بریده‌هایی از کتاب پادشاهان پیاده

برایشان جالب است دوهزاروپانصد نفر که همدیگر را نمی‌شناسند دور هم جمع می‌شوند و مشکلی پیش نمی‌آید. چون شب قبلش توی عروسی ششصد نفره دیده که سه‌بار دعوا شده. در صورتی که به‌ظاهر، آن‌ها خوشحال بوده‌اند و ما ناراحت. ما را می‌بیند که همه سیاه‌پوش و ریش‌ها نزده و حالت گریه دارند. چون از ما اطمینان دارند که دردسری برایشان ایجاد نمی‌کنیم می‌گویند تخفیف می‌دهیم سال بعد هم بیایید همین‌جا.

اصلاً امکانات پخت غذا برای دوسه هزار نفر ندارند. موقع دم گذاشتن برنج، سی‌تا کتری می‌گذاریم روی شعله‌های کوچک که آبجوش درست کنیم. نمی‌گذارند توی خیابان روی آتش غذا بپزیم. زود جمع می‌کنند می‌برند. مسئول سالن که توجیه نیست ما چه‌کار می‌خواهیم انجام دهیم. او عروسی و مستی دیده. آن‌ها به فکر شغل‌شان هستند. توی اروپا قانون خیلی زیاد است. زود جواز را باطل می‌کنند. طرف شش‌ماه کارش تعطیل می‌شود. به‌خاطر این خیلی سخت‌گیری می‌کنند. ما هم باید کوتاه بیاییم؛ چون می‌خواهیم اخلاق امام حسینی را نشان بدهیم. حتی شام غریبان نمی‌گذارند شمع روشن کنیم.

یک رفیق داشتم از بچه‌های نیروی قدس. صبح بعد از نماز می‌نشیند به گریه. بچه‌ها می‌پرسند: علی چرا گریه می‌کنی؟ می‌گوید خواب دیدم داشتند سرم را می‌بریدند. توی آن حالت شهدای کربلا آمدند. به‌م گفتند نترس. سر ما را هم بریدند، درد ندارد. دو روز بعدش علی توی عملیات اسیر شد و سرش را بریدند.

حرف زدن با امام را از اولیای خدا یاد گرفتم. می‌رفتیم خدمتشان. هم خدمت آقای دولابی می‌رفتم، هم آقامجتبی تهرانی. می‌گفتند سعی کنید با امام راحت صحبت کنید. اگر با امام حسین راحت صحبت کردی، راحت جواب می‌دهد. زیاد حاشیه نرو. این‌طرف و آن‌طرف نرو. مستقیم برو سر اصل مطلب.

علمای بزرگ هم که در زمینهٔ شریعت خیلی نامدار هستند. آخر عمرشان وقتی می‌خواستند به نتیجه‌ای برسند می‌نشستند مقتل می‌نوشتند. روی موضوع سیدالشهدا کار می‌کردند. برای اینکه آخر علم، اول عشق است. علمای بزرگ مشکلاتشان را با چایی روضه حل می‌کردند. اینجاست که اهل عشق و اهل علم قاطی می‌شوند. خدا یک لات کف خیابان را می‌رساند به‌جایی که فکرش را هم نمی‌توانی بکنی. می‌شود ملاآقا دربندی، مرحوم طیّب

امام حسین علیه‌السلام با خدا یک‌جا معامله کرد. نگفت یکی‌اش را می‌دهم یکی‌اش را نه. بچهٔ کوچکم را نگه‌می‌دارم، بچهٔ بزرگم را می‌دهم. خانواده‌ام را نگه‌می‌دارم یارانم را می‌دهم. اصحاب بروند بنی‌هاشم بمانند. گفت همه‌اش مال شما از دم. تازه همه را که داد گفت خُب حالا شمشیرها بیایید. چنین معامله‌ای این‌قدر نقد و یک‌جا هرگز در عالم رخ نداده. خدا هم بهترین خریدار است. امام حسین علیه‌السلام خوب فروخت و به قیمت فروخت. خدا هم خوب خرید ازش.

عجیب این است که آدم‌هایی که می‌آیند اینجا هیچ‌کدامشان ننشسته‌اند دربارهٔ انگیزه‌های قیام امام حسین علیه‌السلام تحقیقات انجام بدهند. شاید آن‌هایی که دنبال نتایج قیام باشند الآن نشسته باشند توی خانه‌شان و مشغول تحقیق باشند. اینکه بشینی توی خانه کتاب بخوانی که به‌جایی برسی اینجا معنا نمی‌دهد؛ چون این از همان جاهایی است که علم می‌تواند حجاب باشد. خود ذوات مقدس اهل‌بیت علیهم‌السلام گفته‌اند: العلمُ نقطة و کَثّرهُ الجاهلون؛ علم یک نقطه بود جاهل‌ها هی زیادش کردند.

مقام معظم رهبری همین چند روز پیش فرمودند: اربعین ضامن حفظ انقلاب ماست.

یزید و بنی‌امیه برای نابودی اسلام آمده بودند و امروز آل سعود و آمریکا و صهیونیسم هم هدفی جز نابودی اسلام ندارند، مانند داعش و تکفیری‌ها که آن‌ها هم هدفشان نابودی اسلام است.

همهٔ گریهٔ تو برای وصال است؛ وقتی رسیدی دیگر چه می‌خواهی؟

قبل‌ترها از آقای مجتهدی شنیده بودم که گفتند شب عاشورا آن‌هایی که ایستادند، غیر از حرم آل‌الله یک مشت لات بامعرفت و بامرام بودند. این معرفت است که با توفیقی که خدا می‌دهد دست‌به‌دست همدیگر می‌دهند تا ایمانت گم نشود، وگرنه مگر نبوده‌اند این همه آدم که توی همین کربلا ایمانشان گم شد. ظاهر آدم‌ها و گذشته‌شان مهم نیست. این معرفت مهم است.

خیلی از مردمی که رفته‌اند تایلند تعجب می‌کنند از دیدن ما و موکبمان. می‌گویند توی آن فضاها شماها چه‌طور این‌قدر مؤمن مانده‌اید؟ می‌گویم این بستگی دارد به تربیت خانواده. درست است که تایلند فضاهای آزادی دارد برای همه، ولی به‌خاطر تربیت پدران و مادرمان، ما از آن‌جاها دوری می‌کنیم. هم به‌خاطر تأثیر بسیار زیاد پدر و مادر روی ماست و هم می‌توانیم بگوییم که آن چیزها مورد علاقهٔ ما نیست، برای ما جذاب نیست. برای اینکه ما تأثیر بد چیزهایی مثل دیسکو و شراب را از نزدیک‌تر می‌بینیم. می‌بینیم که این‌جور چیزها و این‌جور جاها با عقل مردم و خانواده‌هایشان چه‌کار می‌کند.

قبل‌ترها از آقای مجتهدی شنیده بودم که گفتند شب عاشورا آن‌هایی که ایستادند، غیر از حرم آل‌الله یک مشت لات بامعرفت و بامرام بودند. این معرفت است که با توفیقی که خدا می‌دهد دست‌به‌دست همدیگر می‌دهند تا ایمانت گم نشود، وگرنه مگر نبوده‌اند این همه آدم که توی همین کربلا ایمانشان گم شد.

مسیر پیاده‌روی اربعین باید تبدیل شود به تجمع بزرگ عدالت‌خواهان جهان. باید آن کشوری که دنبال استقلال‌طلبی خودش از آمریکاست با پرچمش در این راهپیمایی شرکت کند تا دیده شود. اینجا بشود سازمان ملل مستضعفین جهان. سالی یک‌بار اینجا حرف‌هایشان را بزنند و تجدید عهد کنند.

نلسون ماندلا می‌گوید در یک مقطعی دولت آپارتاید به او پیشنهاد داد تا در ازای آزاد کردنش، از عقیده و اصول خودش کوتاه بیاید و با آن‌ها سازش کند؛ می‌گوید ابتدا کمی وسوسه شد اما برخی دوستان مسلمانش مثل احمد کاترادا کمکش کردند تا با تاریخ زندگانی پیامبر و امام حسین آشنا بشود و به‌خاطر همین بوده که زیر بار سازش و دست برداشتن از اصولش نرفت.

من تعجب می‌کنم چرا مردم این حرکت را مادی می‌بینند. این نور، نور فاطمهٔ زهرا سلام‌الله علیها است که می‌تابد و مردم را می‌کشد. این جاذبه‌ای است که من می‌گویم. شما فکر می‌کنید خودتان آمده اید؟... والله خودتان نیامدید...مثل یک فلز می‌مانی که نمی‌دانی چی دارد می‌کشاندت. فقط کشیده می‌شوی. این ماجرای اربعین را نباید مادی نگاه کنیم.

به صداوسیما اطلاع دادم و آن‌ها هم آمدند برای فیلم‌برداری. پنج‌روز مراسم‌مان از شبکهٔ استانی پخش می‌شد. ظهر ساعت دوازده و عصر ساعت شش. اسم برنامه بود «یاد امام حسین به روایت اهل سنت» یا چیزی شبیه این. یک‌بار هم شبکهٔ سه پخش کرد. این اتفاق که افتاد شبکه‌های ماهواره‌ای وهابی واکنش نشان دادند. شبکهٔ کلمه و وصال، مشخصاتم را پخش کردند و نشانی خانه را هم زیرنویس کردند. اعلام کردند این فرد از دین برگشته و مشرک شده. اگر کسی این فرد را بکشد آن دنیا هم خودش بهشت می‌رود و هم می‌تواند چند نفر را با خودش به بهشت ببرد.

جوان‌ها در اروپا هویت ندارند. دنبال پر کردن این خلاء هستند. امام حسین این خلاء را پر می‌کند.

شما هلند را با ایران مقایسه نکن. توی ایران سه وقت صدای اذان به گوشت می‌خورد، توی خیابان نمادی از خدا و پیغمبر می‌بینی! ولی ما شانزده سال است توی کوچه و خیابان هیچ نشانی از دین ندیده‌ایم! خب کم‌کم از همه‌چیز دور می‌شوی. اگر به‌روزمرگی هم بیفتی که کلاً همه را فراموش می‌کنی.

من بین راه آدمی را دیدم که مکزیکی بود. ماتریالیست هم بود. ازش پرسیدم تو توریستی یا چیز دیگری آورده‌ات اینجا؟ گفت: نه، من همه جای دنیا می‌روم و مراسم‌های مذهبی‌شان را می‌بینم. ولی این عجیب‌ترین مراسمی بوده که دیده‌ام. این مراسم پیام خاصی است برای کسانی که اشکال غیردینی حکومت را دنبال می‌کنند. با این حرکت در حقیقت اشکال غیردینی حکومت و تفکرهای غیردینی بر باد است. یک امر دینی می‌تواند چنین جریانی را به‌وجود بیاورد و این‌همه انسان را جابه‌جا کند؛ درحالی‌که هیچ حکومت و تفکر غیردینی نتوانسته این‌قدر انسان را یک‌جا شیدا کند و به‌شان سبک خاصی از زندگی را بیاموزد.