بریده‌هایی از کتاب قبایل

همراه با تغییر جهان، قوانین نیز تغییر خواهند کرد. چنانچه اصرار بورزید بازی امروز را با قوانین دیروز اجرا نمایید، به معنای آن است که در دام یک استراتژی کوته‌بینانه گیر افتاده‌اید. اکنون جهان متحول شده است.

انسان همیشه در ذات خود گمان می‌کند که جهان هستی از «ثبات» برخوردار است. ما تصور می‌کنیم که موتور جست‌وجوی «گوگل» در پنج سال آینده همچنان در رتبهٔ اول باقی خواهد ماند، کاربران همچنان با صفحه‌کلید تایپ خواهند کرد، هواپیما تنها وسیلهٔ سفر هوایی خواهد بود، چین به رشد خود ادامه خواهد داد و کلاهک‌های یخی قطبی تا شش سال آینده آب نخواهند شد. ولی این تصورات اکثراً اشتباه هستند.

دگراندیشان رهبران جدید هستند. همان کسانی که وضع موجود را به چالش می‌کشند، پیشاپیش قبیله حرکت می‌کنند و جنبش‌ها را پایه‌گذاری می‌نمایند. اکنون بازار به چنین افرادی پاداش می‌دهد و از آن‌ها استقبال می‌کند. دگراندیشان، دردسرسازان و عاملان تغییر، دیگر خاری در چشم ما نیستند، بلکه کلید موفقیت ما محسوب می‌شوند

کسانی که به کار خود علاقه دارند، اثرگذارتر هستند و بیشتر از همه تغییر ایجاد می‌کنند

در رأس هر قبیلهٔ موفق، رهبری پرشور و متعهد وجود دارد که خدمت به مردم را از منفعت شخصی خود بالاتر می‌داند

فرهنگ آن قدر مهم است که نمی‌توان ساختن آن را به دیگران واگذار کرد.

رهبری به معنای آن است که بستری فراهم نمایید تا آدم‌ها بتوانند ایده‌های کارآمد را گسترش دهند.

قبایل زمانی رشد می‌کنند که خود افراد آن به دنبال جذب آدم‌های دیگر بروند و ایده‌ها نیز به همین شکل گسترش می‌یابند. البته افراد قبیله این کار را به خاطر خودشان و نه رضایت شما انجام می‌دهند.

راز رونالد ریگان این است که به سخنان و نظریات افراد گوش دهید، برای آنچه می‌شنوید ارزش قائل شوید و بعد تصمیم خود را بگیرید، حتی اگر تصمیم شما در تضاد با چیزهایی باشد که شنیده‌اید. برای همهٔ مردم مهم است که حرف‌هایشان را بشنوید وکمتربه این موضوع اهمیت می‌دهند که طبق گفته‌هایشان عمل کنید. فقط نشان دهید که برای آنها احترام قائل هستید.

عناصر رهبری ـ رهبران وضع موجود را به چالش می‌کشند. ـ رهبران، فرهنگی را پیرامون هدف خود ایجاد و دیگران را در آن سهیم می‌کنند. ـ رهبران به شدت درباره جهانی که اندیشه تغییرش را دارند، جستجوگر وکنجکاو هستند. ـ رهبران از اشکال مختلف کاریزما بهره می‌گیرند تا پیروانی جذب کنند و به آنها انگیزه ببخشند. ـ رهبران چشم‌انداز خود از آینده را با دیگران سهیم می‌شوند. ـ رهبران به چشم‌اندازی متعهد می‌شوند و بر اساس آن تصمیم هایی اتخاذ می‌نمایند. ـ رهبران میان پیروان خود پیوند برقرار می‌نمایند. چنانچه نگاهی به رهبران در سازمان یا جامعه خود بیاندازید، خواهید دید هر کدام از آن‌ها ترکیبی از این هفت عنصر را به کار می‌گیرند. برای رهبر بودن نیازی نیست در رأس امور باشید. حتی قدرتمند بودن، زیبا بودن و ارتباطات گسترده نیز ضرورت ندارد، فقط باید متعهد باشید.

فرآیند عضویت و برقراری ارتباط با دیگران را در قبیله آسان کنید. میزان پیشرفت حقیقی خود در رسیدن به چشم‌انداز را در نظر بگیرید.

رهبری کردن تا حد بسیار زیادی «هنر» است و فقط کسانی قادر به انجام آن هستند که سخاوتمند باشند و با تمام وجود با قبیلهٔ خود ارتباط برقرار کنند. به یاد داشته باشید مادامی که تعهد را سرلوحهٔ کار خود قرار ندهید، یادگیری ترفندهای رهبری هیچ سودی برای شما نخواهد داشت.

برای خلق یک جنبش خرد باید پنج کار انجام دهید: ۱. بیانیه‌ای را منتشر نمایید که مانترا، شعار و جهان‌بینی شما را تبیین کند. نیازی نیست این بیانیه چاپ یا حتی نوشته شده باشد. صرفاً آن را در اختیار همگان قرار دهید و کاری کنید همه‌جا پخش گردد. این کار اعضای قبیله را با یکدیگر متحد می‌سازد و آنها را در یک ساختار قرار می‌دهد. ۲. کاری کنید که ارتباط با شما برای پیروان‌تان به آسانی ممکن گردد. این ارتباط می‌تواند به سادگی از طریق دیدار حضوری، ارسال ایمیل یا دیدن چهره شما در تلویزیون صورت گیرد. ۳. ارتباط پیروان با یکدیگر را تسهیل نمایید. رهبران بزرگ به دنبال راهی می‌گردند که این تعاملات هر چه بیشتر برقرار شوند و استمرار یابند. ۴. بدانیدکه هدف جنبش پول نیست. پول موتور محرک هر کاری است. به محض آن‌که تلاش کنید از جنبش پول دربیاورید، سد راه پیشرفت آن شده‌اید. ۵. پیگیر پیشرفت باشید. این کار را علنی انجام دهید و برای پیروانتان راهی ایجاد کنید که تا در این مسیر به شما کمک نمایند.

«ناراحت‌کننده نیست که ما شغلی داریم که پس از پنجاه هفته کار اجباری باید دو هفته از آن فرار کنیم؟»

چه می شود اگر سازمانی مسطح خلق کنید که افراد در آن آزادانه کار کنند؟ چه می‌شود اگر به کارکنان خود اعتماد کنید و به آنها احترام بگذارید؟ در بدو امر، این شیوه دیوانگی به‌نظر می‌رسد. احتمالا هرج‌ومرج می‌شود، اما چنانچه افراد فوق‌العاده‌ای را استخدام کنید و به آنها آزادی عمل بدهید، کارهای خارق‌العاده‌ای انجام خواهند داد. گوسفندها و رؤسای گله‌دار آنها نیز به احتمال زیاد نگاه می‌کنند، سر تکان می‌دهند و فکر می کنند که این احتمالاً استثناء است و کار بدین شیوه بسیار خطرناک خواهد بود.

بیشتر سازمان‌ها افرادی را استخدام می‌کنند که مطیع و سازگارهستند. آنها پس از استخدام نیز با ترس از اخراج شدن مدیریت می‌شوند، با این تفکر همیشگی که: «شاید اخراج شوم!». البته کارمندان، دست‌کم در ابتدای کار مقصر نیستند.

استخدام افرادی که مطیع تربیت شده‌اند، دادن کارهای بی‌نهایت احمقانه به آنها و ترساندشان برای اینکه که خطایی از آنها سر نزند، درست مانند گوسفندداری است

قبیله به پیرو نیاز دارد، اما اشتباه است که باور داشته باشید بهترین اعضای قبیله را گوسفندان نابینا تشکیل می‌دهند. در واقع، پیروانی که جز تبعیت کورکورانه از دستورات، کار دیگری بلد نیستند، موجب ناامیدی قبیله خواهند شد.

عملکردگذشته تضمین‌کنندهٔ موفقیت آینده نیست.

استیو جابز همواره خواهان هواداران پرشور و هیجان برای محصولات اپل بود. او بازار انبوهی را هدف قرار نداد که محصول شرکت را مثل سوسیس و کالباس خریدوفروش کنند. در واقع به‌دنبال آن بود که اعضای قبیلهٔ اپل همواره گوش به زنگ باشند و رونمایی از محصولات جدید را انتظار بکشند. جابز می‌کوشید قبیله‌ای «منسجم» بسازد