بریده‌هایی از کتاب قبایل

اولین چیزی که رهبر بر آن تمرکز می کند، تلاش برای منسجم کردن قبیله است. در واقع قبیله‌ای به شکوفایی و تعالی می‌رسد که اعضایش سریع‌تر با هم ارتباط برقرار می‌کنند و پویا و آکنده از احساس است.

اشتباه کردن نه تنها مرگبار نیست، بلکه گاهی تنها چیزی است که باعث بزرگ شدن مردم و سازمان‌ها می‌شود. میل به شکست در مسیر رسیدن به هدفی بزرگ‌تر، راز ناگفتهٔ موفقیت است.

«جذبه و گیرایی» امری ذاتی نیست. شما می‌توانید تصمیم بگیرید فردی جذاب و گیرا باشید، اما این مسأله به‌تنهایی شما را به «رهبر» تبدیل نمی‌کند. بسیاری از رهبران اثرگذار، برای غلبه بر ترس از سخنرانی در مقابل مردم، ساعت‌ها تمرین کرده‌اند. این افراد به‌جای آنکه به وضعیتی کمتر از شایستگی خود رضایت دهند و در هراس‌های خود غرق شوند، اهداف خود را رتبه‌بندی کرده و توان انجام کارها را در خود پرورش داده‌اند.

قبیله عبارت است از «گروهی از افراد مرتبط با هم که رهبر مشترک دارند و ایدهٔ مشترکی را دنبال می کنند.»

قبیله عبارت است از «گروهی از افراد مرتبط با هم که رهبر مشترک دارند و ایدهٔ مشترکی را دنبال می کنند.»

قبیله عبارت است از «گروهی از افراد مرتبط با هم که رهبر مشترک دارند و ایدهٔ مشترکی را دنبال می کنند.»

اما افراد زیادی که ایده‌های نو دارند، به‌دلیل هراس از شکست، مورد تمسخر واقع شدن و اشتباه کردن، هرگز ایده‌های خود را عملی نمی‌کنند. ظاهراً این افراد برای اقدام منتظر تأیید از طرف یک مرکز فرماندهی خیالی هستند.

رهبری کردن دشوار نیست، اما شما سال‌ها برای اجتناب از آن آموزش دیده‌اید.

جنبش از تعداد زیادی از مردم بر می‌آیدکه با یکدیگر پیوند دارند و به دنبال چیزی بهتر هستند.