نظرات کاربران درباره کتاب سوءتفاهم

یادداشت اول متن رو نخونید. آقای آل احمد لطف فرموده کل نمایشنامه رو لو دادن.

انگاری نمایشنامه تئاتر میخونی اصلا شبیه داستان نیست واقعا نمیشه گفت چرا یه عده ای برای پول هرکاری میکنن اصلا توصیه نمیکنم بخونینش

کتاب درجه یکی بود . رو دست نداره توو این سبک . احساسات بشر رو خیلی خوب به سمع و نظر میرسونه و باعث میشه بتونید خودتون رو جای اون شخص و طرز فکر و مقاومتش در برابر حوادث و گفت و گو ها . حتما پیشنهاد میکنم این کتاب رو بخونید لذت ببرید .

خوب بود

کتابی دارای محتوای خوب و تأثیر گذاری هست..

احترام به کسی که لایقش نیست باعث سوء تفاهم میشود

در حال خوندنشم 😊 بازم میام طاقچه و کتابامو میخونم ولی مریم احمدی دلم برات تنگ میشه😂

خوشم نیومد.اصلا داستان گیرایی نبود.از اولش فضای داستان احساس خفگی رو القا می کرد.خصوصا که مقدمش زد داستان رو نابود کرد

چند صفحه اول عین بعضی از صفحات کتاب بیگانه همین نویسندس که این اتفاقات و پیداکردن روزنامه در دوره محکومیت مرسو شخصیت داستان بیگانه است

داستان خیلی خوبی داشت .کامو عالیه

عاااااالی خیلی داستان جالبی داشتن

بسیار زیبا و دراماتیک

کتابی غمگین و تاثیر گذار،نباید تند رفت

ترجمه زیاد خوب نبود اما اثر زیبایی بود. چیزی که به ذهن من اومد این بود که چطور برای بقیه ی کسایی که کشته بود ارزش قائل نمیشد؟ مگه اونا خانواده نداشتن؟ از این نگاه "پوچ بودن زندگی" هم که توی اثر بود اصلا خوشم نیومد. به هیچ وجه حس نزدیکی نمیکردم به این دیدگاه. نتیجه ای که من از خوندنش گرفتم انگار با بقیه فرق داره ولی من یاد کارما افتادم. اینکه هرکاری کنی نتیجش به سر خودت میاد. پس حواست به اعمالت باشه. انگاری بهت میگفت حواست باشه شاید هرکاری که میکنی داری برای خودت چاه میکّنی!

یک کار متوسط از کامو. ارزش یک بار خواندن را دارد.

ترجمه اش واقعا بده

اولین نمایشنامه‌ای بود که میخوندم و به‌عنوان اولین تجربه عالی بود. تصویر شخصیتها، فضا، حرکتها در ذهنم به خوبی شکل میگرفت( باوجود ترجمه‌ به زبان ادبی نه مکالمه) درباره مقدمه منم این رکب رو خوردم و خلاصه‌ای رو که مترجم نوشته بود خوندم؛ بعدش رهاش کردم و بعد تموم‌شدن نمایشنامه سراغش اومدم و فهمیدم نه‌تنها این کتاب بلکه طاعون و بیگانه رو هم اسپویل کرده( خب چرا مرد؟🧎‍♀️) توصیه میکنم مقدمه رو در انتها بخونید. خوندن مقدمه خالی از لطف نیست و آل‌احمد به‌صورت مختصر نظرش و برداشتش رو از نمایشنامه و شخصیتها و فلسفه‌ی پشت اون گفته. نمایشنامه مرز باریک بین پوچ‌گرایی و معناسازی و معناگرایی رو نشون میده و هریک از شخصیتها بیانگر یک دیدگاه هستن که براساس اون زندگی کردن. *ادامه حاوی اسپویل* بنظرم نقطه‌ی اوج نمایشنامه صحنه‌ی صحبت خواهر و همسر هست که به‌روشنی چهره‌ی نمادین هرکدوم از شخصیتهارو نشون میده. مادر یک پوچ‌گراست که با ازدست دادن اخرین ریسمانی که اون رو به زندگی وصل کرده(پسرش) ترجیح میده دیگه پوچی رو تحمل نکنه. خواهر در یک پله بالاتر در پوچی بزرگ شده اما میخواد معنی بسازه و وجودش رو با معنی استوار بکنه اما.... اما همسر که به وجود عشق باور داره، باورداره که زندگیش معنایی داشته که نابود شده.

تنها مشکل این کتاب از نظر من ترجمه اثر هست البته مترجم اول کتاب ذکر میکنه که چون نمایشنامه روی صحنه نمیره اینگونه ترجمه شده اما برای من دلنشین نبود.

واقعا جلال ال احمد چرا اینجوری کرده !!! نه تنها کل داستان سوتفاهم رو گفت که بقیه آثار کامو رو هم میاد “توضیح” میده اونم بعنوان مقدمه :| منو با چه ذوقی کتاب و شروع کردم :))))) به کتاب هم امتیاز ندادم درواقع به ترجمه ال احمد و چینش ویراستار ناشر امتیاز میدم

کتاب جالبی هست ولی همون اول داستان رو برای مخاطب اسپویل میکنن و مزه خواندنش رو از بین میبرن