بریده‌هایی از کتاب به دنیای مدیریت خوش آمدید

مرتب افرادی را در زندگی می‌بینم که در حال رشد هستند اما باهوش‌تر از دیگران نیستند، بعضی اوقات حتا سخت‌کوش‌تر از دیگران هم نیستند، اما آن‌ها ماشین‌های یادگیری هستند، هر شب وقتی به رخت‌خواب می‌روند، باهوش‌تر از زمانی هستند که از خواب بلند شده بودند. و این به‌ویژه زمانی کمک می‌کند که شما راهی طولانی در پیش رو داشته باشید.

شک‌داشتن به تصمیم رئیس‌تان یا موافق‌نبودن با آن هر از گاهی در دنیای شرکت‌ها اتفاق می‌افتد. هیچ راهی برای مواجهه‌نشدن با آن حقیقت وجود ندارد. در مقام مدیریت، به شما دستورعملی داده می‌شود تا آن را با تیم خود مطرح کنید، پیامی که شاید ۱۰۰ درصد با آن موافق نباشید. در حالی که مهم است معتمد باشید و همان‌طور که برایان کاپلمن می‌گوید: «هرگز بیش‌تر و یا کم‌تر نگویید»، یک مدیر باید با اطمینان پیام را منتقل کند. «البته احتمالاً الان شما می‌گویید، اما چگونه؟» آن‌چه من در گذشته انجام داده‌ام این است که خودم را وادار می‌کردم به آن بخش‌نامه، برنامه یا پیام از هر نظر ــ نظر خودم و مدیران ارشد در سازمان ــ فکر کنم. فقط زمانی که مسئله را به‌درستی از دیدگاه‌های دیگر می‌دیدم، آمادهٔ تحویل پیام به تیم می‌شدم. این روش به من کمک می‌کرد تا معتمد باقی بمانم و هم‌چنین تقصیر را بر گردن رئیس‌های خودم نیندازم.

مهم این است که ناامیدی‌های خود را در مورد رئیس‌تان به تیمی که رهبری‌اش می‌کنید نشان ندهید. در مقام رهبری، ما وظیفه داریم خوش‌بینی و اشتیاق را به تیم خود تزریق کنیم. نباید به خودمان اجازه دهیم راه آسان تخریب رئیس در نظر تیم را پیش بگیریم زیرا این موضوع به آن‌ها کمک نمی‌کند تا بهترین خودشان شوند. انجام این کار فقط آن‌ها را به درون درهٔ ناامیدی پرت می‌کند.

قهرمانان پیش از قهرمانی مانند قهرمانان رفتار می‌کنند: آن‌ها پیش از این‌که برنده شوند، یک معیار عملکردی برنده‌بودن دارند

گفت‌وگوی هفتگی مداومی تنظیم کردیم دربارهٔ اتفاق‌هایی که برای هر کسی در تیم می‌افتاد.

یکی از خوشایندترین دست‌آوردها در مقام رهبری، دیدن احساسات واقعی اعضای تیم برای یک‌دیگر بود، حتا وقتی با هم رقابت می‌کردند.

استفان دابنر در پادکست فریکونومیک گفت: «من فکر می‌کنم شما باید با افرادتان همانند اعضای خانوادهٔ خود رفتار کنید. باید سیاست‌هایی داشته باشید که همواره به آن‌ها پای‌بند باشید».

من هرگز نمی‌بازم. یا برنده می‌شوم یا چیزی می‌آموزم.

تو باید اون روز پرانرژی‌ترین، دلپسندترین و مهربون‌ترین آدم باشی.

برخلاف این حقیقت که ما مایل‌ایم فرهنگ را ثابت تصور کنیم. ما از افراد اطراف خود فرهنگ می‌گیریم.