نظرات کاربران درباره کتاب چوب نروژی

بی نظیر به یاد ماندنی فوق العاده...

رمان عاشقانه بسیار جذابی و داستان گیرایی داره،یکی از بهترین کتاب های موراکامی با ترجمه روان مهدی غرایی ،واقع دوستش داشتم و پیشنهاد می کنم حتماً بخونید

کتاب جالبی بود این که مرگ وزندگی وخاطره درهم تنیده اند و زیبایی زندگی انسان را به ادامه آن آرزومند و امیدوار میکند

من عاشق کتابای هاروکی موراکامی هستم عالیه

من ترجمه فرشته افسری رو خوندم خوب بود ولی با اسم جنگل نروژی. اون تکه هم که دوستان می گفتن بد ترجمه شده هواپیما به سمت خروجی می رفت توی این کتاب به شکل دیگه نوشته شده« هواپیما بر روی باند پرواز فرود آمد . مسافران مشغول باز کردن کمربند و بیرون کشیدن بارهایشان از داخل قفسه های بالای سرشان شدند.

دوستایی که از ترجمه ایراد میگیرین، اگر ترجمه‌ی م.عمرانی که رسمن کتابو سلاخی کرده رو میدیدین چی میگفتین؟ به نظر من ترجمش متوسط رو به بالاس و سانسور کمی داره نسبت به اون نسخه، خیلی وقت بود منتظر بودم طاقچه این کتابو بیاره، مرسی.

کتاب درباره زندگی توی سنین جوانی ۱۸ الی ۲۳ ساله و شاید برای خیلیا جذاب نیاد ولی خیلی از آدم ها که خودم هم جزوشونم دقیقا یه همچین چیزهایی رو گذروندیم و وقتی این کتاب رو میخونیم میفهمیم چقدر زندگی ارزشمنده و باید بیشتر قدر خودمون رو بدونیم ولی خب بازم میگم کتابی نیست که داستانش مورد علاقه همه باشه همینطور که در کامنت های دیگه مشاهده میکنید. درباره سانسور هم باید گفت: کاملا طبیعیه چون اینجا تگزاس نیست ، ایرانه اگه شما هم مثل من اونقدر انگلیستون خوب نیست که بتونید نسخه انگلیسی رو بخونید میتونید بعد از تمام شدن کتاب برید فیلمشو ببینید تا اونجاهایی که براتون مبهم بود آشکار بشه. درباره ترجمه: کتاب ملل میخونیم که با اصطلاحات و فرهنگ های خارجی آشنا بشیم نه اینکه بیای حتی اسم غذا رو هم برامون به گیلکی ترجمه کنی!

کتاب خوبی بود از مطالعه آن لذت بردم من دو اثر دیگر از موراکامی خوانده ام ونویسنده ی موفقی است .

یک داستان عاشقانه به سبک موراکامی! ولی من به سختی کتاب رو تموم کردم، یعنی داستانش اونقدر برای من جذابیت نداشت. فکر می کنم حال و هوای ۲۰ سالگی رو نسبتا خوب توصیف کرده بود، چون وقتی سن آدم می ره بالاتر و به ۲۰ سالگی ش نگاه می کنه، یه جورایی شبیه توهم و خیال به نظر می رسه. گرچه باز هم گرفتن تصمیم های مهم زندگی و مسئولیت هایی که روی دوش شخصیت اصلی بود به نظرم برای سن ۲۰ سالگی زیادی سنگینه و طبیعیه که انقدر براش گیج کننده باشه. درباره ترجمه هم همیشه ترجمه های آقای غبرایی خوب بودن و ترجمه این کتاب هم مشکلی نداشت اما بحث سانسور متاسفانه در همه کتاب های ترجمه شده هست و تقصیر مترجم نیست. با این حال به نظرم مترجم با وجود سانسورها باز هم خیلی خوب مطلب رو رسونده بودن. من قسمت هایی از نسخه انگلیسی رو هم خوندم، مترجم واقعا ترجمه رو خوب دراوردن و سانسورها هم در کل لطمه ی چندانی به فهم داستان نزده. یعنی طوری سانسور شده که بشه فهمید در کل چه اتفاقی افتاده. گرچه اگر کلا سانسور وجود نداشت، قطعا خیلی بهتر می بود. چون بالاخره نویسنده یه هدفی از نوشتن هر خط و کلمه داره. به نظرم دوستانی که از ترجمه ایراد می گیرن یا کتاب های موراکامی رو زیاد نخوندن یا ترجمه های آقای غبرایی. چون واقعا حال و هوای کتاب های موراکامی همین طوریه.

من دوستش داشتم داستان عجیبی بود....

ترجمه خوبیه؟

بینهایت لذت بردم از خواندنش ترجمه ایراداتی داشت ولی اونقدرا هم بد نبود فقط چرا ادبیات ژاپن اینقد با خودکشی عجین شده؟

پر از روابط جنسی، مرگ، خودکشی، انزوا و بلاتکلیفی بود ولی همچنان بهت امید می‌داد که جلو بری. همین. درست مثل زندگی.

من این کتاب رو ترجمه فرشته افسری از کتابخونه گرفتم وخوندم،درنهایت تعجب سانسوری هاش خیلی کم بود و می شد متوجه داستان بشی... داستان یه روایت رو داره می گه و تو خودتو جای شخصیت اصلی می ذاری و باهاش همذات پنداری می کنی ...ففط یه سوال که خیلی ام ذهنمو درگیر کرده،چرا اخرش اینجوری تمام شد؟احساس می کنم پایان بازی داره؟...

به شدت توصیه نمیکنم

مهدی غبرایی از بدترین مترجمهای ایرانه و به همه کتاب هایی که ترجمه کرده گند زده

بااینکه به گفته دوستان ترجمه عالی نیست و ضمنا سانسور هم داره باز هم خوندنش خالی از لطف نیست بخصوص برای کسی که به زبان اصلی تسلط نداره

عنوان کتاب از یکی از ترانه های بیتل ها گروه انگلیسی راک به اسم چوب نروژی (این پرنده پرواز کرده است) اخذ شده است که جان لنون و پل مک کارتنی آن را نوشته اند. از آهنگ چوب نروژی به کرات در رمان یاد می شود و آهنگ مورد علاقه یکی از شخصیت های اصلی کتاب است. ماجرای این رمان در مورد توروواتانابه است. شخصیتی آرام و کم حرفی که از دوران دانشجویی خود در دهه ۱۹۶۰ در توکیو یاد می کند و در مورد رابطه خودش با دو دخترنائوکو و میدوری می گوید. چوب نروژی فقط یک رمان عاشقانه ساده نیست، یک رمان عاشقانه است که توسط هاروکی موراکامی نوشته شده و همین مهر تاییدی است بر این موضوع که چوب نروژی یک کتاب خاص و خواندنی است. ترجمه بسیار خوب و روان است اما نمی توان سانسور شدید کتاب را نادیده گرفت. 😑 با وجود همه تاریکی هایی که در آن دیده می شود، سرشار از عشق به زندگی و امید به آینده است.

به نظر میاد این کتاب ،نسخه سانسور شده اصلی باشه ولی با این حال، داستان جذابی داره 👌

واقعا این همه سانسور لازم داشت!!!! اصلا پیشنهاد نمیکنم این کتاب رو بخونین بنظرم اگر قصد لذت بردن از داستان موراکامی دارین انگلیسیشو بخونین 😟