بریده‌هایی از کتاب هنر ظریف بیخیالی

من پاداش را می‌خواستم نه تلاش را. نتیجه را می‌خواستم نه مسیر را؛ اما زندگی اصلاً این‌گونه نیست و چیزهایی که برای آن تلاش می‌کنید شما را تعریف می‌کنند. پیکارهای ما تعیین‌کنندهٔ موفقیت‌های ما هستند. مشکلات نه تنها خالق شادی‌های ما هستند، بلکه مشکلاتی سطح بالاتر را برایمان به ارمغان می‌آورند.

رنج کشیدن از لحاظ بیولوژیکی بسیار مفید است و باعث می‌شود که در وجود ما میل به تغییر ایجاد شود. وجود انسان به گونه‌ای طراحی شده است که همواره مقداری نارضایتی و عدم اطمینان همراهش است، چون آدم‌های ناراضی و متزلزل هستند که در مسیر نوآوری و بقا بیشترین خدمت را انجام می‌دهند. در حقیقت وجود ما به گونه‌ای است که با چیزهایی که داریم راضی نمی‌شویم و تنها با چیزهایی که نداریم راضی می‌شویم؛ بنابراین درد و بدبختی از ویژگی‌های ماست. از طرف دیگر درد تأثیرگذارترین ابزار بدن ما برای دعوت به عمل کردن ماست.

درک و پذیرفتن زندگی معمولی شما حس رهایی و آزادی را به شما می‌دهد و باعث می‌شود شما به چیزی که واقعاً آرزویش را دارید برسید. بدون اینکه خود را قضاوت کنید و از خود انتظارات زیادی داشته باشید.

سؤالاتی در ذهنم نقش‌بست. مرگ تو چه تأثیری بر این دنیا دارد؟ از خودت چه اسمی به‌جا می‌گذاری؟ چه تأثیری بر این جهان خواهی داشت؟ این‌ها سؤالات مهم زندگی ما هستند ولی با این حال از فکر کردن به آن‌ها فراری هستیم. چرا؟

رشد، یک چرخهٔ تکراری بی‌انتهاست و وقتی چیز جدیدی را یاد می‌گیرید در حقیقت از یک وضعیت اشتباه به یک وضعیت درست نمی‌روید بلکه از یک حالت اشتباه به یک حالت کمتر اشتباه می‌روید؛

خودشناسی همانند یک پیاز است، لایه‌های زیادی دارد و هرچه به لایه‌های بیشتری نفوذ کنید احتمال اینکه با ادراکات دردناک‌تری مواجه شوید بیشتر است.

لذت بسیار عالیست، اما به عنوان ارزشی که زندگی‌مان را بتوانیم حول آن بنا کنیم بسیار مزخرف است. بروید از یک معتاد بپرسید که توجه مدام به لذت، با او چه کرده است. از فردی که مدام به همسرش خیانت می‌کند بپرسید که لذت چگونه خانواده‌اش را نابود کرده است. تحقیقات نشان می‌دهد کسانی که انرژی‌شان را روی لذت‌های زودگذر متمرکز می‌کنند سرانجام اضطراب بسیار بیشتری را تحمل می‌کنند و ثبات عاطفی و ذهنی‌شان به خطر می‌افتد.

کلید یک زندگی خوشبخت این نیست که بیشتر تلاش کنید، بلکه این است که کمتر تلاش کنید، اما در عوض، تلاشتان در جهت به دست آوردن خواسته‌های درونی و مهمتان باشد.

مثال وقتی شما مشکل سلامتی‌تان را می‌خواهید با عضویت در باشگاه ورزشی حل کنید مشکلات جدیدی به صورت خودکار سراغ شما می‌آیند. مثلاً هرروز مجبورید زود از خواب بیدار شوید و به باشگاه بروید و در آنجا مثل یک معتاد عرق بریزید و بعد دوش بگیرید و لباس عوض کنید تا در سرکارتان بوی بد ندهید؛ بنابراین مشکلات هیچ‌گاه تمامی ندارند و تنها با هم جا به جا می‌شوند یا ارتقا پیدا می‌کنند

در حقیقت وجود ما به گونه‌ای است که با چیزهایی که داریم راضی نمی‌شویم و تنها با چیزهایی که نداریم راضی می‌شویم

ناگهان به این نگرش رسیدم که اگر دلیلی وجود ندارد که کاری را انجام دهم پس هیچ دلیلی هم وجود ندارد که من کاری انجام ندهم و در مواجهه با اتفاق غیرقابل‌کنترلی مثل مرگ دلیلی وجود ندارد که تسلیم وحشت، خجالت و سرافکندگی شوم.

اکثر باورهایمان غلط است و یا اگر بخواهم دقیق‌تر بگویم همهٔ ما باورهایمان غلط است و تنها بعضی از آن‌ها کمی کمتر غلط هستند

زندگی به‌خودی‌خود نوعی رنج کشیدن است. ثروتمند به خاطر ثروتش، فقیر به خاطر فقرش، آدم بی خانواده برای نداشتن خانواده، آدم خانواده‌دار برای خانواده‌اش رنج می‌کشد. پس از سال‌ها شاهزاده فلسفهٔ خودش را ساخت و به مردم انتقال داد. آن هم این بود که: درد و رنج گریزناپذیر هستند و ما باید از مقاومت در برابرشان دست‌برداریم. بعدها شاهزاده به ((بودا)) معروف شد خیلی از ما این تفکر را داریم که اگر با فلان آدم دوست شویم، فلان ماشین را بخریم و یا فلان شغل را داشته باشیم خوشبختیم؛ اما مشکل اینجاست که خوشبختی یک معادلهٔ قابل حل نیست. رنج و غم جزوی از طبیعت انسان و راهی برای ایجاد شادکامی پایدار هستند

هرچه بیشتر سعی کنید درمورد چیزی مطمئن باشید بیشتر احساس ناامنی می‌کنید. ولی وارون این قانون هم درست است: هرچه بیشتر نامطمئن باشید، از دانستن چیزهایی حتی کوچک حس بهتری به شما دست می‌دهد. راه درست عدم اطمینان است.

یادتان باشد که اطمینان، دشمن رشد است و هیچ چیز قطعی وجود ندارد

باید یادتان باشد حس خوب زمانی معنا دارد که دلیل خوبی هم برای آن وجود داشته باشد. اینکه بی‌دلیل در مورد خودمان حس خوبی داشته باشیم به جامعه‌ای پر از بیل گیتس‌ها و استیوجابز ها منجر نمی‌شود بلکه به جامعه‌ای پر از جیمی‌ها منجر می‌شود. این‌گونه افراد فکر می‌کنند که لایق تمام چیزهای خوب هستند بدون آنکه لازم باشد برای به دست آوردنش ذره‌ای تلاش کنند.

تو عالی هستی به این دلیل که در مواجهه با سردرگمی‌های بی‌پایان و قاطعیت مرگ به انتخاب کردن چیزهایی که به آنها اهمیت بدهی یا ندهی ادامه می‌دهی و کم نمی‌آوری.

مشکلات را حل کن و شادباش. بعضی از آدم‌ها به جای این کار مشکلاتشان را انکار می‌کنند و یا سعی می‌کنند که دیگران و یا جامعه را مسبب مشکلاتشان بدانند و خود را قربانی مشکلات قلمداد می‌کنند. این تفکر در مورد مشکلات مسیر ما را به سمت سرخوشی‌های دم‌دستی می‌اندازد. این سرخوشی‌ها نوعی راه فرار کوتاه‌مدت از مشکلات حال حاضر ما هستند.

چه آگاهانه به این قضیه اعتراف کنیم چه نه همواره ما مسئول آنچه که بر سرمان می‌آید هستیم. انتخاب اینکه آگاهانه وقایع زندگی‌مان را برای خودمان تفسیر نکنیم هم خودش در نوع خود یک نوع تفسیر کردن رویدادهای زندگی‌مان است. انتخاب اینکه به رویدادهای زندگی‌مان واکنش نشان ندهیم خودش یک واکنش به رویدادهای زندگی‌مان است. چه از این واقعیت شاد باشیم چه نه ما همواره نقشی فعال در چیزهایی که برایمان اتفاق می‌افتند ایفا می‌کنیم. ما همواره در حال تفسیر کردن وقایعی هستیم که برای ما رخ می‌دهد. همواره در حال انتخاب ارزش‌هایی هستیم که با آن‌ها زندگی می‌کنیم. همواره در حال سنجش خودمان با معیارهایی هستیم که در اطرافمان رخ می‌دهد. همواره یک رویداد خوب یا بد به این بستگی دارد که تعبیر ما از خوب یا بد چه باشد

استرس و اضطراب اینکه شما هیچ‌وقت کافی نیستید و باید خودتان را اثبات کنید زندگی شما را مختل می‌کند ولی درک و پذیرفتن زندگی معمولی شما حس رهایی و آزادی را به شما می‌دهد و باعث می‌شود شما به چیزی که واقعاً آرزویش را دارید برسید. بدون اینکه خود را قضاوت کنید و از خود انتظارات زیادی داشته باشید. در این حال برای تجربه‌های معمولی زندگی ارزش خاصی قائل می‌شوید مثلاً لذت یک دوستی ساده، کمک به یک نیازمند، مطالعهٔ یک کتاب، خندیدن با افراد موردعلاقه‌تان.