بریده‌هایی از کتاب عشق و دوستی همه را جذب کنید!

همهٔ اعمال اشتباه از یک انگیزه ناشی می‌شوند: ترس.

اکثر مشاجرات و اختلافات ساده بر سر این که چه چیزی درست و منصفانه است را می‌توان با از میان برداشتن غرور در وهلهٔ اول، و به دنبال آن استفاده از هر یک از متدهای متنوع تقسیم عادلانه، رفع کرد.

اگر زمام امور را به دست کسی بسپارید، دیگر انگیزهٔ برنده شدن را از او سلب کرده‌اید. به این ترتیب، وقتی او درست عمل می‌کند این احساس را دارد که این کار را به این دلیل می‌کند که انسان خوبی است، نه این که از روی اجبار یا به دلیل شکست در مباحثه به این کار دست می‌زند.

اگر قدرت خود را به طرف مقابل واگذار کنید خواهید دید که او اغلب منصفانه‌تر و عادلانه‌تر رفتار می‌کند.

وقتی این فرصت را به کسی بدهید که به شخص دیگری کمک کنید تا به شما ببخشد، احساس خوشایند و مطلوبی در وی ایجاد می‌شود.

بی‌ثباتی، اغلب خودبینی را در فرد ایجاد می‌کند و گاهی وقت‌ها خودشیفتگی را به همراه دارد. اگر توجه این فرد را از خودش و مشکلاتش منحرف کنید موجب خواهید شد تا چشم‌انداز سالم‌تری را پیش روی داشته باشد.

- به او نشان دهید که بسیار مشتاقید در کنار وی باشید. اگر او احساس کند که به سختی او را تحمل می‌کنید، عزت نفسش تضعیف می‌شود و رابطهٔ میان شما نیز به خطر می‌افتد.

اگر با افرادی سر و کار دارید که از عدم تعادل روحی یا بیماری روانی رنج می‌برند، خوب است بدانید که همهٔ آن‌ها یک چیز را تمنا می‌کنند و آن عبارت است از: آرامش خاطر.

انسان‌ها به‌طور فطری نیاز دارند مطابق با تصوری که از خود دارند و تصوری که دیگران از ایشان دارند، رفتار کنند.

در مواقعی که این فرد عصبانی نیست آنچه را که تمنا می‌کند به او عطا کنید. این کار باعث می‌شود که وقتی اوضاع رو به وخامت می‌رود، او دق دلی‌اش را بر سر شما خالی نکند. شاید او هدف دیگری را برای این منظور انتخاب کند، اما البته آن هدف شما نخواهید بود. علت این امر، این است که با اجرای این راهکار، شما منبع تغذیهٔ روانی او خواهید شد. پس، به قول معروف، او دیگر نمی‌تواند دستی را که از نظر روانی تغذیه‌اش می‌کند، گاز بگیرد!

بدانید که مردم به گونه‌ای با شما رفتار می‌کنند که خودتان به ایشان یاد می‌دهید.

اگر شما برای خودتان احترام قائل نباشید، نمی‌توانید به هیچ فرد دیگری احترام بگذارید. علت این امر، این است که ما احترام را نثار دیگران می‌کنیم. و اگر شما به خودتان احترام نگذارید، دیگر چیزی برای نثار کردن نخواهید داشت! و اگر نتوانید احترام متقابل را درک کنید، هر اشتباهی را که از جانب فرد صورت می‌پذیرد، عمدی تلقی می‌کنید.

عزت نفس پایین موجب می‌شود که فرد خودبین شود، زیرا او احساس می‌کند که همهٔ دنیا حول محور او می‌چرخد و او تنها بر حسب نیازها و خواسته‌های خود فکر می‌کند.

به طور کلی، یک فرد به چهار طریق ممکن است نسبت به منبعی که موجب ناراحتی او می‌شود واکنش نشان دهد: ۱- عقب نشینی ۲- پذیرش ۳- تسلیم شدن و ۴- مبارزه کردن

ممکن است شخصی به واسطهٔ تفاوت‌هایی که با ما دارد مورد توجه مان قرار گیرد، اما شباهت‌ها و وجوه مشترک هستند که از نظر روانی ما را با هم پیوند می‌دهند.

برای این که طرز فکر کسی را نسبت به خودتان اصلاح و تعدیل کنید به یک شخص سوم، مثل یک دوست مشترک بگویید که به چه علت به این شخص از صمیم قلب علاقه دارید و احترام می‌گذارید یا چه قدر او را برای کاری که انجام داده یا مشغول انجام دادن آن است، تحسین می‌کنید. وقتی که این خبر به گوش او برسد، تعجب خواهید کرد که با چه سرعتی مهر شما در دل وی جای می‌گیرد. این شخص هر کس که باشد، از همکار، رییس، معاون، همسایه، خواهر، برادر و فرزند شما گرفته، تا یک تعمیرکار، از تحسین و قدردانی شما خشنود خواهد شد. در واقع، همه نیاز دارند که احساس کنند از ایشان قدردانی می‌شود. بگذارید این واسطه یا شخص سوم، احساسات صمیمانه و خالصانهٔ شما را به گوش او برساند و پس از آن تأثیر خارق العاده‌اش را مشاهده کنید!

ما باید به معنای واقعی کلمه به خودمان عشق بورزیم.

اصل ۸: موضوعی را که باعث ناراحتی شما شده است، مطرح کنید اگر چیزی باعث ناراحتی شما شده است، یا اعمال طرف مقابل شما را آزار می‌دهد، آن را با او درمیان بگذارید. این کار مانع از این می‌شود که ناراحتی در دل شما بماند و به بغض و کینه تبدیل شود. اگر ناراحتی را در دل خود بریزید هم به خودتان آسیب وارد خواهید کرد و هم به رابطه‌تان. اما حتماً باید با ظرافت و ملایمت موضوع را مطرح کنید. همچنین، به یاد داشته باشید که نباید سر هر مسألهٔ جزیی بهانه بگیرید. فقط مواردی را مطرح کنید که به‌راستی آزار دهنده هستند.

۳-تعدیل: اگر احساس می‌کنید با مقاومت شدیدی از سوی فرد مورد نظر مواجه خواهید شد، بهترین راه این است که ابتدا از او بخواهید کاری بکند که به مراتب فراتر و بالاتر از حد انتظار است. برای مثال، اگر از نفوذ و قدرت کافی برخوردارید، ابتدا به او اصرار کنید که با هواپیما به آن سر کشور برود و هر طور شده با فرد مورد نظر آشتی کند. سپس، کوتاه بیایید و درخواست خود را تعدیل کنید. برای این منظور به وی بگویید شما ترتیب همهٔ کارها را می‌دهید و تنها کاری که او باید بکند گوش دادن به صحبت‌های طرف مقابل است. به این ترتیب، دو قانون مهم روان‌شناسی به نفع شما وارد عمل می‌شوند: رابطهٔ متقابل و مقایسه. دراصل، وقتی تقاضای اولیهٔ خود را تعدیل می‌کنید و آن را به درخواستی کوچک‌تر تقلیل می‌دهید، فرد مورد نظر متوجه می‌شود که کوتاه آمده‌اید و از این رو او نیز به نوبهٔ خود کوتاه می‌آید. اکنون، او متوجه می‌شود که شما با او مدارا کرده‌اید، در صورتی که اگر ابتدا به ساکن درخواست واقعی خود را مطرح می‌کردید، چنین تصوری در او ایجاد نمی‌شد. به علاوه، با اجرای این روش، قانون مقایسه نیز وارد عمل می‌شود زیرا درخواست فعلی شما در مقایسه با درخواست اول، چندان بزرگ به نظر نمی‌رسد.

هر چیز، سر رسید یا تاریخ انقضا دارد. از کوپن‌ها گرفته تا خود ما (به این معنا که ما همیشه زنده نمی‌مانیم)، و سر رسید، ما را به اقدام وادار می‌کند. طبیعت بشر به گونه‌ای است که اغلب تمایل دارد درنگ و تعلل کند تا شرایط بهتری فراهم گردد یا خودش از حال و حوصلهٔ بهتری برای انجام کار برخوردار شود. بنابراین، بسیار اهمیت دارد که ضرب الاجل تعیین کنیم و به فرد بفهمانیم اگر اکنون وارد عمل نشود، دیگر هیچ وقت چنین فرصتی را به دست نمی‌آورد. همچنین، این امر یک اصل روان‌شناسی دیگر را نیز وارد عمل می‌کند: این که ما دوست نداریم محدود شویم و آزادی خود را از دست بدهیم. اگر به کسی حالی کنید در آینده نمی‌تواند کاری را انجام دهد، او قدر چیزی را که در حال حاضر دارد یا می‌تواند به دست آورد، بیشتر می‌داند و برای حفظ آن تلاش می‌کند.