بریده‌هایی از کتاب راسپوتین

چشمانش جذاب بود. نه فقط چشمان نافذی داشت که جای قرار گرفتن چشمانش هم غیرعادی بود: چشمانش در عمق حدقه‌ها قرار گرفته بود و سفیدی چشمانش به نوعی زیاد بود

در واقع بخش اصلی نفوذ راسپوتین برآمده از چشمان و دستانش بود؛ چشمان هیپنوتیکی و دستان نوازشگر پراحساس. اما لاختینا آن چیزهایی را که راسپوتین نمی‌توانست با واژه‌ها بیان بکند، می‌فهمید و می‌نوشت.

راست افراطی در روسیه شامل گروهی از آریستوکرات‌های نجیب‌زاده اما منحط می‌شد. آن‌ها از نظام کاپیتالیستی‌ای که داشت در روسیه سر بر می‌آورد، متنفر بودند زیرا با حاکم شدن چنین نظامی به تدریج قدرتِ پول، جانشین قدرتِ سنتی آن‌ها ـقدرتِ خون و نژادــ می‌شد. و آن‌ها از یهودیان هم متنفر بودند. زیرا از بین یهودیان نیز آدم‌های تازه ثروتمندشده بسیاری پیشاپیش سر برآورده بودند؛ هرچند عامه یهودیان در روسیه فاقد حقوق قانونی بودند.

«من همیشه از بی‌انصافی آدم‌ها در باره کسانی که وارد روابط عاطفی نوع خاصی می‌شوند، عصبانی بوده‌ام. شاید بتوان این نوع روابط را نکوهش کرد، اما قطعآ نمی‌توان کسانی را که برایشان روابط متعارف در تقابل با ذات آن‌ها قرار دارد، نکوهش کرد.»

تزار در باره مرگ تالستوی نوشت: «از صمیم قلب از بابت درگذشت این نویسنده بزرگ متأسفم... امید آن‌که خداوند متعال در قضاوتش بر او رحمان و رحیم باشد.»

دنیایی که زوج سلطنتی در آن زندگی میکردند، از این قرار بود: دنیای معجزهها، قبور متبرکه، تمثالها و شمایلها، و قدیسین اعجازآفرین. تزار و ملکه بیش از هر وقت دیگری در شهر پترزبورگْ نامناسب و غریب مینمودند؛ شهری که روشنفکرانش روزبهروز خدانشناستر میشدند و این خدانشناسی خود را علنی هم میکردند.

سفرهای زیارتی بی‌پایان راسپوتین باعث شده بود شناخت و قضاوت او در باره آدم‌ها درست و خطاناپذیر باشد. او با آن حافظه قدرتمندش همه‌چیز را به خاطر سپرده بود: از متون مقدس مذهبی و آموزه‌های روحانیان بزرگ تا موعظه‌های بی‌شماری که طی سالیان گذشته به آن‌ها گوش سپرده بود

«خواجگانی وجود دارند که مادرزاد اخته بوده‌اند، و خواجگانی هم وجود دارند که توسط انسان‌ها( ی دیگر )اخته شده‌اند، و خواجگانی هم وجود دارند که خودشان را به خاطر ملکوت آسمان‌ها اخته کرده‌اند. آن کسی که قادر به انجام چنین عملی است، پس همانا که چنین بکند.» (متی ۱۹: ۱۲)

بنا به باور خلیستی‌ها، فرد مذهبی پس از ارتکاب گناه همیشه دستخوش رنج‌های بزرگ روحی و وجدانی می‌شود و این رنج‌ها او را به توبه و ندامت از کرده خویش رهنمون می‌شود، همین توبه باعث تزکیه بزرگ روح می‌شود و چنین روحِ تزکیه‌شده‌ای فرد را به خداوند نزدیک‌تر می‌کند. چرخه مداوم گناه / توبه / گناه / توبه... ایده اساسی و مرکزی باورهای خلیستی است.

در صورت وقوع فاجعه در کشور، کلیسای ضعیفِ رسمی روسیه قادر به کمک نبود. مردم روسیه اعتمادی به این کلیسا نداشتند. آن‌هایی که به سر دو راهی می‌رسیدند برای حل مشکلاتشان به راه انقلاب می‌رفتند، یا برای دریافت کمک به رندانِ مقدس و حکما رو می‌آوردند یا به فرقه‌ای توسل می‌جستند.