بریده‌هایی از کتاب پول

هیوم منشأ نهادها را تمایل ما به پایبندی به قوانین می‌داند که در درازمدت به نفع ماست، اما در عین حال معتقد است که ما نمی‌توانیم به قوانین پایبند بمانیم.

نگرانی بهایی است که برای داشتن آینده می‌پردازیم.

مدیران شرکت‌هایی که در فهرست بازار سهام قرار گرفته‌اند بسیار بیش از خود مالکان درباره شرکت اطلاعات دارند، بنابراین صاحبان شرکت‌ها نمی‌دانند که آیا مدیران به نفع آن‌ها کار می‌کنند و عملکرد خوبی دارند یا نه.

مارکس شاید چنین استدلال کرده باشد که پول تبدیل نیروی کار ماست به اوراق بهادار.

ارزش پول در مسئولیت نهادها نهفته است. نهادها می‌توانند ارزش آن را حفظ یا نابود کنند. برای این که پول نقش خود را به‌عنوان ابزار مهار آزمایش و سرمایه‌گذاری در آینده ایفا کند به نهادهایی نیاز داریم که می‌دانیم در آینده به‌نحوی مناسب و قابل پیش‌بینی عمل خواهند کرد. وقتی که نهادهای پولی اعتماد ما را از دست می‌دهند، چنان که در دوره تورم لگام‌گسیخته رخ می‌دهد، این کارکرد پول از بین می‌رود و مردم به جای دیگری پناه می‌برند: به پول کشورهای دیگر یا به کالا یا ملک ــ یعنی دارایی‌های ملموس.

پول چه‌گونه منش را تغییر می‌دهد؟ وقتی که در یک مرکز مالی مانند لندن یا نیویورک کار می‌کنید بیشتر زندگی اجتماعی‌تان در مسافرت هرروزه با قطار می‌گذرد. این گواه پیروزی بی‌سروصدای کوشش بر اندیشه است. اندیشه مستقل و هوشمندانه در مشاغل امروزی دارای اولویت یا ارزش نیست، حتی در آن مشاغلی که تفکر ارزشمندترین مهارت به‌شمار می‌رود. گرایش جمعی به رفتار قراردادی و سنجش‌پذیر به تأکید بیشتر بر این‌که ما را در اداره یا پشت میز ببینند انجامیده است. از کمیت و کیفیت تفکر کاسته شده است و در زندگی خارج از محیط کار نیز چنین است.

نظریه بازی‌ها نشان می‌دهد که منش اخلاقی، مانند اعتبار، ممکن است در بازی‌های تکرارشونده مؤثر باشد. معنای این گفته آن نیست که آدم‌هایی با منش خوب در نهایت خودخواهند؛ بنابر تعریف چنین نیستند. اما شاید این نکته راتوضیح دهد که آنان چرا دوام می‌آورند و چرا جوامع‌شان به احتمال بیشتر بقا می‌یابد. مردم نیک‌منش اخلاقی رفتار می‌کنند: به منافع همه کسانی که از اعمال آن‌ها متأثر می‌شوند توجه دارند. همچنین به فکر آینده خود و دیگران هستند.

«معمولا فرض می‌شود که دانش و مهارت فنی انباشتی‌ست؛ بی‌شک یک فن برتر، همین که شناخته شد، جایگزین روش‌های قدیم می‌شود. اما تاریخ صنعت چین نمونه‌هایی از فراموش شدن تکنولوژی و پس‌روی به‌دست می‌دهد».

در این‌باره که پول چه‌گونه ممکن است جوامع برخوردار از آرامش و پیوند میان نسل‌ها را ایجاد کند، خطرپذیری را روا بدارد، و بر حس منزلت ما چیره شود یا جنون و هراس بیافریند چیزی به ما نمی‌گوید. برای توضیح این تأثیرات نگاهی خواهم کرد به چهار خصلت فلسفی پول: وابستگی متقابل، مهار آینده، اندازه‌گیری، و افسون.

نزدیک‌بینی گاه معقول است. در بخش بعد خواهیم دید که همه افراد یا جوامع آینده ندارند ــ یا دست‌کم آینده‌ای که بتوانند به‌نحوی بر آن تأثیر بگذارند یا مهارش کنند ــ بنابراین عاقلانه‌ترین کار این است که در زمان حال زندگی کنند.