بریده‌هایی از کتاب صورتت را بشور، دختر جان!

بحث سر استعداد، مهارت، پول یا ارتباطات نیست. دلیلش این است که وقتی به دنبال رؤیاهایشان رفتند و به بن‌بست رسیدند، یا وقتی رد شدن را تجربه کردند یا وقتی کسی یا چیزی به آن‌ها نه گفت... گوش کردند.

اگر شما قادر نباشید به خود ارزش دهید، دیگران هم نمی‌توانند.

اگر شما قادر نباشید به خود ارزش دهید، دیگران هم نمی‌توانند.

تا وقتی به کسی اجازه دهید با شما بدرفتاری کند، آن‌ها به همان روال ادامه می‌دهند.

قبلاً هرگز وسط حرفش نپریده بودم.

نه. انگار دوستان قدیمی هم بودیم که از هم احوال می‌گرفتیم.

در مورد اینکه ممکن است چه فکری کند، هیچ اضطرابی نداشتم و اصلاً برای صحبت با او هیجان‌زده نبودم.

رابطهٔ ناکارآمد ما زمانی آغاز شد که او با من بدرفتاری کرد و من پذیرای آن شدم.

میزان احترامی که مردم برای شما قائل‌اند بستگی به این دارد شما چه اجازه‌ای به آن‌ها دهید.

آن شبی که با دختران خواستنیِ محل کار جلوی چشم من خوش‌وبش می‌کرد.

روز رقت‌انگیزی بود. از تصوراتتان استفاده کنید تا نوع مکالماتی که مجبور بودم با خاله‌های خیرخواه و جنوبی‌ام داشته باشم را تجسم کنید، آن‌هم وقتی‌که مثل یک آشغال از رابطه‌ای دور انداخته‌شده بودم.

آن‌هم وقتی‌که مثل یک آشغال از رابطه‌ای دور انداخته‌شده بودم.

هیچ غروری نداشتم. وسط آن لحاف نئونی نشستم و به‌جای آنکه از خودم دفاع کنم، التماسش کردم که ترکم نکند.

وقتی می‌خواست کنارش باشم مراقب و باملاحظه بودم و وقتی خودش برایم زنگ نمی‌زد، هرگز مزاحمش نمی‌شدم.

با دوستانش حتی وقتی مثل یک آشغال با من برخورد می‌کردند هم خوب تا می‌کردم.

وقتی جلوی روی من با دخترهای دیگر خوش‌وبش می‌کرد یا مرا به‌جایی دعوت می‌کرد تا صرفاً کل شب به من کم‌محلی کند،

وقتی دوستانش به من کم‌محلی می‌کردند

مثل دختر چاقالوی مدرسه‌ای بودم که قبل از اینکه بقیه بتوانند او را به سخره بگیرند، خودش این کار را می‌کرد. جوری رفتار می‌کردم که انگار مضحکه بودم و واقعاً هم مضحکه بودم و لیاقت نداشتم کسی از من دفاع کن

وانمود می‌کردم از اینکه روزها به من اعتنا نمی‌کرد، ناراحت نمی‌شوم.

من تنها زنی نیستم که اجازه داد یک مرد با او بدرفتاری کند.