بریده‌هایی از کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد

آیا آماده ای سقوط زنی را روی درخت ماگنولیا ببینی؟ آیا آماده ای صحنهٔ ریختن شکلات بر سر کسانی که واقعا نیازی به آن ندارند را تماشا کنی و دلت بشکند؟

کودک دلبندم! برابری هم مانند آزادی فقط در دنیایی وجود دارد که تو هم اکنون در آن هستی

در این دنیا یا من باید خودم را نجات دهم یا تو

همیشه ظالم ترین ها، قوی ترین‌ها و کسانی که حداقل سخاوتمندی را دارند، پیروز می‌شوند."

آزادی فراتر از چیزیست که تو در جستجویش هستی؛ یک رویاست. رویایی که از زندگی پیش از تولدت نشأت می‌گیرد. از زمانی که آزاد بودی؛ چون تنها بودی.

در این دنیا هیچ کس نمی تواند مثل تو به تنهایی از خودش مراقبت کند

گریه کردن راحت است اما خندیدن واقعا مشکل است

مراقب باش که به نام شیفتگی، خودت را وقف کسی نکنی

هیچ چیز به جز وابستگی و شیفتگیِ اسرارآمیزی که انسان‌ها را به سمت همدیگر می‌کشاند، آزادی ات را تهدید نمی کند

جنگیدن همیشه از پیروز شدن زیباتر است.

مادر بودن، معامله نیست. وظیفه هم به حساب نمی آید. فقط حقی ست که از هزاران حق دیگر نصیب ما زن‌ها شده است.

چطور یک مرد می‌تواند احساسات زنی که باردار است را درک کند؟ مردها که حامله نمی شوند.

باز هم می‌گویم من از درد نمی ترسم: درد با ما به دنیا می‌آید، رشدمی کندو بزرگ می‌شود، و آن قدر به وجودش عادت می‌کنیم که فکرمی کنیم باید مانند داشتن دست و پاهایمان همیشه با ما باشد.

در هر حکومت و با هر ایدئولوژی ای به دنیا بیایی، باز هم کسانی هستند که زیرپای دیگری را تمیز کنند. همیشه دخترکوچولویی خواهد بود که بخاطر خواستن شکلات تحقیر شود. تو هرگز نظام و ایدئولوژی ای را پیدا نمی کنی که بتواند قلب انسان ها را نرم کند و ظلم و ناحقی شان را از بین ببرد.

مادر بودن، معامله نیست. وظیفه هم به حساب نمی آید. فقط حقی ست که از هزاران حق دیگر نصیب ما زن‌ها شده است. قبولاندن این حقیقت به دیگران تلاش زیادی می‌خواهد و واقعا سخت است. شاید نتوانی انجامش دهی.

اگر دختر به دنیا بیایی، از همان ابتدا باید با خیلی چیزها درگیر باشی. در نهایت هم باید خیلی بجنگی تا ثابت کنی در درون پیکر این موجود لطیف و زیبا فریادی هوشمندانه نهفته است که باید شنیده شود و به گوش دیگران برسد.

شاید از نظر بعضی‌ها اسم این‌ها عشق باشد؛ اما از نظر من فقط نوعی عطش و گرسنگی ست که به محض سیر شدن، سردلت می‌ماند و سوهاضمه اش را برایت می‌گذارد. تا جایی که بخواهی هرچه را خورده ای، بالا بیاوری!

کاش کشف یک حقیقت حقیقت متناقض دیگری را به وجود نمی آورد یا حداقل هیچ کدام معتبر نبودند که انتخاب بینشان سخت باشد.

وقتی آرزوهایت محقق شدند، حس می‌کنی که خودت را گم کرده ای. دوباره به آرزوهای جدید فکر می‌کنی تا زندگی ات از این سردرگمی بیرون بیاید.

من نمی خواستم به دنیا بیایم. هیچکس نمی خواست. در نیستی هیچ اراده و اختیاری نیست، هیچ انتخابی هم نداری. جز نیستی هیچ چیز دیگری وجود ندارد.