بریده‌هایی از کتاب هر کاری راهی داره

این جهان یک نیروی حیاتی وجود دارد که فقط از طریق شما به عمل درمی‌آید و چون از وجود شما، یکی بیشتر وجود ندارد، این تجلی کاملاً منحصربه‌فرد است. بنابراین اگر این مسیر را ببندید، آن تجلی از طریق هیچ عامل دیگری به‌وجود نخواهد آمد و جهان به‌کل از آن محروم می‌ماند. شما وظیفه ندارید درموردِ میزان خوبی آن عمل تصمیم بگیرید یا آن را با تجلی‌های دیگر مقایسه کنید. فقط باید روشن و بی‌واسطه به تجلی‌بخشی‌های خود ادامه دهید و این مسیر را باز نگه دارید.

۱۰: جهان به موهبت ویژهٔ شما نیاز دارد

۱۰: جهان به موهبت ویژهٔ شما نیاز دارد

۱۰: جهان به موهبت ویژهٔ شما نیاز دارد

جملهٔ «غیرممکنی وجود ندارد»

ازطرفِ همهٔ زنانی که همیشه و همه‌جا دست‌کم گرفته شده‌اند،

در دنیایی که این‌همه کارِ انجام‌نشده وجود دارد، قویاً احساس می‌کنم کاری هم برعهدهٔ من است.

هیچ‌گاه موقع عصبانیت، هیجان و مستی، جواب ندهید.

۲- غمگین بشوید، اما عصبانی نه.

آدم‌ها وقتی اشک دیگران را درمی‌آورند، درواقع درموردِ خودشان به دیگران می‌گویند: - همدلی، شفقت و هوش احساسی پایینی دارند. - وقت زیادی در اختیار دارند و این یعنی عملکردهایشان ضعیف است. - به‌شدت تشنهٔ توجه هستند. - زندگی‌هایشان مملو از درد و آسیب است. پس به‌جای اینکه از دستشان عصبانی شوید، به‌حالشان غصه بخورید.

آیا کسی هست که واقعاً به‌دلیل چیزی تحسینش کنید؟ اگر نیست، سعی کنید نظرش را از یک گوش وارد و از گوش دیگر خارج کنید.

«ساده‌ترین کار حمله‌کردن به یک کار خلاقانه و بی‌ارزش‌کردن حاصل کار است.

منتقدهای تند و خشن معمولاً ترسوهایی سست‌عنصر و ناکام هستند.

هیچ‌گاه از کسانی که برایشان احترام قائل هستم، انتقادهای تند و آزاردهنده‌ای نشنیده‌ام. بیشتر آدم‌های موفق وقتِ انتقادهای بیخود و آزاردهنده را ندارند، آنها بیشتر درگیر ایجاد تغییر و استفاده از تمام لحظه‌های زندگی‌شان هستند.

۱- ببینید نظردهنده کیست؟

افراد حمایتگر و باملاحظه معمولاً در خلوت، نظرشان را به شما می‌گویند، تازه اگر بازخوردی از آنها بخواهید، و البته درآن‌صورت هم طوری این کار را انجام می‌دهند که درجهتِ رشدتان باشد نه بازداری شما.

«هیچ‌کس بدون رضایتتان، نمی‌تواند شما را دچار احساس پستی و حقارت کند.»

حقیقت: هرچه بیشتر به افکار دیگران توجه نشان دهید، آنها را بیشتر مالک خود می‌کنید.

نظر، به‌طور کلی یک امر ذهنی است. اینکه یک نفر از کار شما خوشش نمی‌آید، بدین معنا نیست که کس دیگری هم از آن خوشش نخواهد آمد. نظر یک شخص، حقیقت مطلق نیست. بلکه حقیقتی است که از دیدگاه او مطرح می‌شود. خیلی غیرمنطقی است زمان و انرژیِ روح و روانمان را صرف انتقاد افرادی کنیم که نه می‌شناسیم، نه برایمان قابلِ‌احترام‌اند و نه مخاطب هدف ما محسوب می‌شوند.

انتقاد درواقع نظر یک آدم دیگر است. می‌دانید درموردِ نظرها چه می‌گویند؟ می‌گویند نظرها مثل باسن هستند؛ هرکسی یک دانه از آنها را دارد و بیشترشان بوی گند می‌دهند.