نظرات کاربران درباره کتاب جنایت و مکافات

هرکی موافقه این کتاب رایگان بشه تو طرح طاقچه لایک کنه

هرکی موافقه این کتاب رایگان بشه تو طرح طاقچه لایک کنه

چهار ماه پیش کتاب جنایات و مکافات رو مطالعه کردم ولی همان زمان که کتاب به پایان رسید متوجه شاهکار بودنش نشدم و وقتی که زمان میگذره و میبینم که چقدر شخصیت پردازی قوی بوده که بنده هنوز کاملا شخصیت راسکولنیکف رو میتونم تصویر کنم و کتاب برام زندست متوجه میشم چه اثر عجیب و خوبی بود حتما پیشنهاد میشه

‍ 📚جنایت و مکافات 👤فئودور داستایفسکی «جنایت و مکافات» نوشته فئودور داستایفسکی را باید نقطه اوج ادبیات روان‌شناسانه در نظر گرفت که جدال خیر و شر و چالش‌های روحی و روانی آدمی را به شکلی قدرتمند در خود منعکس کرده است. این رمان «جنایت و مکافات» را نه فقط یکی از بهترین رمانهای داستایفسکی دانسته‌اند بلکه یکی از شاهکارهای بزرگ ادبیات روسیه و ایضا جهان نیز به حساب آورده‌اند. این رمان که از بار روان شناسانه عمیقی برخوردار است و آنقدر از این جنبه برجسته بوده که برخی روانشناسان کنش‌ها و واکنش های درونی و بیرونی شخصیت اصلی رمان( یعنی راسکولنیکف ) را به مانند یک نمونه‌ علمی و واقعی دستمایه پژوهش قرار داده و از منظر روانشناختی تجزیه تحلیل کرده‌اند. بی‌شک یکی از دلایل طولانی شدن این رمان، دقیق شدن داستایفسکی روی جزئیات زندگی و اعمال و افکار شخصیت‌هاست. بخصوص درگیری‌های درونی راسکولنیکف یک از یک جدال میان خیر و شر حکایت دارد. شاید برای برخی از مخاطبان کم حوصله این روزگار که به حرکت بیرونی داستان علاقه دارند، این میزان تامل روی درونیات تا حدودی خسته کننده باشد! «جنایت و مکافات» در یکی از بدترین شرایط مالی و روحی داستایفسکی نوشته شد. زمانی که امتیاز همه آثارش را به ناشری کلاش واگذار کرده و پول ناچیزی دستش را گرفته بود و همین پول را به خیال زیاد کردن هنگام قمار باخت، نتیجه کمک خواستن از دوستان و آشنایان دیگر هم گرفتن مبالغی مختصر بود که آنها را نیز درجا سر میز قمار از دست داد. بخت یار بود که یکی از دوستانش توانست رمانی ننوشته را به ناشری بقبولاند و پولی بابت آن برای داستایفسکی بگیرد. برد داستا یفسکی نه سر میز قمار که سرمیز هنگام نوشتن رقم می خورد. در این وضعیت افتضاح مالی که همه چیزش را از دست داده بود، مستاصل و درمانده تنها دارایی اش نبوغش در نوشتن بود، نبوغی جنون‌آمیزکه مقدر بود با خلق شاهکاری چون «جنایت و مکافات شهرت» او را از مرزهای روسیه تا سراسر اروپا بگستراند.

هیچ کتابی به اندازه ی این کتاب منو تحت فشار قرار نداده قشنگ حس میکنم قلبم فشرده میشه و چقدر هنر نویسنده در روانکاوی قاتل و صحنه آرایی خوبه که همزادپنداری من رو انقدر برانگیخته

من این ترجمه را نخوانده‌ام اما درباره‌ی کتاب باید بگویم شاهکار است. شما با کتابی سر و کار خواهید داشت که پس از اتمام آن هرگز تا پایان عمر فراموشش نخواهید کرد. نویسنده با توصیف شخصیت‌های داستان شما را نیز به چالش میکشد. دائما از خودتان میپرسید: نظر من راجع‌به ایدئولوژی شخصیت اول داستان و یا دیگر شخصیت‌ها چیست، آن را رد میکنم یا خیر؟ برای شخص من پاسخ دادن به این سوال ها ساده نبود و همین لذت خواندن این کتاب را برایم بیشتر کرد. همچنین آگاه شدن از حال و هوای روسیه در آن زمان نیز برایم جذاب بود. همه‌ی کتاب ها با تصویر سازی هایشان ما را به دنیای خود میبرند و گاهی اوقات ما احساس میکنیم که علاوه بر خواندن آن کتاب درحال دیدن آن نیز هستیم و باید بگویم داستایوفسکی این کتاب را به نحوی نوشته است که از ابتدا تا به انتها صحنه های کتاب مانند سکانس های فیلم از جلوی چشمانم می‌گذشت و حقیقتا هیچ کارگردانی نیست که بتواند آن را بهتر از داستایوفسکی به نمایش بگذارد. گرچه پایان بندی داستان کمی من را شگفت زده کرد و‌ انتظارش را نداشتم و درضمن لحظات اندکی بود که داستان از هیجان خود می‌ایستاد و جزئیات داستان اشتیاقم را برای ادامه دادن تا حدی سرکوب میکرد اما پس از اتمام داستان هیچ اضافه‌گویی در نظرم نیامد. سپاس

سلام. خواندن آثار مرحوم مغفور فئودور داستایوفسکی برای هر کتابخوانی از اوجب واجبات است و نخواندن آثار وی گناه کبیره است.

سلام دوستان. کتاب جنایت و مکافات ، اثری عظیم هم از دید محتوا و قلم و هم از دید درک قلم و محتواست. داستایوفسکی نویسنده اهل روسیه متولد ۱۸۲۱ ، بهترین و ارزشمند ترین نویسندا ای هست که روسیه تا به حال به خودش دیده جدای از تولستوی و ناباکوف،گورکی و یا چخوف و ..... اثاری که این نویسنده خلق میکنه فوق العاده به ذات و علایق فطری انسان رسوخ میکنه و در یک کلمه از درون تجربیات قبلی رو به یاد میاره ،گویا شما میدونستید ولی در کلمات نمیشد بیان کرد و کتاب با کلمات و مفهوم عمیقی که داره شمارو غرق میکنه.... هیچ اثر این نویسنده رو از دست ندید،،،در باره کتاب میتونم بگم جوانی و سودای ثروت و رهایی از وضعیت کنونی و دسترسی به وضعیت مطلوب از طرق اشتباه ، جوانی رو به پیری سوق میده ، ینی اشتباهات و در تنیجه،پیامد اشتباهات خامگی جوان رو از بین میبره... راسکلینکف(شخصیت اصلی)جوان تقریبا بیست و خورده ای ساله ای هست که فکر میکنه. جایی که بدنیا امده جایی که الان هست جایی که خواهد بود لیاقت اون رو نداره،به نوعی تکبر بیش از حدش اونو از اجتماع دور کرده،هم خود اجتماع و هم صمیمیت و تاثیرات مثبتی که اجتماع در هر جوانی میذاره... این جوان مرتکب قتل میشه ولی به طرز تعجب اوری از فرط غرور حتی کسیو لایق این نمیدونه که اشتباهش رو دربرابرش اقرار بکنه، مثه اینکه مقتول ارزش چندانی نداشته و اون فقط یه ادم اضافه رو حڋف کرده... ولی این افکار به عذاب وجدان ها التیام نمی بخشن و درون این جوان شروع به خودخوری میکنه... دوست خواهید داشت بدونید سرانجام این غرور ظاهر و مکافاتی که باطن متحمله به کجا خواهد رسید.... جنایت درون به مراتب مکافات بیشتری نسبت که کشتار انسانی ازدنیای بیرون داره..این جوان، قاتل درونش شده... لڋتشو ببرید قمار باز. جن زدگان یادداشت های زیرزمینی جوان خام برادران کارامازوف. حتما مطالعه شود وقت بخیر

بار دیگر جنایت و مکافات که در آن غرق می شوم... در حالی که کتاب بار دیگر شهری که دوست می داشتم از نادر ابراهیمی فقید رو در دست داشتم و خواندش را تمام کردم غرق در دنیای رازآلود و عاشقانه آن شده بودم تصمیم به کتاب گردی در طاقچه گرفتم و بعد از مدتی به این اثر رسیدم. چند سال پیش بود که در خانه یکی از دوستان چشمم به این کتاب افتاد با ترجمه اقای آتش بر آب آن را قرض گرفتم و طی یک هفته هر دو جلد آن را مطالعه کردم بعد هنگامی که کتاب را برگردوندم دوستم در مورد این کتاب گفتن که :جنایت و مکافات فقط یک رمان نیست یک فلسفه نیز هست در این کتاب با آدم های مختلف با ویژگی ها و ارزش های مختلف روبرو میشیم کسانی که صداقت و شرافت نشون میدن اما بخاطر منافع شخصی، عشق و..آنها را زیر پا می گذارند کسانی که در ظاهر انسان خردمند و با اعتبار بنظر میرسند اما در پشت پرده این افراد رذالت و پستی قرار دارد از چشم هم چشمی ها میان انسان ها نیز می گوید بعد از این مکالمه مجدداً کتاب را قرض گرفتم و آن بار با دقت بیشتری مطالعه کردم حالا برای بار سوم این کتاب را با ترجمه متفاوت مطالعه کردم باید بگویم ترجمه آتش بر آب برای من بهتر بنظر میرسد اما ترجمه اصغر رستگار نیز خوب و قابل قبول است وقتی این کتاب را مطالعه می کنید لطفا برای اتمام هر چه سریعتر آن عجله نکنید

کتاب معروفیه نیاز به معرفی نداره حس عجیبی به آدم دست میده وقتی به درون یه قاتل یا روسپی پی میبری.

مدتها بود که قصد خوندن این کتاب رو داشتم ولی همیشه از تعداد صفحاتش می ترسیدم. تا زمانی که به هدف داستایفسکی برای نوشتن این کتاب پی بردم. نویسنده در این کتاب همچون نیچه و هگل(قبل از نیچه و همزمان با هگل) به تحلیل ابر انسان میپردازه و نقطه نظرش رو از این پدیده در کتاب گنجانده. به نظرم اگر کتاب با تامل خوانده بشه تفکراتش بیشتر به جان میشینه بنابراین توصیه میکنم اگر میتونید ،کتاب را آرام آرام مزه کنید و شاهکاری که نوشتنش ۱۱ سال به طول انجامیده رو با تمام وجود درک کنید.

دنیای راسکُلنیکف در این کتاب دنیای پیچیده و پرابهامیه و جزو عجیبترین شخصیتهای یک جنایتکاره که تا کنون با اون آشنا شدین. فردی که مطابق نظریه ای که از خود او ست میخواهد تبدیل به یک ابرانسان است. به گفته خود او به جای اینکه "ارباب حال" باشد "ارباب آینده" گردد. در راه تحلیل راهی که او می رود شخصیتهای داستان یکی یکی با او به نحوی چالش می کنند. یک رمان کلاسیک کمی پیچیده که ممکن است برای عده ای گنگ و مغشوش به نظر بیاید ولی عمیق شدن در شخصیتها و به خصوص دیالوگ‌های مابین شخصیتهای اصلی مطمئنا میتواند یک تجربه کتابخوانی فوق العاده برای هر علاقه مندی ایجاد کند.

هر قدر بیشتر کتابای داستایفسکی رو بخونید، بیشتر به چرایی ضرورت وجود دین در زندگی انسانی پی می برید. مقدمه ی مترجم در ابتدای کتاب، معرفی خوبی از این اثره. به طور واضحی احساس می کردم نویسنده بیشتر از باقی کتاب هاش روی داستان این اثر از آغاز تا پایان بندیش فکر کرده [مخصوصا جمله های پایان بندیش به نظرم جدا عالی بود و در عین نوشتن چند جمله ی کوتاه، پایان رو ول انگارانه باز نذاشت و صد البته گزافه گویی هم نکرد] و اون آشفتگی رو که به دلیل پر کاری، بیماری و مشکلات زندگی داستایفسکی توی بعضی کتاباش می بینیم، اینجا با یه تقریب خوب نداشت. ترجمه هم خوب و به دلیل استفاده از یک سری اصطلاحات مثل "والله" و ضرب المثل ها دیگه بعضی جاها زیادی روان بود. البته همین که ترجمه رو یک جلدی از آب درآورده نکته ی مثبتیه [چون بیش از حد طوللنی شدن بعض آثار روسی، گاهی جدا حوصله سر بر می شه] هرچند عده ای قطعا مخالفن. این اثر یه ترجمه ی دیگه هم داره از آقای آتش بر آب که البته اون ترجمه دو جلدی هست. در کل خوندنش می ارزید

واقعا از خوندنش لذت بردم. داستان برام کاملا کشش داشت و تا آخرش خسته کننده نشد. این اولین کتاب از داستایوفسکی بود که خوندم. و واقعا هم برام لذت بخش بود.

بی نظیره!! داستایوفسکی در توانش نیست کتاب بد بنویسه...

بی نظیر بود. همین الان کتابو تموم کردم و حس میکنم مغزم درد میکنه. اگر مثه من همزاد پنداریتون قویه، نخونید این کتاب رو. چون واقعا حس میکنم درونم یه اتفاقایی افتاده که امیدوارم گذرا باشه.

این کتاب نثر روانی داره و ترجمه اون هم ملموس و قابل درکه. ازینکه نویسنده ای سالها پیش داستانی رو روایت کرده و امروز همه با این شوق اثرش رو میخونن جای تحسین داره. داستان به معنای واقعی شرح مکافاته! از همون لحظات اول شما رو درگیر با اضطرابات و آشوب ذهنی یک جوانک فقیر و مغرور میکنه. داستان جذابیه ولی خواندن اون رو خیلی پیشنهاد نمی کنم ازین جهت که در جامعه امروز ما آشوب ذهنی و دغدغه ها کم نیستند و برای افرادی که روحیه همدردی و همزاد پنداری در اونها قویه باعث اضطراب و ناراحتی میشه.

ترجمه نشر نگاه در مقایسه با ترجمه نشر روزگار به نظر روان‌تر و خودمانی‌تر میاد ولی بعضی جملات رو طوری معنی کرده که هیچ معنی نمیده! البته ترجمه نگاه قسمتی برای معرفی شخصیتها داره که خیلی مفیده. در آخر با توجه به روان بودن متن،بقیه‌ی اشکالاتش رو بخشیدم😁 و این ترجمه رو انتخاب کردم. جنایت و مکافات مثل همه‌ی رمانای کلاسیک روسی توصیف محوره و خوندنش صبر وحوصله می‌خواد. اما داستان بسیار درگیر کننده‌ای‌ داره که خواننده رو راحت رها نمی‌کنه. اسامی نسبتا زیادند و کمی طول می‌کشه همه‌ی شخصیت‌ها رو بشناسید. من هر وقت شخصیت جدیدی معرفی می‌‌شد به قسمت معرفی شخصیتها بر می‌گشتم تا ببینم چه رابطه‌ای با بقیه داره. ----------- رودیون رومانوویچ راسکولنیکف پسر دانشجویی هست که از شهرستان برای درس خوندن به سن پترزبوگ اومده. پدرش فوت شده و هزینه‌ی زندگی خود و خانواده‌اش و هزینه‌ی تحصیل رودیا با سالانه ۱۲۰ روبل حقوق بازنشستگی پدرش تامین میشه. رودیا در حال حاضر زندگی سختی داره و مجبور به ترک تحصیل شده. 🔪🔪🔥شاید اسپویل: رودیا نظریه‌ای در ذهن می‌پرورونه که آدم‌ها دو دسته اند: عادی و غیرعادی. آدمهای عادی همان توده مردمند. اما آدم‌های غیر عادی چند درصد نوابغ دنیا هستند و این نوابغ چون باعث پیشرفت بشریتند؛ اجازه‌ی هر نوع قانون شکنی و حتی قتل رو دارند و گوشه‌ی ذهنش ناپلئون رو مدنظر داره به همین خاطر معتقده می‌‌تونه پیرزن رباخواری که خون مردم بی‌نوا رو می‌مکه، بکشه.🔥 آیا این عقیده درسته؟ آیا هدف وسیله رو توجیه می‌کنه؟ اسلام که با این قاعده مخالفه، نفس انسان ارزشمنده حتی اگر بی‌سروپا و گناهکار باشه. 🔪🔥کمی اسپویل: جالبه رودیا تا آخر خودش رو گناهکار نمی‌دونه و به خاطر کاری که کرده خودش رو سرزنش نمی‌کنه.🔪🔪 به اخلاقیات پایبند نیست و اونها رو مشتی چرت و پرت می‌دونه. و جالبه بدونیم انسان کاملی که نیچه ترسیم می‌کنه از این نظر بسیار شبیه راسکولنکیفه و نیچه تاثیرپذیریش از داستایوسکی رو اعلام کرده. رودیا، ازدواج ناگهانی خواهرش با یک مرد میانسال رو، فروش روحش و فداکاری خواهر برای خودش میدونه و از این بابت عصبانیه. حتی برای دخترکی که فکر می‌کنه بهش تجاوز شده دل می سوزنه، اما در همون لحظه تغییر چهره می‌ده حتی در مواجهه با خانواده کارمند هم به این شکله و از کمکش پشیمان میشه. معلومه برخلاف چیزی که نی‌گه در نهادِ لطیف اما زنگار گرفته‌اش گوشه‌ی چشمی به اخلاقیات داره. 🔪🔪🔥کمی اسپویل: رودیا بعد از جنایت،خیلی زود به مکافات دچار میشه و تا آخر رهایی نداره. اما آرامش زمانی حاصل می‌شه که به عشق و ایمان رو میاره.🙂 ای کاش داستایوفسکی ادامه راسکولنیکف رو هم برامون می‌نوشت.

داستانی به شدت پرکشش، عمیق درون نگرانه، تحلیل گر و به شدت انسانی و شخصیت هایی که انقدر دقیق پرداخته شده که با تمام وجود میتوان با آنها همزادپنداری کرد . فکر میکنم که اگر برای داستان خوب بخواهیم معیاری ذکر کنیم این کتاب تمامی آن را داراست و اگر از فرم در هنر حرف میزنیم که به چگونگی میپردازد و روند حرکتی انسان را نشان میدهد از یک بودنی به یک شدن . این کتاب تماما فرم است که از درون آن محتوا میدهد و جهان ادراکی داستایوفسکی به جهان ادراکی ما تبدیل میشود. جنایت و مکافات داستان سرگردانی انسان مدرن هست و راسکولنیکف مظهر آن انسان گویی که راسکولنیکف همان ابرمرد نیچه است که میخواهد دست به اطلاح جامعه خودش بزند. اما از اول داستان در مقاله ای که توسط شخصیت اصلی نوشته میشود ما با این سوال مواجهیم که چگونه باید اخلاقیات در جامعه پیاده شود که در ابتدا راسکولنیکف به یک دوگانه انسان نخبه و مردم عامی یا همان ابرمرد در مقابل انسان واپسین مواجه میشویم و تمام حرکات و اتفاقات داستان بر همین پایه جلو میرود تا در آخر داستان در رویایی میبیند که در جهانی که همه خود را نخبه میدانند چه اشفتگی رخ میدهد و هر کس سعی میکند اصول اخلاقی را بر مبنای چیزی که خودش صحیح میداند پیاده میکند. این همان تصویری است که نیچه از جهان پست مدرن میدهد که در آن همه سرگردانند و هیچ اصول اخلاقی ثبات ندارد. و بدون چهارچوب و بدون امر ثبات دار در نهایت مرگ اخلاقیات است که رقم میخورد با فاصله زیاد بهترین کتابی هست که خوندم.

داستان یک جوان فقیر هست که بر اساس افکار به خصوصی که داره به خودش اجازه میده مرتکب یک جنایت بشه و بعد از این جنایت مکافات های این جوان شروع می شه داستان جالبه و هوش و نبوغ نویسنده (داستایفسکی)کاملا در خط به خط داستان احساس می شه