بریده‌هایی از کتاب صورتت را بشور، دختر جان!

مهم‌ترین چیزی که برایش اهمیت دارد دوست داشته شدن توسط آن مرد است.

او نمی‌خواست پسری باشد که به من آزار برساند.

«امیدوارم از اون دسته دخترایی نباشی که می‌ترسن سر قرار چیزی بخورن.» این حرفش خاطرم را رنجاند. هنوز معلوم نبود که من چه جور دختری بودم اما دوست نداشتم با کس دیگری مقایسه شوم. دوست نداشتم به من یادآوری کند که این اولین قرارش نبود.

می‌دانید مهم‌ترین چیزی که بیش از بقیه می‌شنوم، بیش از همه در موردش ایمیل دریافت می‌کنم و بیش از همه در موردش از من راهنمایی می‌خواهند چیست؟ دوست. اینکه چطور دوست پیدا کنند. چطور دوستی‌هایشان را نگاه دارند. چطور روابطی واقعی و ارزشمند بپرورانند. این چیزی است که زنان خواستارش هستند. این چیزی است که واقعاً می‌خواهند و بدان امید دارند.

حرفی که می‌خواهم بزنم این است که همهٔ ما یکدیگر را قضاوت می‌کنیم، اما اینکه همه این کار را می‌کنیم، نمی‌تواند بهانهٔ خوبی باشد. قضاوت هنوز هم یکی از آزاردهنده‌ترین و کینه‌توزانه‌ترین گرایش‌هایی است که داریم.

وقتی دیدم که به این رفتار بد پسرش پاداش داده و آن‌هم با شیرینی؟ ای خدا! به من صبر بده! این زن یه سر سوزن هم اطلاعات نداره.

درواقع سنگ‌هایی که اغلب سعی داریم به سمت دیگران پرتاب کنیم، همان‌هایی هستند که قبلاً سمت خودمان انداخته‌شده‌اند.

فکر کنم همان‌طور که ما آدم‌های فانی در مورد آب‌وهوا حرف می‌زنیم، دختران محبوب هم نکات بهداشتی- آرایشی خود را با دیگران در میان می‌گذارند.

سرگیجهٔ من پاسخی جسمی به مشکلی عاطفی بود. پاسخی جسمی به مشکلی عاطفی.

وقتی واقعاً چیزی را می‌خواهید، راهی را پیدا خواهید کرد. ولی وقتی واقعاً چیزی را نمی‌خواهید، بهانه‌ای پیدا می‌کنید.

از مقایسه کردن خود با دیگران دست کشیدم. دیگر نه خود را با دیگران مقایسه می‌کردم و نه با کسی که فکر می‌کردم می‌توانم باشم.

خوشحالی به جایی که هستید بستگی ندارد، به آن کسی که هستید بستگی دارد.

من همانند بسیاری از بچه‌هایی که در شرایط مشابه بزرگ شده بودند، نمی‌دانستم که نوع دیگری از خانواده هم وجود دارد.

پدرم اضطرابش را با عصبانیت اداره می‌کرد و مادرم آن را با هفته‌ها در بستر ماندن.

برخی از شما به‌قدری توسط زندگی خود از پای درآمده‌اید که خود را تسلیم کرده‌اید. به یک شیِ رویِ آب تبدیل شده‌اید که موج آن را به این‌سو و آن‌سو می‌کشد.