بریده‌هایی از کتاب دختر ویولون‌زن در کوچه‌های برفی آذرماه

همین‌قدر که زن زاده شوی حتماً زیبا زاده شده‌ای تا اَبَد...!

غیرِممکن است! این‌جا برای هر کسی حتماً چراغی هست، فقط خودش باید آن را روشن کند.

مردم همه از دَم؛ اندوهگین، افسرده، ناامید همه از دَم آزرده، دلتنگ

او که برای بستنِ دست‌های من می‌آید بگو هیچ دستْ‌بندی با خود نیاورد، من دست‌هایم را به کودکانِ کوره‌پزخانه قرض داده‌ام.

وِل کن این حرف‌ها را دختر، دنیا خیلی سرد است در این سرزمین!

شما هم یک‌بار خیابانِ یک‌طرفه را خلاف بیایید خواهید دید لذتی که در انتقام هست همان لذتی‌ست که در انتقام هست

بعد از تو یک شب در خواب یک عده آمدند آهسته مرا کشتند رفتند گفتند خودش مُرده بود قبل از این اتفاق

همین‌قدر که زن زاده شوی حتماً زیبا زاده شده‌ای تا اَبَد...!

سلام آقای رییس‌جمهور کلید... که بی‌کلید! احیاناً کبریت خدمت‌تان هست؟! می‌خواهم این چراغِ شکسته را روشن کنم، کوچه خیلی تاریک است!

خسته‌ام این روزها، و خسته‌ام از این روزها...!