بریده‌هایی از کتاب جهان مکتوب

مأموریت آپولو ۸ بخشی از جنگ سرد بود و جنگ سرد چیزی جز یک نبرد میان متن‌های بنیادین نبود.

متن‌های بنیادین اغلب تحت کنترل کاهنانی بودند که از آنها در مرکز امپراتوری‌ها و حکومت‌ها محافظت می‌کردند. پادشاهان نیز از این متن‌ها حمایت می‌کردند، زیرا پی برده بودند که یک داستان می‌تواند، علاوه‌بر توجیه پیامدها، یک انسجام فرهنگی را رقم بزند.

. آیا آنها خواهند توانست شاهکارهای فراموش‌شده‌ای همچون حماسهٔ گیلگمش را از زیر خاک درآورند؟ هیچ پاسخ قطعی‌ای برای این سؤال وجود ندارد. ماندگاری رسانه‌های الکترونیکی در گذر زمان، به‌خاطر کهنه‌شدن سریع برنامه‌ها و قالب‌های کامپیوتری، از همین حالا به مشکلی اساسی مبدل شده است.

تا چه حد عصر سروانتس که به عبارتی عصر تألیف چاپی مدرن است در حال رنگ باختن است و تا چه میزان مؤلف جای خود را به سرپرست، سلبریتی و تأمین‌کنندهٔ خدماتی خواهد داد که امیدوار است در اقیانوس محتوای ایجادشده از سوی کاربران همچنان شناور باقی بماند؟

سایر نویسندگان نگران آن هستند که در آینده به تولیدکنندگان محتوا بدل خواهند شد و آثارشان دیگر نه به‌عنوان آفریده‌های اصیل ذهن‌های مستقل، بلکه همچون شکلی از خدمت‌رسانی به مشتری قلمداد خواهند شد که برای برطرف  کردن تقاضایی خاص طراحی شده‌اند. در بهترین وضعیت، برخی از این تأمین‌کنندگانِ خدمات ممکن است شهرتی به‌هم بزنند و دستیاران زیادی را زیر بال‌وپر خود بگیرند، اما آنها نیز از دیدگاه سنتی مؤلفان داستان‌های جدید و اصیل به شمار نمی‌روند.

هنگامی که خود یاگودا دستگیر شد، از  قضا ترس مردم شدیدتر هم شد: حتی اگر خود رئیس پلیس مخفی در امان نباشد، پس دیگر هیچ‌کس امنیت ندارد. پس از یاگودا، فردی بدتر از او به نام نیکلای یژوف جانشینش شد که بر مرگ‌بارترین دوران پاک‌سازی بزرگ نظارت داشت، تا اینکه بالاخره او نیز به سرنوشت همتای خود دچار شد.

مطالعهٔ بی‌قاعده، چه خواندن انواع غلط متن‌های مذهبی باشد چه رمانس‌های عامه‌پسند، می‌توانست آسیب‌های فراوانی به‌همراه داشته باشد.

البته که کتاب‌سوزی تاکتیکی بود که کلیسای کاتولیک نیز از آن در نبرد علیه مارتین لوتر و کتاب‌های قوم مایا استفاده کرده بود. به‌نظر می‌رسید که سروانتس با چنین اقدامی موافق باشد؛ دست‌کم به‌نظر می‌رسید که او با این موضوع موافق است که چرخهٔ سواد همیشه هم بی‌عیب‌ونقص نیست.

در سال ۱۹۹۵، دولت مکزیک اعلام کرد که ال  ساب، مرد پشت نقاب، را شناسایی کرده است. او که اصلاً مایا نبود رافائل سباستین گی‌ین ویسنته نام داشت و در تامپیکو یعنی صدها مایل دورتر از شمال چیاپاس به دنیا آمده بود.

ال ساب با درک این موضوع بیش  از  پیش دست‌به‌قلم برد. او، علاوه‌بر  بیانیه‌هایی که در آنها مردم را دعوت به انقلاب می‌کرد، هنگام پاسخ به بیانیه‌هایی که از سوی دولت مکزیک منتشر می‌شدند جنبه‌ای شوخ از خود نشان می‌داد و همچنین ناظران سیاسی را با تمثیلاتی که برگرفته از قصه‌های فولکلور بودند شگفت‌زده می‌کرد. او همچنین شخصیتی داستانی (۴۳۲) به نام دُن دوریتو آفرید که به دُن  کیشوت جنگل لاکاندون مشهور شد. جهان مسحور این صدای جسور و تأثیرگذار شده بود.