بریده‌هایی از کتاب پادشاهان پیاده

توی این مسیر شهر دیوانیه به نجف، دو تا قبیلهٔ عشایر با هم درگیری داشتند، حدود ده سال قبل. یکی از قبیله‌ها سه‌نفر از آن قبیله را کشته بودند. این‌ها ازشان دیه نمی‌گرفتند. می‌گفتند ما حق بچه‌هایمان را ازتان می‌گیریم. باید سه‌تا از شما را بکشیم. تا اینکه زیارت اربعین امام حسین علیه‌السلام شد. هر دو عشیره موکب داشتند. یک شب عشیره‌ای که خون جوان‌هایش را طلبکار بود مهمان نداشت. پیغام فرستادند برای آن عشیرهٔ دیگر که اگر امشب زائرهایتان را بفرستید موکب ما، خون جوان‌هایتان را می‌بخشیم و از خون جوان‌هایمان می‌گذریم؛ یعنی به عشق امام حسین یک اختلاف و انتقام عشیره‌ای که می‌توانست باعث جنگ بشود، تمام شد.

از لطف آقا امام حسین علیه‌السلام است که با دل و جان اسلام را قبول دارم؛ نه شناسنامه‌ای.

رسیده بود به تربت اصل. بهش گفتم یک سنگ از پایین به من می‌دهید؟ گفت: نه. گفتم: من از طرف امام رضا آمده‌ام. تا اسم امام رضا را بردم دست کرد و یک سنگ داد به‌م. هنوز آن سنگ را دارم. گفتم: سلام تو را به امام رضا می‌رسانم. آن سنگ را داخل پارچهٔ سبزرنگ گذاشتم. واقعاً احساس می‌کنم که آن از اصیل‌ترین سنگ‌هاست. دقیقاً از کف مقتل ابی‌عبدالله بیرون آمد. فقط در روز عاشورا آن را باز می‌کنم و یک روضه‌ای می‌خوانم. مادرم هم نابینا بود و هم کر و لال. نابینایی‌اش را امام رضا شفا داد، اما کرولالی‌اش همچنان هست. از طرفی خیلی صرع شدید داشت. همیشه اذیت می‌شدیم. یک روزی که حالش بد شد آن سنگ را در شیشه گذاشتم و آبش را دادم خورد. از آن روز دیگر آن بیماری را ندارد.

لطفی که کرده‌ای تو به من، مادرم نکرد ای مهربان‌تر از پدر و مادرم حسین

دیگر کسی نیست که نداند مهم‌ترین منبع الهام‌بخش انقلاب اسلامی مرام امام حسین بود. به همین دلیل هم کم‌تر تصویری از اربعین در رسانه‌های دنیا پیدا می‌شود. چون لابی‌های مشخصی رسانه‌های دنیا را کنترل می‌کنند و این لابی‌ها قدرتی اقتصادی در سطح جهانی دارند و این‌ها جلوه‌های اربعین و قدرت و کارکردهایش را کم‌رنگ و کم‌اهمیت نشان می‌دهند چون احساس می‌کنند اربعین پایه‌های قدرت‌شان را دارد سست می‌کند.

اصلاً یک‌جور دیگری عاشق آقام حسینم.

کربلا نه همت است نه قسمت، بلکه دعوت است

فقط تعجبم از مدل زندگی برخی از مردم ایران است که شیفتهٔ مدل زندگی غربی‌ها هستند. روزبه‌روز هم انگار این تقلید بیشتر می‌شود. تأثیر تلویزیون است و اینترنت، ولی هرچه که هست تقلید خوبی نیست. چرا مسلمان‌ها به همین شیوه‌ای که این‌روزها داریم در زیارت اربعین می‌بینیم زندگی نمی‌کنند؟ من چند باری آمده‌ام زیارت کربلا. اربعین هم آمده‌ام. شیوهٔ زندگی و ارتباطشان در غیر از این ایام با ایام اربعین خیلی فرق می‌کند. این محبت و همدلی که الآن در مسلمان‌ها دیده می‌شود در بقیهٔ این ایام دیده نمی‌شود. به نظر من، حفظ این همدلی مهم‌تر است از تقلید زندگی غربی‌ها.

ماجرای زیارت اربعین با همهٔ زیارت‌های دیگر، حتی بقیهٔ زیارت‌های کربلا در ایام دیگر فرق می‌کند. یکی‌اش اینکه این زیارت را ساده به کسی نمی‌دهند. تو را زجرکش می‌کنند بعد می‌دهند، چون قیمتی است.

مقام معظم رهبری همین چند روز پیش فرمودند: اربعین ضامن حفظ انقلاب ماست. ایشان یک‌چیزی می‌بیند که این را می‌فرمایند. اربعین توی عراق است، چه ربطی به ایران دارد؟... بعد از چهل سال از انقلاب، چرا اربعین باید ضامن بقای انقلاب باشد؟!