نظرات کاربران درباره کتاب راهنمای مردن با گیاهان دارویی

کتاب جالبی از دید یک نابینا نوشته شده بود ولی تفکیک واقعیت از خیال در جاهایی از داستان دشوار بود.

کتاب عجیب و‌ جالبی بود تو نگاه اول اسم عجیب کتاب منو جذب کرد وقتی داستان رو خوندم داستان جالبتر بود انگار با نوعی وهم و خیال سروکار داشتیم اما آخر داستان مزه تلخ و گسی که بیان کرده بود رو تا چند لحظه بعد از اتمام کتاب حس میکنی ولی از اینکه با زندگی این دختر و جاهایی با توهماتش با ناراحتیاش و حتی خوشحالیش همراهی حس جالبیه امیدوارم بخونید و از خوندنش لذت ببرید...

دوسش داشتم،با وجود اینکه از اینطور تموم شدنش خوشم نیومد،یا اینکه الان از خودم می پرسم از این کتاب چی عایدت شد؟لذت! لذت بردم از قلم نویسنده،از خلاقیت و جسارتش،از اسم کتاب و... پسر!تو حتی اسم شخصیت اصلی رو هم نمیدونی و انقدر باهاش همراه شدی! کتابی که چشمامو می بستم تا یکم بهتر حسش کنم و جملاتی داشت که آدم رو به فکر فرو می برد پتانسیل اینو داشت که واسه خوندن کتاب های دیگه ی نویسنده وسوسه بشم.دم شما گرم خانوم عطارزاده!

انقدر همه گفته بودن کتاب عجیب و جالبیه که به خوندنش مشتاق شدم... بهش که فکر می‌کنم نه می‌تونم بگم خیلی خوبه نه خیلی بد.. یک سوم اول کتاب به شدت کند پیش رفت... با توضیحات و توصیفات بیش از حد لازم راجع به هر شی و وسیله‌ای... کتاب تازه از نیمه‌ی دوم قوت گرفت... من به شخصه اصلا نقطه‌ی اوج و فرودی توی داستان ندیدم... فقط ادامه‌ش دادم تا بفهمم آخرش چی میشه... یه جاهایی از کتاب به نکات ریز خوبی اشاره میکنه ولی انقد از اون نکات ریز در جهت منفی استفاده می‌کنه که حالِت از همون نکات مثبت هم به هم می‌خوره (در واقع به نظرم یه جورایی آشنایی زدایی بود... چون معمولا ما به اینجور جملات در قالب پند و نصیحت و سخن بزرگان نگاه می‌کنیم... انگار که بخواد روی واقعی اون جملات رو محکم بکوبونه تو صورتت) ولی خب در کل نه توصیه‌ش میکنم نه توصیه‌ش نمیکنم... (شاید این کتاب اگه تبدیل به یه اثر سینمایی بشه بتونه با کمک گرفتن از جلوه‌های ویژه به یه اثر جذاب و گیرا تبدیل بشه ولی فعلا و در قالب کتاب خیلی منو جذب نکرد)

این‌قدر فضا و موضوع داستان جذاب و نو و گیراست که حد نداره. تمام قسمت‌های داستان به خوبی به هم چفت شده‌اند. دارم فکر می‌کنم کاش کسی این کتاب رو به فیلم‌نامه تبدیل می‌کرد و می‌ساختش.

به نظر من کتاب خوبی بود داستانش کاملا متفاوت و جالب حس بویایی و لامسه تو به کار میندازه و همینش خیلی جذابه و البته آرام بخش واقعا دوسش داشتم(البته سلیقه ایه) ولی پیشنهاد میکنم خیلی زیاد

این کتاب سورئال از اون دست کتابهایی هستش که من به علاقمندان به این فضا حتما وحتما وحتما پیشنهاد میکنم.

برای من خوندنش لذت‌بخش بود، داستان جالبی داشت و من باهاش خوب ارتباط گرفتم، اما میدونم خیلیا ممکنه ازش خوششون نیاد، گفتنی ها رو دوستان گفتن، من فقط اضافه میکنم که تجربه‌ی خوندن کتابهای متنوع حالم رو بهتر میکنه، خوندن این کتاب متفاوت برام خوشایند بود. من زیاد از توصیفات دور و دراز خوشم نمیاد اما شنیدن جزئیات از زبون راوی داستان با اون مشخصات باعث شد خودم رو به جاش بذارم. خانوم عطار زاده خدا قوت، مشتاق خوندن رمانهای بهتر از شما هستم.

کتابی پر از حس، سرشار از جزئیات اگه فرد حسی هستین این کتاب بهتون پیشنهاد میشه اما اگر پایان خوشی از کتاب میخواید، کتاب دراین رابطه چندان دلپسند نیست قلم خانم عطارزاده، خاصه، و در عین حال ارامش خاصی داره این کتاب ،به خصوص برخی نقل قول های قصارش شاید همه نتونن با جو کتاب هماهنگ و همراه بشن اما تجربه دوست داشتنی برای من بود به خصوص که رشتم و شغلم هم مرتبط با این موضوع هست خوندنش رو برام جذاب تر کرد

عالیه این کتاب. متفاوت و با پرداختی درست.👌

روایت زندگی یک مادر و دختر نابینا هست؛که برای امرا معاش به وسیله داروهای گیاهی،روغن و پماد و... درست میکنند. نویسنده به قدری دنیای پیرامون از نگاه دختر نابینا رو زیبا به تصویر کشیده که هر لحظه به این فکر میکردم که چقدر توصیف دنیای پیرامون ما از نگاه اون دختر جذاب هست؛و باید دید ام رو به دنیا تغییر بدم.

قطعا ارزش خواندن دارد و تجربه بدیعی است.

راوی داستان دختر نوجوانی است که یکی از حواس پنجگانه را ندارد و از قضا‌ این حس یعنی بینایی مهمترین ابزار یک نویسنده است برای توصیف عناصر شهودی صحنه ها، مانند چاقوی جراحی برای یک پزشک، لیکن عطیه عطارزاده طبیب حاذقی ست، با کارد آشپزخانه اعضا و جوارح داستانش را می شکافد و با نخ و سوزن خیاطی با ظرافت تمام می دوزد. (به دلیل قرابت با متن داستان از این تشبیه استفاده کردم) عطارزاده داستان عجیبی را به شیوه ای عجیب تر روایت می کند، بسیار دقیق، پیچیده و شاعرانه، مرز خیال و واقعیت را درهم می آمیزد، فضایی وهم آلود و مالیخولیایی می آفریند و خواننده را غرق در لذت سیال داستان می کند. بیصبرانه منتظر اثر بعدی نویسنده هستم

اگر قرار باشه بین رمان های زرد و بی سر ته ایرانی و کتاب "راهنمای مُردن با گیاهان دارویی" مقایسه کنیم البته که بی انصافی کردیم! ادبیات روان و سبک نگارششون رو دوست داشتم، میشه گفت اسم کتاب هم آیتم مهمیه در جذب مخاطب که من در گام اول از اسمش خوشم اومد،و فضای سورئال رو کلا می پسندم و وهم آلود بودنش شاید کمک بیشتری به درک داستان می کرد اما... با احترام، همون فضای سورئال انگار یه جاهایی از دست نویسنده در رفته بود! ضمن اینکه کسی که کتاب رو تهیه می کنه نمی دونه که قراره بخش هایی از کتاب خشونتِ زیادی داشته باشه !حالا اینکه من اینجور خشونت در کلام کتاب رو بسیار می پسندم به کنار، ولی ای دوست عزیزی که این نظر رو می خونی اگر خیلی حساسی ممکنه بخشی از این کتاب نزارِ دیگه اون آدمِ سابق بشی حالا مِیک یور چویس🤓😈☠

کتاب رو یکسره خوندم و وقتی تمام شد به خودم اومدم دیدم انگار تمام مدت داشتم فیلم‌ میدیدم. جزئیات انقدر دقیق بیان شده بود که من حالا دیگه تو ذهنم‌ یه خونه‌ی دروازه دولت دارم و در عین حال خیال‌انگیز بودن نوشته اجازه میداد تخیل خواننده هم در این بین دخل و تصرف بکنه. نکته‌ی جالب دیگه برای من جایی بود که راوی خواننده رو مخاطب قرار میده. و چندین بار یک سوال رو تکرار میکنه و خواننده چندین بار به جواب اون سوال فکر میکنه و برای پیدا کردنش هیجان‌های قدیمیش رو زیر و رو میکنه. احساس تو برزخ بودن و ترس از دست دادن.

دلم خواست بخونم‌ش. چقدر خوبه که دیگران را با معلولیت‌های مختلف آشنا کنیم و بدونند که با معلولیت هم میشه زندگی های خوب و موفقی داشت.

توصیفات قوی از زبان دختری نابینا که دنیایش با بو و لمس ساخته می‌شود. هنرمندی نویسنده در اولین اثرش، به همراه یکی دو ضربه ناگهانی در اعماق خیال‌پردازی. بسیار خوب!

به نظرم اگر عمیق و دقیق و مسئله‌مند نیستید سراغ این کتاب نروید. نه اینکه وقتتان تلف شود که حیف این کتاب که ناهوشیاری بخواند!

کتاب خوبی بود و آدم رو به تفکر وا می داشت. باید هنگام خوندن کتاب رو زمین می ذاشتی و فکر می کردی. کتاب هم یه داستان نیست که مرتب جلو بره بعضی وقت ها شخصیت از تخیلش میگه، بعضی وقت ها واقعیت و قسمتی هم از گذشته ولی کتاب برای کسانی که از کتاب های پیچیده خوششون نمیاد توصیه نمیشه چون تو کتاب گم می شن

به نظر من زاویه دید داست جالب بود ولی خیلی تلخ بود به خصوص پایانش