بریده‌هایی از کتاب چنین کنند مدیران؛ تمام آنچه نومدیران باید در مورد مدیریت بدانند

در ماه‌های اول مدیریت‌تان تا آنجایی که ممکن است و از هر کسی که در اطرافتان حضور دارد سوال بپرسید و اطلاعات جمع کنید چرا که رمز موفقیت شما در عرصه مدیریت به همین اطلاعات بستگی دارد.

از قدیم گفته‌اند " سوال پرسیدن عیب نیست بلکه ندانستن عیب است". مدیران تازه کار معمولا در برابر سوال پرسیدن از دیگران به ویژه کارکنان مقاومت می‌کنند و طوری وانمود می‌کنند که گویی از همه چیز خبر دارند.

وقتی که هنری اجرای یک پروژه را به یکی از افرادش واگذار می‌کند در ذهنش از او انتظار دارد که آن پروژه به بهترین شکل ممکن انجام شود و بهترین نتایج حاصل آید اما مشکل هنری اینجاست که او این خواسته‌ها را به زبان نمی‌آورد و فکر می‌کند که آن فرد خودش می‌داند که چه باید بکند و مدیرش چه توقعی از او در مورد این پروژه دارد حال آنکه چنین نیست.

۳۲ درصد نومدیران نمی‌توانند بین انجام وظایف شغلی خود و وقت گذاشتن برای نظارت بر عملکرد اعضای تیم‌های تحت رهبری‌شان تعادل برقرار کنند.

هنری نیت بدی ندارد اما نمی‌خواهد بر کارکنانش فشار زیادی وارد آید و به همین دلیل هم هست که در برابر واگذاری بعضی کارها به آنها مقاومت می‌کند. از سویی دیگر او فکر می‌کند که خودش می‌تواند کارها را سریع‌تر و بهتر پیش ببرد و مطمئن‌تر خواهد بود اگر همه کارها به طور مستقیم زیر نظر او و بر اساس دستوراتی که خود او صادر می‌کند صورت پذیرد. حال آنکه این کار نیز نتیجه‌ای جز پرمشغله شدن و کاسته شدن از میزان بهره‌وری او در پی نخواهد داشت. پس بهتر است که به جای ماهی گرفتن برای کارکنانش به آنها ماهیگیری را بیاموزد و پس از آن نظاره گر ماهیگیری موفقیت آمیز کارکنانش باشد.

بود. پس بهتر است که هنری خود را بیهوده درگیر جزئیات کارها و امور نکرده و دست به تفویض اختیارات بزند.

واقعیت غیرقابل انکار دنیای مدیریت این است که همه چیز را همگان دانند و دخالت مستقیم مدیران در امور جزئی و خُرد نتیجه‌ای جز گرفتار شدن مدیران در دام مدیریت خرد و شلوغ شدن سرشان نخواهد داشت و این برای مدیران تازه کار یک عذاب بزرگ و غیرقابل تحمل خواهد بود

مدیریت برای هر کارمندی هر چقدر هم در دوران کارمندی اش و برای مدتی طولانی در یک شرکت فعالیت کرده باشد شغلی جدید و متفاوت است.

خیلی از مدیرانی که ارتقای درون‌سازمانی پیدا کرده و از موقعیت کارمندی به موقعیت مدیری رسیده‌اند به خوبی درک نکرده‌اند که دیگر یک کارمند معمولی نیستند و باید افکار، رفتارها و استراتژی‌هایی متفاوت و متمایز از دوران کارمندی‌شان از خود بروز دهند.

تجربه نشان داده که داشتن یک آخر هفته روحیه بخش و دل انگیز می‌تواند زمینه‌ساز شکل‌گیری معجزاتی بزرگ در محل کار شود.

آخرین روز کاری هفته است و اغلب افراد در حال آماده شدن برای رفتن به تعطیلات آخر هفته هستند و انجام پروژه‌های مهم و کلیدی در این روز معقول به نظر نمی‌رسد. پس چه بهتر که این روز به آرامی سپری شود و در کنار آن برای اولین روز هفته آینده که روزی شلوغ و حساس خواهد بود برنامه‌ریزی صورت پذیرد.

: در چهارمین روز کاری‌تان به عنوان مدیر بهتر است که با خود خلوت کنید و نتایج و یادداشت‌های خود از جلسات و ملاقات‌هایی که طی سه روز قبل داشته اید را مرور کنید تا تصویری جامع و روشن از شرایط موجود به دست آورید و بر همین اساس برای هفته‌های آتی برنامه‌ریزی کنید

یکی از رموز اعتماد پیدا کردن کارکنان یک شرکت یا اعضای تیم به یک مدیر تازه کار و ناشناخته این است که او در کارها و برنامه‌ریزی‌هایش دید بلند مدت و پیگیرانه‌ای داشته باشد. لذا این اطمینان را به افرادتان بدهید که جلسات عمومی برای درک متقابل و پرسش و پاسخ در آینده نیز ادامه خواهد یافت.

آنچه در روز دوم باید انجام دهید شامل برگزاری ملاقات‌های رو در رو و ترجیحا انفرادی با تک تک اعضای تیم‌تان خواهد بود.

یکی از اولویت‌های اصلی روز نخست کاری‌تان به عنوان مدیر عبارت است از ملاقات با رئیسی که مقام مافوق شماست و شما باید به او پاسخگو باشید. در این ملاقات شما باید به طور شفاف و کامل از انتظارات و توقعات او از شما برای ۳۰ روز اول کاری‌تان مطلع شوید و به روشنی دریابید که موفقیت از نظر او چگونه تعریف می‌شود و او عملکردتان را چگونه ارزیابی خواهد کرد.

بر اساس پژوهش مرکز بین المللی مدیریت خلاقانه، بیش از ۶۰ درصد مدیران از نخستین روزهای مدیریت‌شان به عنوان بدترین روزهای کاری‌شان نام می‌برند که چیزی شبیه به کابوس برای آنها بوده است

یک مدیر موفق کسی است که بهترین کارایی و عملکرد ممکن را از اعضای تیم تحت رهبری اش به دست آورد و بدین وسیله اهداف مقرر سازمان را برآورده سازد.

نباید خود را محور و مرکز دنیا بداند بلکه باید بکوشد تا با روش‌های مدیریتی تعاملی، بهترین سطح بهره‌وری و کارآمدی را برای سازمان تحت رهبری اش به ارمغان بیاورد.

برای رسیدن به بهترین عملکرد بایستی بهترین نیروها را به کار گرفت، به آنها انگیزه و ارزش داد، اهدافی روشن و گاه چالش برانگیز را برای کارکنان تصویر کرد و بدین وسیله آنها را علاقه مند و تشنه کار کردن و پیشرفت نگه داشت و بخش قابل توجهی از اختیارات و مسوولیت‌ها را به افراد زبده سپرد. در چنین حالتی است که رسیدن به هر هدفی در سازمان، هر چقدر هم که پیچیده و دشوار باشد، امکان پذیر خواهد بود.

خودخواهی و خود بزرگ‌بینی، دامی است که بسیاری از مدیران، به ویژه مدیران تازه کار را به کام خویش می‌کشد و آنها را دچار این اشتباه مهلک می‌کند که هر تصمیمی که یک مدیر می‌گیرد، هر اقدامی که می‌کند و هر جمله‌ای که می‌گوید، عاری از خطا و اشتباه بوده و همه کارکنان سازمان باید چشم بسته و بدون هیچ گونه انعطافی اوامر مدیر را اجرا کنند چرا که او بهتر و بیشتر از بقیه می‌فهمد و عمل می‌کند.