بریده‌هایی از کتاب فوق‌العاده باش

مهم نیست که مردم درباره تو چگونه فکر می‌کنند. مهم این است که خودت درباره خودت چگونه فکر می‌کنی. ما از انرژی زیادی برای نظرات مردم استفاده می‌کنیم چون می‌خواهیم دوست‌مان بدارند، احتیاج داریم که همه را خشنود کنیم ولی رهبر عالی و بی‌نقص و خوب بودن، از دایره خود را کامل دیدن، خارج است. به خودت احترام بگذار، مادامی که با ارزش‌های خود زندگی می‌کنی، اگر معتبر و به دنبال کار خود باشی و رؤیایت را دنبال کنی، چرا باید نگران آن باشی که دیگران در مورد تو چه فکر و احساس و گفتاری دارند؟

«تو از افکارت هرگز فراتر نخواهی رفت.» یک انسان هرگز از فکرش بزرگ‌تر عمل نمی‌کند. رؤیاهایت را بزرگ کن و بدان که رفتارت به دنبال آن، اصلاح خواهد شد. اگر کوچک فکر کنی، بازیگری کوچک خواهی بود. این اصل، مثل آبشاری به تمام ابعاد زندگی‌مان می‌رسد. فکر کن، مردم خوب هستند و روزها با یک قلب باز و پذیرا از زندگی عبور می‌کنی و آن رفتار در واقع، حقیقت شما را خلق می‌کند. برای این‌که مردم، برای مردم خوب، کارهای خوب انجام می‌دهند. فکر کن که مستحق بهترینی و مطمئن باش، اعمالت آن را منعکس می‌کند؛ بنابرین اعمال خوب، نتایج خوب را همراه دارند.

همه ما گهگاهی روزها و فصل‌های سخت را تجربه می‌کنیم زیرا من و شما شاگردان مدرسهٔ به عظمت رسیدن هستیم.

«نباید بترسم، ترس قاتل فکر است، ترس مرگ کوچکی است که نابودی کلی را موجب می‌شود. من با ترسم مواجه می‌شوم، به او اجازه می‌دهم که از من عبور کند. وقتی از من گذشت چشم درونی خود را می‌گشایم تا مسیرش را ببینم. من در جایی که ترس رفته است، ماندگارم.»

به هیچ کس اجازه نده که به تو بگوید که رؤیاهایت به حقیقت نمی‌پیوندند.

تا حالا توجه کرده‌ای، آن‌هایی را که بیشتر از همه دوست‌شان داریم، آن‌هایی هستند که بیشتر از همه، بودن‌شان را ندیده می‌گیریم؟ عجیب است! این طور نیست؟ آسان است که وقت کمتری را با خانواده خود سپری کنیم زیرا آن‌ها همیشه برای تو هستند. (یا شاید فقط یک فرضیه این است) ابراز عشق‌مان را به کسانی که دوست‌شان داریم، به تعویق می‌اندازیم زیرا به نظر می‌آید، عجله‌ای برای این کار نیست. آسان است، روابطی را که با خانواده داریم، کم‌کم از دست بدهیم زیرا تصور می‌کنیم که به امور مهم‌تر دیگری باید اهمیت بدهیم ولی چه چیزی ممکن است، از خانواده‌ات مهم‌تر باشد؟

زندگی خیلی کوتاه است. بله، البته باید برای عالی شدن در حرفه‌مان و برای به موفقیت رسیدن، تمرکز کنیم، هر جوری که توصیف‌شان می‌کنی. با آن کاملاً موافقم ولی به همان اندازه لذت بردن از این سفر زندگی را باید مهم بشماریم، خندیدن، لذت بردن، ماجراجویی را تجربه کردن، از دست ندادن لحظات عالی. بیشتر آن‌ها رایگان و درست جلوی چشمان‌مان هستند، امروز، اگر فقط برای پیدا کردن آن‌ها وقت بگذاری.

عاملی که بهترین را از بقیه جدا می‌سازد، در نهایت عادت است.

«بهتر است، در حالت ایستادگی بمیری تا این‌که تمام عمرت را زانو بزنی.»، یک عبارت بسیار بسیار قوی.

خیلی آسان است که به خاطر اشتباهات، خود را ملامت کنی. بسیاری از ما به‌جای زندگی در زمان حال و ساختن یک آینده درخشان زیبا، در گذشته زندگی می‌کنیم. بعضی‌ها سالیان زیاد در حسرت کاری که قبلاً انجام داده‌اند یا شکستی که تجربه کرده‌اند، می‌مانند، چه غمناک! زندگی حیف است که تلف شود.