بریده‌هایی از کتاب جزء از کل

بهترین زره، دور بودن از تیررسه.»

هر چه پول بیش‌تری داشته باشی، درِ ضخیم و قطورتری داری.

«زندگی با نظر دنیا، دنیا را برایت سهل می‌کند، زندگی با نظر خود تنهایی را به تو سهل می‌کند؛ اما مرد بزرگ کسی است که در میان جمعیت، تنهایی مستقل خود را با شیرینی کامل حفظ کند.»

او مقابل زننده‌ترین تعصب موجود بود: نفرت از ثروت. حداقل یک نژادپرست، یعنی کسی که از سیاه‌پوستان متنفر است، تمایل مخفی برای داشتن پوست سیاه ندارد. تعصب او، با وجود جنبهٔ زشت و احمقآن‌هاش، حداقل روراست و صادق است. تنفر از انسان‌های مرفه آن هم از طرف کسانی که هرگونه فرصتی را برای تعویض این موقعیت در هوا می‌زنند مثل ضرب‌المثل گوشت و گربه است.

شما هرگز نشنیده‌اید که یک ورزشکار حس بویایی خود را در یک تصادف فجیع از دست بدهد، البته به یک دلیل بسیار خوب، چون دنیا باید درس‌های مشقت‌بار خود را به طریقی به ما بیاموزد که ما قادر نباشیم زندگی پس از آن اتفاق را به‌طور عادی سپری کنیم، یک ورزشکار باید پاهایش را از دست بدهد، فیلسوف توان ذهنی خود را، نقاش چشمانش را، موسیقی‌دان شنوایی، و آشپز حس چشایی‌اش

بخشش تو کتاب مقدس خیلی کار بزرگیه، اما هیچ‌جایی از اون نگفته که باید خودت رو هم ببخشی.

چون دنیا باید درس‌های مشقت‌بار خود را به طریقی به ما بیاموزد که ما قادر نباشیم زندگی پس از آن اتفاق را به‌طور عادی سپری کنیم، یک ورزشکار باید پاهایش را از دست بدهد، فیلسوف توان ذهنی خود را، نقاش چشمانش را، موسیقی‌دان شنوایی، و آشپز حس چشایی‌اش را. و درسی که دنیا به من داد؟ من آزادی خود را از دست دادم،

می‌دانم نگران این هستی که چگونه پدری می‌شوی. فقط باید به او عشق بورزی. سعی نکن تا او را از آسیب در امان نگه داری. عاشقش باش، تنها کاری است که باید انجام دهی

هر چهره اتصالی بود بین زنجیره‌ای از چهره‌ها، که درنهایت در یک چهره شکسته می‌شد.

کسی برای رفتن به آغوش مرگ، خرامان خرامان قدم بر نمی‌دارد. تو هرگز مرگ را این چنین منتظر نمی‌گذاری.

روابط دوستی یک مسئولیت غیرقابل پیش‌بینی است.

تا حالا به فکر کسی رسیده است که شاید قلب جای کافی برای عاشق شدن نه تنها یک نفر بلکه دو نفر را هم داشته باشد؟ شاید هم سه نفر؟

من به همان اندازه که عاشق آسترید هستم، به همان اندازه هم دوستش ندارم.

آسترید به‌طور سیری‌ناپذیری می‌خوابد – خستگی‌اش خستگی‌ناپذیر است

- هی منو بکش ولی آخر داستان رو بهم نگو!

خدا می‌گوید که زندگی یک هدیه بوده است که تو حتی زحمت باز کردن آن را به خودت نداده‌ای. سپس مرا محکوم به نابودی می‌کند.

اگر کسی آن طرف تلفن الو می گفت، او با یک صدای ریز و لرزانی می‌گفت: «بابام خونه نیست.» حتی من که بچه بودم می‌فهمیدم که جا زدن یک مرد بالغ به‌جای پسر شش ساله‌اش برای مخفی شدن از دنیا چیز عجیب و غریبی است، اما چند سال بعد متوجه شدم که من هم دقیقا همان کار را انجام می‌دهم، فقط من خودم را جای پدرم جا می‌زدم و با صدای بمی می‌گفتم: «پسرم خونه نیست. چکارش دارین؟» پدرم به نشانهٔ تایید سرش را تکان می‌داد. بیش‌تر از هرچیزی، موافق پنهان شدن بود.

به این فکر می‌کردم که لیست کارهای سال نو اعترافی است به این‌که با همهٔ این اوضاع و احوال، خوب می‌دانیم که مقصر بدختی‌هایمان، خود ما هستیم و نه دیگران.

شب سال نو است و من کاری برای انجام دادن و حتی کسی را برای به آغوش کشیدن و بوسیدن هم ندارم.

خدا می‌گوید که زندگی یک هدیه بوده است که تو حتی زحمت باز کردن آن را به خودت نداده‌ای. سپس مرا محکوم به نابودی می‌کند.