بریده‌هایی از کتاب درمان شوپنهاور

سرها را خم کنیم، در برابر قوانین و رمز و رازهای ظریف طبیعت، کلاه از سر برداریم، و سپس به دنبال زندگی کردن برویم.

«مرگ به محض تولد، آغاز می‌شود»

«رستگاری را در آن می‌دانم که عبارات (چنان بود) را به (چنان خواستم)، برگردانم».

هیچکس نمی‌تواند فرد دیگری را ناراحت کند، بلکه خود فرد، آرامش خود را برهم می‌زند...

زندگی نمایشی گذرا به حساب می‌آید

در فضای اندیشه‌های ژرف و آرام، آنچه پیشتر انسان را کاملاً تسخیر کرده و تحت تأثیر قرار داده، سرد، بی‌رنگ، و دور به نظر می‌آید

۱ با هر نفسی که برمی‌آوریم، مرگ را که پیوسته در پی ضربه زدن به انسان است، به عقب می‌رانیم، هرچند که در نهایت، مرگ باید به پیروزی دست یابد، زیرا از لحظه تولد، سرنوشت ما را رقم می‌زند و با طعمه‌ای که در اختیار دارد، تنها مدتی کوتاه، پیش از بلعیدن آن، بازی می‌کند. در عین حال، ما با علاقه زیاد و نگرانی فراوان، تا حدی که می‌توانیم، به زندگی ادامه می‌دهیم، درست به همان شیوه دمیدن بر حباب صابون، در حالی که تردیدی نداریم سرانجام خواهد ترکید.

اگر بنا به فرض، انسان را به آرمانشهر، مکانی که امکان رویش خودکار، یافتن معشوق در همه‌جا، فقدان مشکل در حفظ معشوق و کباب شدن کبوتر حین پرواز وجود دارد، می‌بردند، از مواجهه با ملال و یکنواختی، یا خود را حلق‌آویز می‌کرد و می‌مرد، یا می‌جنگید، همنوع را خفه می‌کرد و می‌کشت و در نتیجه رنجی بیشتر از آنچه طبیعت امروز برای او تدارک دیده است، متحمل می‌شد.

می‌توان مردم را با برخورد مؤدبانه و دوستانه، مطیع کرد. رفتار مؤدبانه، با طبیعت انسان، همان نسبت گرما با موم را دارد.

آنچه را دشمن نباید بداند، به دوست نگویید

نیچه حرفی در جایی به این مفهوم زده که هرگاه نیمه‌شب از خواب می‌پریم، دشمنانی که چندین سال پیش از ما شکست خورده‌اند، بازمی‌گردند و به سراغ ما می‌آیند.

زندگی شاد، غیرممکن است؛ بهترین کار، این است که انسان بتواند زندگی قهرمانانه داشته باشد.

روزی یکی از مربیان من گفت که هیچکس نمی‌تواند فرد دیگری را ناراحت کند، بلکه خود فرد، آرامش خود را برهم می‌زند...

وقاحت: بهترین توصیف با بازنویسی داستان پسری که پدر و مادر خود را به قتل رساند و سپس با این استدلال که یتیم شده است، از دادگاه انتظار عفو داشت.

بدون تردید، بی‌میلی مزمن جولیوس به درک و فهم زمان حال، به زندگی مشترک او صدمه زده بود. از همان لحظه‌ای که میریام را در کلاس دهم دید، عاشق شد، ولی در عین حال، او را مانعی در برابر دستیابی به انبوه زنانی می‌دانست که احساس می‌کرد حق دارد از وجود آنها متلذذ شود

«بیشترین شکوفایی، همراه کمترین اضطراب، حاصل مواجهه انسان با مرگ است.

«بیشترین شکوفایی، همراه کمترین اضطراب، حاصل مواجهه انسان با مرگ است.

درمانگر، همچون پدر و مادر است، پدر یا مادر خوب، معمولاً کاری می‌کند که فرزند به استقلال کافی برای رفتن از خانه برسد و رفتاری همچون افراد بزرگسال داشته باشد. درمانگر خوب هم هدفی جز توانمند ساختن بیمار برای ترک جلسات درمان، ندارد.

درمانگر، همچون پدر و مادر است، پدر یا مادر خوب، معمولاً کاری می‌کند که فرزند به استقلال کافی برای رفتن از خانه برسد و رفتاری همچون افراد بزرگسال داشته باشد.

نجات یک فرد، یعنی نجات همه دنیا!