بریده‌هایی از کتاب به دنیای مدیریت خوش آمدید

مهم‌ترین تصمیمی که در مقام مدیریت می‌گیرید (چه مدیر تازه و چه مدیری باتجربه) تصمیم‌گیری در مورد ترکیب و چینش تیم‌تان است.

مواظب افراد خود باشید، نه شغل خود...

با رئیس‌تان حرف بزنید. صرفاً به‌منظور یادگیری از او، جلسه‌ای را با رئیس‌تان ترتیب دهید. با پرسش‌های عالی آماده شوید و پرسش‌های پی‌گیری بیش‌تر را با توجه به پاسخ رئیس‌تان مطرح کنید.

نباید اجازه بدهید که رئیسی بد شما را به مدیری بد تبدیل کند. نمی‌توانید از این بهانه استفاده کنید.

واگذاریِ خوبِ کار، همراه با اعتماد و اختیاردادن، تنگناها را از بین می‌برد و سرعت رشد و کارایی تیم‌تان را افزایش می‌دهد.

یکی از وظایف شما در مقام رهبر این است که دقیقاً آن‌چه را که انجام می‌دهید و نیز دلیل انجام آن را با مدیرتان مطرح کنید.

وقتی از او پرسیدم که اگر رئیس شما فردی ایرادگیر و کاهنده باشد، چه اتفاقی می‌افتد. او گفت در وهلهٔ نخست مایل است به این فکر کند که چگونه آن رئیس این راه را انتخاب کرده است. این به او کمک می‌کند تا هم‌دل‌تر شود زیرا باعث می‌شود که احتمالاً متوجه شرایط سختی شود که آن‌ها در زندگی‌شان داشته‌اند و باعث شده است به این روش رفتار کنند.‌

اگر با رئیسی متزلزل روبه‌رو هستید که ممکن است از سوی شما و فرهنگ تیم‌تان احساس خطر کند، از این امر آگاه باشید و متناسب با آن خود را تنظیم کنید. همان‌طور که رابرت گرین نویسنده به من گفت: «شما هرگز نباید از استاد پیشی بگیرید». وظیفهٔ شما کمک به رئیس‌تان است. کار شما این است که کار او را آسان‌تر کنید

اگر کارمندان ملزم باشند برای ایجاد تغییری کوچک از ده‌ها نفر اجازه بگیرند، حتا پیش از شروع کار تسلیم می‌شوند. آن‌گاه این‌طور به نظر می‌رسد که اصلاً هیچ‌چیزی برای انجام‌دادن ساده نیست. کم‌کردن کنترل بر تیم می‌تواند این مسئله را کاهش دهد،

«شما نباید تیم‌تان را در شرایطی سخت و نامشخص قرار دهید. نباید اجازه بدهید رئیسی بد شما را به مدیری بد تبدیل کند. شما نباید از این بهانه استفاده کنید».‌

شما نمی‌توانید آن‌چه را که در خارج از تیم‌تان اتفاق می‌افتد کنترل کنید، اما مستقیماً بر حوزهٔ خودتان کنترل دارید.

وقتی به تیم‌تان اختیار می‌دهید و به آن‌ها اعتماد می‌کنید تا کارها را انجام بدهند و از اشتباهات‌شان درس بگیرند، محیطی را ایجاد کرده‌اید که در آن آزمودن چیزهای تازه، شکست، یادگیری و حرکت به جلو پذیرفته شده است

همیشه افراد را به‌عنوان انسان ببینید. هنگام صحبت‌کردن در مورد کسانی که برای شما کار می‌کنند از عبارت‌هایی مانند «سرمایهٔ انسانی»، «نفوس» یا «کارمندان تمام‌وقت» استفاده نکنید. هر یک از آن‌ها فردی است که نامی دارد.

. اگر تیم‌تان به شما اهمیت ندهد، آن‌گاه به فلسفه و راه‌بُرد کسب‌وکار شما نیز اهمیت نخواهند داد. و اگر آن‌ها ندانند که شما به بُعد انسانی‌شان اهمیت می‌دهید، آن‌ها نیز به آن اهمیتی نخواهند داد.

بزرگ‌ترین ترس مربوط به روی کار آمدن مدیران تازه ناشی از عدم اطمینان است. با گشوده عمل‌کردن و حرف‌زدن بیش‌تر در مورد خودتان، فلسفه‌تان، خانواده‌تان و سرگذشت‌تان یه کم‌کردن آن ترس کمک کنید. آشنایی با تیم‌تان و آشناشدن آن‌ها با شما، وقت، تلاش و فکر دقیق می‌طلبد. اما ارزش‌اش را دارد.

بگذارید افرادتان شما را بشناسند. مایل باشید تا در مورد خودتان صحبت کنید.

مطمئن شوید که در چند وعدهٔ غذایی نیز که هیچ بحث کاری وجود ندارد همراه آن‌ها باشید. با زندگی شخصی آن‌ها آشنا شوید: زندگی خانوادگی‌شان، سرگرمی‌های‌شان، چیزهایی که به آن‌ها علاقه‌مند هستند.

ضروری است برای هر فرد از تیم‌تان وقت بگذارید.

فرض نکنید همه راحت می‌توانند بر خلاف نظر رئیس خود ابراز عقیده کنند، حتا اگر به‌صراحت از آن‌ها بخواهید این کار را انجام دهند. افراد معمولاً دلایلی برای رفتار خود دارند. این وظیفهٔ شما در مقام رهبر آن‌هاست که آن دلایل را بفهمید و به مؤثرترین روش ممکن برای حرکت به جلو در قالب یک تیم واکنش نشان دهی

«رایان، همه راحت نمی‌تونند با تو مخالفت کنند. تو رئیس‌شون هستی.» من شوکه شدم.