی هستیم که با آن‌ها زندگی می‌کنیم. همواره در حال سنجش خودمان با معیارهایی هستیم که در اطرافمان رخ می‌دهد. همواره یک رویداد خوب یا بد به این بستگی دارد که تعبیر ما از خوب یا بد چه باشد

هرچه بیشتر سعی کنید درمورد چیزی مطمئن باشید بیشتر احساس ناامنی می‌کنید. ولی وارون این قانون هم درست است: هرچه بیشتر نامطمئن باشید، از دانستن چیزهایی حتی کوچک حس بهتری به شما دست می‌دهد.

درد و رنج گریزناپذیر هستند و ما باید از مقاومت در برابرشان دست‌برداریم.

کلید یک زندگی خوشبخت این نیست که بیشتر تلاش کنید، بلکه این است که کمتر تلاش کنید، اما در عوض، تلاشتان در جهت به دست آوردن خواسته‌های درونی و مهمتان باشد

جمله شماره سه: چه آگاه باشید چه نباشید همواره در حال انتخاب کردن هستید.

ممکن است بعضی از دردناک‌ترین لحظات زندگی‌مان را سازنده‌ترین لحظات بدانیم یا بعضی از بهترین تجربیات زندگی‌مان، مخرب‌ترین تجربیات ما باشند.

تنها راه غلبه بر درد این است که اول یاد بگیرید چگونه آن را تحمل‌کنید.

مثال وقتی شما مشکل سلامتی‌تان را می‌خواهید با عضویت در باشگاه ورزشی حل کنید مشکلات جدیدی به صورت خودکار سراغ شما می‌آیند. مثلاً هرروز مجبورید زود از خواب بیدار شوید و به باشگاه بروید و در آنجا مثل یک معتاد عرق بریزید و بعد دوش بگیرید و لباس عوض کنید تا در سرکارتان بوی بد ندهید؛ بنابراین مشکلات هیچ‌گاه تمامی ندارند و تنها با هم جا به جا می‌شوند یا ارتقا پیدا می‌کنند

فقط نکته‌ای که وجود دارد این است که نباید از این رنج‌ها فرار کنید، بلکه باید این رنج‌ها را در مسیرهایی که موردعلاقه‌تان است تحمل‌کنید.

در حقیقت وجود ما به گونه‌ای است که با چیزهایی که داریم راضی نمی‌شویم و تنها با چیزهایی که نداریم راضی می‌شویم