کتاب ترجمه بینانشانه ای

درباره کتاب ترجمه بینانشانه ای

یکی از موضوعاتی که در فضای مطالعات نشانه‌شناسی، به‌خصوص در سه دههٔ اخیر، از سوی بسیاری از پژوهشگران، هم در حوزهٔ نشانه‌شناسی و هم در حوزه‌های پیرامون، مورد توجه قرار گرفته «ترجمهٔ بینانشانه‌ای» است. در واقع، سخن از آن است که جابه‌جایی میان نظام‌های مختلف نشانه‌ای با چه سازوکاری رخ می‌دهد و از چه اصول و قواعدی پیروی می‌کند. بحث‌های کاربردی در باب ترجمهٔ بینانشانه‌ای، به‌ویژه در سال‌های اخیر، افق‌های بسیاری را در راستای همکاری‌های بینارشته‌ای در علوم انسانی و همین‌طور گسترش شیوه‌های تحلیل گشوده است که توجه بِدان را برای جامعهٔ علمی ما اجتناب‌ناپذیر می‌سازد.

کتاب حاضر برگزیدهٔ مقالاتی است به قلم صاحب‌نظران، که از چند زبان (اعم از روسی، انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی، و چِک)، به قصد معرفی ابعاد گوناگون این حوزه، انتخاب و ترجمه شده، و همراه با سه مقالهٔ تألیفی از گردآورنده، در پنج بخشِ موضوعیِ کلان، سامان گرفته است.

کتاب ترجمه بینانشانه ای را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به دانشجویان زبان‌شناسی پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب ترجمه بینانشانه ای

اكنون می‌خواهم به مسائل مرتبط با ماده یا پیوستار بپردازم. همانطور كـه در فصـل اول گفـتم، زبان مفروض از طریق تقطیـع پیوسـتار بیـان یـا مـادهٔ مفـروض زاده مـی شـود. بررسـی پیوسـتار میتواند به ما كمك كند تـا تفـاوت هـای میـان ترجمـه بـه معنـای دقیـق كلمـه و انـواع متعـدد بهاصطلاح ترجمهٔ بینانشانهای ( یا به بیان یاكوبسن، تبدیل) را بهتردرك كنیم؛ تصمیم من براین است كه ترجمهٔ بینانشانهای را نمونهای از تفسیردر نظربگیرم، نه نمونهٔ ترجمه. مواردی وجود دارد كه در آنها به منظور آشكار ومشخص كردن معنای یـك واژه یـا جمـله، از تفسیرگر( به معنای پیرسی) استفاده میكنی مـ كه در نظام نشانهای متفـاوتی بیـان شـده است؛ برای مثال، به این فكر كنید كه چه اتفاقی میافتد وقتی معنای یك پارهگفتار كلامی را با نمایش توضیح میدهم، یعنی زمانیكه از یك شیء استفاده میكنیم تا معنای یك نمود كلامی را « ترجمه كنیم » یا برعكس، مانند وقتیكه كـودك بـا انگشـت بـه سـمت یـك ماشـین اشـاره میكند ومن میگویم این ماشین است. در این موارد، به منظور توضیح معنا یا كمـك بـه جـدا كردن مرجع یك اصطلاح، موردی را نشان می دهـیم كـه متعلـق بـه گونـهای اسـت كـه بـا آن اصطلاح نامگذاری میشود واز این طریق، نه نام درست آن  شـیء خـاص، بلكـه نـام مشـترك گونهای را كه آن شیء به آن تعلق دارد آموزش مـی دهـیم. اگـر بپرسـم « بائوبـاب چیسـت؟ » و كسی بائوباب یا تصویری از آن را به من نشان دهد، طرحوارهای شناختی ایجاد میكنم كـه بـه من اجازه میدهد در آینده، بائوبابهای دیگررا تشخیص دهم، هرچند با بائوباب خاصـی كـه به من نشان داده شد تا حدودی تفاوت داشته باشد.