بریده‌هایی از کتاب جهان مکتوب

تحول کتاب مقدس عبری از متنی بنیادین به متنی مقدس و تبدیل شدن آن از متنی که ریشه در قلمرو داشت به متنی که می‌توانست در تبعید نیز کارایی داشته باشد نیز یکی از دلایل بقای آن است، درحالی‌که حماسهٔ گیلگمش زیر خروارها خاک مدفون شد. کتاب مقدس عبری به این خاطر بقا یافت که به سرزمین، پادشاهان و امپراتوری‌ها وابسته نبود؛ این متن می‌توانست بدون آنها کارایی داشته باشد و پرستندگانی را به وجود آورد که می‌توانستند آن را هرجا می‌خواهند ببرند.

تصویر خاخام طوماربه‌دست که در حال روخوانی متنی مقدس برای جمعیتی است برای ما بسیار آشناست. اما همچون سایر چیزها، این عمل آشنا نیز باید ابداع می‌شد و ابداع آن به دست کاتبی به نام عزرا در بازگشتش به اورشلیم صورت گرفت. روخوانی عزرا بود که یهودیت را به‌شکلی که می‌شناسیم به وجود آورد

مجموعه‌نوشته‌های عبری را ملتی به وجود آورده بود که مدت‌ها در تبعید بودند.

اختراع خط سیر تکامل بشر را به دو دوره تقسیم می‌کند: دورانی که در آن هیچ‌چیز دستیاب و فهم‌پذیر نیست و دورانی که در آن به اذهان و عقول دیگران دسترسی داریم.

نویسندگان با بی‌پروایی تمام این داستان را بنابه اوضاع و احوال محلی خود تعدیل کردند. در نسخهٔ یونانی ادعا می‌شد (۷۶) که اسکندر نه فرزند فیلیپ که پسر آخرین فرعون مصر بوده است. در شاهنامهٔ فردوسی (۷۷) او فرزند داراب، پادشاه ایرانی، معرفی شده که یک شاهدخت یونانی را به زنی گرفته است. ادبیاتْ اسکندر را، چنانکه آرزویش بود، به جهان‌وطن‌ترینِ پادشاهان شرق بدل کرد.

اسکندر با یک حسرت از جهان رفت: داستان زندگی او هنوز نوشته نشده بود. با وجود اینکه او بیش از هرکس دیگری در تاریخ به هومر خدمت کرد، چیزی تراژیک در رابطه با ازخودگذشتگی او نسبت به این شاعر وجود داشت، زیرا آنچه او واقعاً می‌خواست صرفاً دنباله‌روی از قهرمانان هومر نبود، بلکه می‌خواست کسی همچون یک هومر روایتگر کشورگشایی‌های او شود.

با وجود اینکه شاه پارسی دیگر تهدیدی به شمار نمی‌رفت، اسکندر به‌دنبالِ او رفت. آیا امیدوار بود که انتقام قتل پدرش را بگیرد؟ او در  قبال مادر، دختران و همسر داریوش (۴۱) رفتار انتقام‌جویانه‌ای از خود بروز نداده و با آنان با کمال احترام برخورد کرده بود. نه، اسکندر هنوز سودای زنده کردن دوبارهٔ حماسهٔ موردعلاقه‌اش را در سر داشت. می‌خواست با داریوش در نبردی تن‌به‌تن روبه‌رو شود و همان‌طور که آشیل هکتور را شکست داد، بر او چیره شود. متأسفانه این آرزو هرگز برآورده نشد. داریوش را یکی از فرماندهان خودش (۴۲) به قتل رساند و تنها جسدش برای اسکندر ماند. اسکندر بر پیکر حریف ارزشمندش (۴۳) سوگواری کرد و با خشم قاتلی را که او را از پیروزی هومری‌اش محروم کرده بود به دام انداخت و مجازات کرد.

وقتی غزه را فتح کرد، (۳۸) حاکم نافرمانش باتیس را که در برابر  پیشنهاد تسلیم مسالمت‌آمیز مقاومت کرده بود کشت و پیکرش را به دور شهر کشید، درست همان‌طور که آشیل پیکر هکتور را دور دیوارهای تروآ کشیده بود.

اسکندر مقدار زیادی غنیمت به چنگ آورد و همچنین مادر، دختران و همسر داریوش را به اسارت گرفت. آیا او همسر داریوش را همچون آندروماک، همسر هکتور قهرمان تروآیی تصور می‌کرد؟

: اسکندر به آسیا آمده بود تا قصه‌های جنگ تروآ را احیا کند.