بریده‌هایی از کتاب جزء از کل

«احتمالا تا الان خودت فهیدی که اگر فکرهای شجاعانه تو سر داشته باشی، چشم بسته از خیابان‌های شلوغ رد می‌شی، و اگر فکرهای سادیسمی و پست داشته باشی، خودت رو جایی پیدا می‌کنی که هر موقع کسی خواست بشینه، تو صندلی رو از زیرش می‌کشی. تو چیزی هستی که تفکرت بهت می‌گه.

جنگ شروع شده. اینو از من داشته باش. ندارها دارن با هم متحد می‌شن، و داراها قراره روزگار سختی رو بگذرونن.»

اگر شخصیت انسان سرنوشت او باشد، و اگر شخصیت او مجموع اعمال او باشد، و اگر اعمال او نتیجهٔ افکار او باشد، پس شخصیت، اعمال و سرنوشت انسان به آنچه او فکر می‌کند بستگی دارد. حالا زیاد مطمئن نبودم.

مردم به‌قدری وحشتناک هستند که باید تمام نژاد بشریت را به‌خاطر انجام ندادن هیچ کاری در محدود کردن وجودیت خودشان مجازات کرد.

«ناسیونالیسم (ملی گرایی) شکل محارم ما است، بت‌پرستی ما، جنون ما. میهن‌پرستی... فرقهٔ آن است... همان‌گونه که عشق به یک فرد، مانع عشق به دیگران شده و آن عشق نیست؛ عشق به کشور هم بخشی از عشق به بشریت نیست، پس عشق نیست، بلکه بت پرستی است.» «خب؟»

«اصلا مهم نیست. وقتی بمیرم، شکست‌ها و ضعف‌هام با من می‌میرن. می‌بینی؟ شکست‌هام هم دارن می‌میرن.»

کسی که خود را از پیوند خون و خاک رهایی نداده، هنوز به عنوان یک انسان کامل متولد نشده است. ظرفیت او برای عشق و عقل از کار افتاده است. نمی‌تواند خود و همنوعانش را در واقعیتی انسانی تجربه کند.»

کسی که خود را از پیوند خون و خاک رهایی نداده، هنوز به عنوان یک انسان کامل متولد نشده است. ظرفیت او برای عشق و عقل از کار افتاده است. نمی‌تواند خود و همنوعانش را در واقعیتی انسانی تجربه کند.»

در حقیقت، وقتی برای اولین بار زندگی را در کل می‌بینی، و عشقی حقیقی به آن کلیت حس می‌کنی، آرامش درونی به نظر هدفی کوچک و جزئی می‌آید.

نمی‌توان خصوصیات اساسی ذهن خود را طوری تغییر داد که انگار در حال دویدن برای رسیدن به اتوبوس هستی.

بشر قابل تحمل‌تر است وقتی آن را تنها می‌یابی.

لذت بخش است که همهٔ انسان‌ها را مرده تصور کنی، و این اختیار را داشته باشی تا یک تمدن جدید را شروع کنی یا نه. فکر کردم انتخابم نه است.

با وجود این‌که مدت‌ها روی این زمین زندگی کردی ولی بازم نمی‌دونی که کی هستی. و اگه ندونی کی هستی چطور می‌تونی همینی باشی که هستی؟»

به این نتیجه رسیدم مردم احتمالا برای کل زندگی تظاهر به دوست داشتن خانواده، دوستان، همسایگان و همکاران خود می‌کنند، و بیست سال زیاد هم حقهٔ بزرگی نیست

اگه من غلط زندگی کردم، اگه من گند زدم و هنوزم گند می‌زنم، فکر می‌کنم حفظ وضعیت فعلی شخصیت عقده‌ایم تراژدی خیلی کم‌تری داره نسبت به تغییر خودم در دقیقه‌های آخر. نمی‌خوام مردی در حال مرگ باشم که پنج ثانیه قبل از مرگش تازه یاد می‌گیره چطور زندگی کنه. من از مسخره بودن خودم خوشحالم، و اصلا دلم نمی‌خواد زندگیم رو به یه تراژدی تبدیل کنم، خیلی ممنون.»

سرطان از قلب‌های شکسته شکوفا می‌شود؛ لاشخوری که منتظر می‌ماند تا از گرمای وجود انسانیت خود دست بکشی.

گفته که همهٔ خطاها و ناسازگاری‌های خالق در انسان به اوج خود می‌رسه. به عنوان یک قطعه از مکانیسم بدترین همهٔ آن‌هاست. در مقایسه با انسان، یک ماهی قزل‌آلا یا استافیلکوک هم مکانیستم بهتر و کارآمدتری داره. در جانورشناسی قیاسی، او به داشتن بدترین کلیه‌ها شهرت داره، همین‌طور بدترین ریه و بدترین قلب. چشم او با توجه به کاری که انجام می‌ده کارایی کم‌تری نسبت به چشم کرم خاکی داره. سازندهٔ سیستم بینایی وسیلهٔ بیناییش رو خودش این‌قدر ناکارآمد ساخته تا همیشه صف مشریانش پر ازدحام باشه.»

فروید افتادم که معتقد بود تمدن در تضاد روزافزون با نیازهای انسان شکل می‌گیرد.

شخصا، نمی‌دانم که چطور کسی سرش را بالا می‌گیرد و کلمهٔ «شرافت» را به زبان می‌آورد. من از شما می‌پرسم؛ چه تفاوتی بین «شرافت لکه دار شده» و «ضمیر آسیب دیده» وجود دارد؟ آیا هنوز کسی هم به این چرندیات باور دارد؟

گذشته همیشه بدترین اتفاقی است که در هر زمان برای زمان حال اتفاق می‌افتد.