نظرات کاربران درباره کتاب سالتو

اولین کتابیه که بنظرم سریالش از خودش جذاب تره برای من داستان معمولی بود و کشش زیادی ایجاد نکرد اگه ی خورده چاشنی عشق به داستان اضافه میشد شاید جذابیتش برام بیشتر بود

کتاب رودوست نداشتم ،برام خسته کننده بود،خداخدامیکردم زودترتموم شه،چون عادت ندارم کتابی رو نصفه رها کنم!

"افسانه‌های مردانگی و پهلوانی را که بگذاری کنار و بخواهی واقعاً گشتی بگیری ، خباثت مهم ترین عامل قهرمانی است . البته مرز باریکی بین خباثت و نامردی است و رضا وقتی زورش به حریفش نمی رسید ، مثل آب خوردن از این مرز رد می شد . تا می فهمید برکش هاش به کار نمی آید یا نمی تواند سرزیربغل کند ، هم وغمش را می گذاشت تا سر و گردن را مال خودش کند . بعدش با استخوان انگشت شست روی سیب آدم فشار می آورد و این کار را تا خرد شدن غضروف ادامه می داد . دردش طاقت فرسا که بود هیچ ، بعد از ده ثانیه دیگر نمی توانستی نفس بکشی . انگار توی گلوت یک سوزن فشار داده باشند . اما قصه به این جا ختم نمی شد ، چون همزمان ستون فقرات را هم با چانه اش فشار می داد."

خیلی زیاد به وقایع اطراف میپردازد تا اصل ماجرا و به نظرم میتونست بهتر از این تموم بشه ، تعریف بیش از حد از جزئیات و به نظرم تو چند صفحه میشد خلاصش کرد اما کلیت داستان جذابه . کسایی که هم دنبال اینن که بدونن ادامه یاغی چی میشه و واسه همین اوندن کتابو بخونن ،باید بهشون بگم تا اینجایی که من سریال رو دیدم میشه گفت ۵۰ درصدش از کتاب گرفته شده و بقیش تغییر کرده .

به نظرم نویسنده های مرد، خیلی متفاوت از نویسنده های خانم می نویسند. البته من تا به حال از این نویسنده کتابی نخونده بودم و سبکشون خیلی به دلم نشست. از فضای داستان راحت کنده نمی شدم. و البته پایان متفاوت کتاب هم بی تاثیر نبود. در کل داستان رو دوست داشتم. دیدگاه متفاوتی از آدم های پایین شهری. خلافکار. و از اون کتاب هایی بود که دستاوردش اینه: حق قضاوت کردن هیچکس رو ندارم حتی اون که رو پیشونیش مهر خلافکاری و انواع جرم ها خورده!

در کل داستان خوبی بود و دوست داشتم سریعتر تا انتها بخونمش اما پایان داستان ناتموم موند به نظرم . حتی تکلیف کوله پشتی در کمد باشگاه معلوم نشد . در آخر داستان سیاوش نادر رو رها کرد. همون طور که خیلی راحت از مریم گذشت ... انگار که به هیچ کس تعهد و تعلق خاطری نداره.

سرگذشت پسری از طبقه صفر جامعه به نام سیاوش است که آرزوی قهرمانی کشتی در سر دارد و شخصی به نام نادر تصمیم می‌گیرد به او برای رسیدن به خواسته‌اش کمک کند، اما آیا لطف نادر از سر خیرخواهی و انسان دوستی اوست یا گربه‌ای است که محض رضای خدا موش میگیرد؟

داستان جذابی که انتهایش انگاری قسمت دوم دارد. پایانش را دوست نداشتم

کتاب خیلی خوبیه و متن به گونه است که به راحتی می توانید تصویر سازی کنید و همین طور تشبیهات و قلم نویسنده جذاب و گیرا هست داستان خیلی خوب شروع و ادامه پیدا کرد اما به من احساس کردم پایان خوبی نداشت. از خواندن کتاب پشیمان نخواهید شد، ارزش خواندن را داره ( نظر شخصی )

کتاب خیلی خوبیه واقعا خوشم اومد

ببین کتاب خییییلی قشنگ‌بود.شاید خیلیا بگن بابا فیلمش اون قدر جذاب نبود ولی کتاب خیلی با فیلم فرف داشت.و واقعا جذاب بود.

سالتو، نوشته مهدی افروز منش، داستانی در مورد کُشتی و مواد مخدر است. داستان در مورد پسر ۱۷ ساله‌ای است که در سالهای ابتدایی دهه هشتاد شمسی، در محله‌ای فقیر نشین در تهران زندگی می‌کند و عاشق کشتی است. روزها، به صورت خرده پا مواد مخدر توزیع می کند و شبها درس می‌خواند. با حضور مردی نادر نام، زندگی حرفه‌ای و شخصی‌اش زیر و رو می‌شود. داستان از نظر صحنه‌سازی، کشمکش و شخصیت پردازی داستانی قوی‌است، اینقدر که من را، علی رغم عدم علاقه‌ام به موضوع داستان (تجارت مواد و باندهای مربوطه) تا انتهای داستان کشید. البته گاهی دچار کلیشه‌هایی جزئی هم بود اما به نظرم قابل اغماض بود. البته فضای داستان به سدت مردانه بود و نویسنده کمی هم توصیفات ج.ن.س.ی و ... چاشنی داستان کرده بود. داستان خوش خوان و سرگرم‌کننده بود، هرچند در انتهای داستان،جز لذت بردن از هنرمندی نویسنده از تکنیک‌های نویسندگی، و ( اگر به موضوع علاقه داشته باشید) داستان، و تفریح و تفرج ناشی از خواندن یک رمان پرکشش و هیجانی و.... شاید چیز چشم‌گیر دیگری نصیبتان نشود.

خوب بود در مورد جوان کشتی گیر هستش بهتره بگم شبیه سریال یاغی هستش ✔️

سالتو رمانی است که ارزش یک بار خواندن را دارد زیرا قلم افروزمنش قدرتمند و گیراست و اگرچه رمان در ابتدا سیری کند و معمولی دارد،از اواسط آن داستان پردازی و جذابیت اثر قوت بیشتری گرفته و مخاطب با زوایای مختلف شخصیت های داستان ارتباط برقرار می کند. برای بنده به شخصه جزئیات مسابقات کشتی و اجرای فنون مختلف جذاب نبود و کار را کسل کننده می ساخت. به نظرم برای کسی که دانش اندکی از این رشته ورزشی دارد هم، همین عدم جذابیت وجود داشته باشد. یکی از نکاتی که در این اثر توجه من را به خود جلب کرد سیاست زدگی و یا شاید زور چپان کردن مسائل سیاسی در دل داستان و گره هایی است که برای شخصیت ها ایجاد می کند که به اعتقاد من حداقل در برخی موارد مبهم بود و یا حتی ضرورتی به ذکرش وجود نداشت به این موارد دقت کنید : 1.آشپزی که در جزیره است، خود و پدرش هر دو آشپز دربار بوده اند. بعد انقلاب هم فردی کلاه بر سرش می گذارد و به بهانه مساعدت در خروج از مرزهای کشور، اندک پول باقی مانده اش را بالا می کشد و او و همسرش را جزیره نشین می کند، جالب این است که این فرد کلاهبردار مکررا در تلویزیون در حال صحبت است (در نتیجه از کسانی است که از پست و مسئولیتی در حکومت جدید برخوردارند) 2.عزیز مطلا، پدر لیلا از وابستگان دربار پهلوی است و در قاچاق و تجارت مواد مخدر به اشرف یاری می رساند و حتی در حفظ آبروی خاندان سلطنتی (در سفری که در چمدان اشرف مواد جاسازی شده) مثل یک منجی حاضر یراق مشغول خدمت است و دست به هر کاری جهت خلاصی اشرف از واکنش منفی رسانه های خارجی می زند. 3.آنچه نادر را از رؤیای قهرمانی در کشتی باز می دارد تحول نظام سیاسی است که منجر می شود چند سالی از عرصه رقابت های کشتی دور بماند. 4.پدر سیاوش که شخصیت بسیار کمرنگی است و در داستان حضور ندارد، ناگهان بر سر مزار مادر سیاوش حاضر شده و نسبت به فرزندش احساس اندک وظیفه ای می کند و از گذشته می گوید جالب اینجاست که با توضیحات مبهمی که می دهد مشخص می شود که او هم یک فعال سیاسی بوده و ترس هایشان او را به سمت انزواطلبی ناشی از مصرف مواد سوق داده است. با اندک جزئیاتی که ذکر می شود معلوم می گردد ظاهرا توده ای بوده است. ( به تنها کتابی که به سیاوش می دهد دقت کنید که جنگ شکر نام دارد و یادآور اثر سارتر یعنی جنگ شکر در کوباست و حتی ممکن است عنوان جزیره هم از همین کتاب اخذ شده باشد اگرچه که جزیره می تواند تمثیلی باشد از فراموش شده گی مردمانش، گویی دور از همه می زیند و هیچ التفاوتی به آن ها نمی شود. لازم به ذکر است این کتاب در طاقچه نیست که امیدوارم به زودی در طاقچه بی نهایت قرار گیرد.) اما در خصوص شباهت این رمان با سریالی که چند وقتی است در نمایش خانگی عرضه شده است (یاغی) نمی توان قبل از پایان سریال نظر قطعی داد، مسلم است که اقتباس هایی صورت گرفته اما هرکدام در مسیر متفاوتی قدم گذاشته اند و تفاوت های معناداری بین دو اثر دیده می شود اما فکر می کنم در جمع بندی و سرنوشت لا اقل برخی شخصیت ها حتما دو اثر در مسیر یکسانی قرار خواهند گرفت. نکته دیگری که ذهن من را در این اثر به خود مشغول دا‌شت پشت پرده های ناجوانمردانه ای در ورزش کشتی بود و حتی وجود فساد در زیر پوست ورزشی که همواره آن را به پهلوانی و جوانمردی می شناختم و اصلا تصور نمی کرده و نمی کنم فضای مربیان و ورزشکاران این عرصه همین قدر درنده خو و بی نزاکت و فاقد ادب باشد در نتیجه در این خصوص قطعا یاغی کارنامه موفق تری دارد. مطالبی که نادر در خصوص جانوران ارائه می کند بسیار قابل تأمل بوده و به خاص بودن اثر می افزاید و فکر می کنم نسبت به دانش عامه در دسته Trivia قرار گیرد.

فارغ از محتوی کتاب قیمت مورد توجه است موج سواری رو کامل میشه حس کرد!

بد نبود ولی اخرش مثل فیلم های اصغر فرهادی باز بود

کتاب جذاب و پرکششی بود و بعد مدت ها بین نویسندگان ایرانی،واقعا خوندنش چسبید.

رمان خوبی بودولی الحق والانصاف سریال یاغی جذابیتش بیشتره ازاین رمان شایدبه این خاطرکه یه لشکرحرفه ای پشت این سریال هستند ولی امتیازاین رمان اینه که بقدری بکروجذابه که ازروش اقتباس کردند

یک داستان پر فرازونشیب وااای در عین حال جذاب...

عالی عالی عالی خیلی خیلی جذاب بود