بریده‌هایی از کتاب تاریخ تمام‌وکمال جهان

بدبختانه مردم آلمان زمانی فهمیدند بعضی از شوخی‌های هیتلر آن‌قدرها خنده‌دار نیستو بعضی‌هاشان هم اصلاً شوخی نیستکه برای به قدرت رسیدنش رأی داده بودند و او دیگر «پیشواز» شده بود

بالاخره فکربکری به مغز چرچیل رسید و آن حمله به اروپا بود. از نظر چرچیل این آخرین چیزی بود که ممکن بود به ذهن آلمانی‌ها برسد. این کار یک خوبی دیگر هم داشت. چرچیل بالاخره کنار دریا قدری جنگ می‌کرد.

چیزهایی که خانم تاچر آن‌ها را از بین برد؛ ۱. شیر رایگان در مدارس. ۲. خانه‌های سازمانی. ۳. کارگران معدن. ۴. هر نوع جایگزین. ۵. دور زدن ممنوع. ۶. جامعه. ۷. دیوار برلین.

امریکایی‌ها هم که می‌دانید اصولاً دوست دارند در جاهایی وارد جنگ شوند که فرسنگ‌ها از خانه‌وزندگی‌شان دور باشد به همین جهت دوست نداشتند توی این جنگ دخالت کنند.

تاریخی که به دست بازنده‌ها نوشته شود به غوره می‌ماند و حال آدم را کمی بد می‌کند. عین موقعی که آدم وضع برده‌ها یا شرح بدبختی زن‌ها را از زبان خودشان می‌خواند.