نظرات کاربران درباره کتاب خانه لهستانی ها

کتاب خوبی بود که لحظه لحظش رو میشه توی ذهن تصور و زندگی کرد، یه چیز دیگه اون زمانها اینه که با همه نداری دلها کمی خوشتر نسبت به الان بوده با یه چیز ساده ادمها خوش بودن و مهمتر هم دل تر از الان ،ممنون از نویسنده و از طاقچه.

برای همین است که می‌گویند علم بهتر از ثروت است. چون در آن زمان که ما هم فقیر بودیم، هم بدبخت، اگر یک کیسه پول از آسمان خدا می‌افتاد توی دامن ما، رابطه مادرم و خاله پری بهتر نمی‌شد، ولی علم دکتر اشکان رابطه مادرم و خاله پری را بهتر کرد و این چیزی است که به خاطرش از علم ممنونم.

کتاب درموردخانه‌ای قدیمی وماجراهای ساکنان آن ازنگاه پسربچه‌ای ده یازده ساله است. کتاب زیبا وجذابی است اما خیلی کوتاه بود وبه نظرم می‌شد روی پایان‌بندی آن بیشتر کارکرد.

بنظرم چون تم زنانه داره ..خانمها باهاش خوب ارتباط برقرار میکنند ..ضعف نویسنده فقط از اینه که نتونسته خصوصیات مرداارو خوب بتصویر بکشه امام شخصیت پردازط خانمها عالیه ... در کل تبریک میگم به نویسنده

دوست داشتم قلم روون و داستان با تمام سادگیش خوندنی بود.

من برای بار دوم کتاب رو خوندم ، شیوه نگارش نویسنده رو دوست دارم، متن روان و توصیف های خیلی خوبی داره انگار که دارم فیلم میبینم . من به دوستان توصیه می کنم این کتاب رو بخونن و لذت ببرند.

من نسخه چاپی این کتاب رو خوندم از نظر نگارش کتاب روان و ساده با قلم خوبی است. یک داستان از آدم های طبقه پایین جامعه و زندگی عادی اما دوست داشتنی. البته فضای داستان کمی غمگین و تاریک بود و زندگی پر از حسرت را نشان میداد من منتظر بودم یک اتفاق امید بخش شرایط را بهتر کند. در مورد پیام و محتوای داستان نظری ندارم.

کتاب خوبی بود منو برد به گذشته ها ادم رو با قصه همراه میکرد ولی پایانش حال ادم رو میگرفت یهو انگار میون زمین واسمون ولت میکنه دلت میخواد بدونی ادمهای قصه چی میشن ولی خونه که تموم میشه ادمها هم با خونه تموم میشن

کتاب جالبی بود؛ از زبان یک پسر بچه‌ی شیرین و در و همسایه‌شون. قلم نویسنده خیلی جذاب و روان بود با اینکه داستان خاصی رو طی نمیکرد اما سرگرم کننده بود دوستش داشتم.

یک داستان راحت خوان و ساده که روایت زندگی اهالی خانه ای بزرگ است که به سبک کاروانسراها ی قدیمی ساخته شده است و در زمانهای قدیم، محل اسکان مهاجران لهستانی بوده. راوی داستان، پسر یکی از ساکنین خانه است. مرا به یاد فیلم "مهمان مامان" انداخت.

واقعا کتاب روان و جذابی بود😍👌

قدیم ها خیلی از خانواده ها توی یک خانه زندگی میکردند و هرخانواده در یک اتاق بودند . این کتاب هم داستان آدم های یک خانه هست و هرخانواده دریک اتاق زندگی میکنند و با مشکلاتشان درگیرو دار هستند. داستان دلنشین وجالبی هست و با یک پایان خوب🌱👌

داستان از زبان پسربچه ای به نام سهراب روایت میشود، که با خانواده اش در یکی از اتاق های «خانه لهستانی ها» ساکن است. و ماجرا های خودش و کمی هم افراد ساکن در دیگر اتاق های این خانه را روایت میکند. اشاره مستقیمی به بستر دقیق زمانی داستان نشده، اما احتمالا اوایل دهه پنجاه میباشد. داستان روندی آرام و جذاب دارد، و پیچیدگی خاصی در آن به چشم نمیخورد(اما ماجرای پایان داستان کمی شوکه کننده است!) ، دیالوگ محور است و به شدت خوش خوان. شاید بهتر بود فضا سازی قوی تری داشته باشد، و کمی تعدد شخصیت ها و ماجرا ها هم بیشتر به چشم بخورد. مثلا شخصیت «مادام» به نظرم پتانسیل پردازش و مانور بیشتری داشت که داستان را جذاب تر میکرد. زن های قوی داستان را که برای حال خوبشان میجنگیدند را دوست داشتم. درکل کتاب با سلیقه من هماهنگ بود، و من خیلی دوستش داشتم. و میتوانم با خیال راحت به علاقمندان به ادبیات ایرانی پیشنهاد کنمش، بعید هم میدانم کسی از حداقل یکبار خواندنش پشیمان شود…

کتاب خوبیه انگار با ادماش بودم با حال و هوای اسرای لهستانی که در زمان خودش فاجعه ای بوده بیشتر اشنا شدم و ...... تو صیه میکنم بخونید

جالب بود

👌

به دور از پیچیدگی های ادبی واضافه گویی هایی که جدیداً برای بالا بردن تعداد صفحات باب شده،بسیار روان و ساده زندگی افرادی معمولی دریک خانه را نقل می کند، بخشی ازسریال خاتون هم درآن مشاهده می شود

من از خواندن کتاب لذت بردم. یک داستان در فضای کلاسیک فارسی در خانه‌های پر از مستاجر قدیمی است. فضای داستان تا حدودی من رو یاد کتاب همسایه‌ها انداخت. قصه فضاسازی ، پرداخت و نتیجه‌گیری خوبی داره. سخت خوان و دارای صنایع و توصیفات ادبی پیچیده نیست و هر کسی با هر سطحی از دانش ادبی می‌تونه از خوندنش لذت ببره.

چقدر دوسش داشتم 😍😍😍

خیلی کتاب قشنگی