بریده‌هایی از کتاب هر کاری راهی داره

آلیس: این غیرممکنه کلاهدوز دیوانه: اگه اعتقاد داشته باشی، ممکن می‌شه. آلیس در سرزمین عجایب (فیلمی محصول سال ۲۰۱۰)

انسان‌ها اگر ابزارهای لازم برای رسیدن به آرزویی را نداشته باشند، هرگز آن آرزو در دلشان پیدا نمی‌شود.

همهٔ ما زمین می‌خوریم، چه ازلحاظِ فیزیکی، چه احساسی، چه مالی و چه اجتماعی. همهٔ آدم‌ها گند می‌زنند. این بخش جداناپذیری از فرایند رشد است، اما نکتهٔ کلیدی اینجاست: زمین‌خوردن پایان ماجرا نیست، مگر آنکه خودتان بخواهید روی زمین بمانید.

باورها در درازمدت، سرنوشت انسان را تعیین می‌کنند

تنها قدرت این صدا، توجه و اعتباری است که شما به آن می‌بخشید.

یکی از دلایل مهمی که افراد به آنچه می‌خواهند نمی‌رسند این است که از خواسته‌شان وحشت دارند.

اگر همیشه راه‌های ساده را انتخاب کنیم، هیچ‌گاه قوی نمی‌شویم. من نمی‌خواستم ترس در جانم رخنه کند و بماند. نمی‌خواستم سطح خودم را به سطح منِ ضعیف‌تر و کوچک‌ترم پایین بیاورم. انجام یک اشتباه و به‌هم ریختن روحیه نباید باعث شود از پا بنشینیم

: «هیچ‌وقت... هیچ‌وقت... هیچ‌وقت افسار زندگی‌ت رو دست یه مرد نده مری. خودت پول دربیار و اختیار پولت رو داشته باش. این‌طور مثل من احمق نباش. اشتباه‌هایی رو که من کردم نکن. می‌شنوی چی می‌گم؟ می‌بینی چه بلایی داره سرم می‌آد؟ بعداز اون همه سال، الان هیچی توی بساط ندارم. هیچی...»

گر بخواهیم راه را بر هرچیزی غیراز دانسته‌های کنونی‌مان ببندیم، هرگز نمی‌توانیم رشدی فراتر از رویدادهای جاری‌مان تجربه کنیم

تعجبی ندارد. یک تحقیق معروف از طرف دکتر گیل متیوز، استاد روان‌شناسی دانشگاه دومینیکن کالیفرنیا، نشان می‌دهد که اگر هدف‌هایمان را روی کاغذ بیاوریم، چهل‌ودو درصد شانس رسیدن به آنها را افزایش داده‌ایم