بریده‌هایی از کتاب خودانضباطی در ده روز

- ترس از شکست - ترس از موفقیت - ترس از طرد شدن - ترس از معمولی بودن - ترس از خطر کردن

ترس‌ها بخشی از وجود انسانی ما هستند. بنابراین، باید آن‌ها را به‌عنوان بخشی از زندگی بپذیریم. فقط با شناخت و پذیرش آن‌هاست که می‌توانیم شروع به کم کردن تأثیرات بازدارنده‌شان کنیم.

ترس‌های ناخودآگاه مانع شما می‌شوند تا نتوانید افکارتان را به عمل تبدیل کنید. اگر این ترس‌ها را برای خودتان روشن نکنید، به هیچ عنوان از آن‌ها خلاص نمی‌شوید.

گفتگوی درونی مثبت و حمایتگر، مؤثرترین قدم برای مقابله با حیله‌های هاید است.

«بدترین چیزی که باید از آن بترسیم، خود ترس است».

زمانی که دارید روی پیشرفت خود در مسیر خودانضباطی کار می‌کنید، هاید زمزمه‌هایی آزاردهنده در گوشتان آغاز می‌کند تا شما را به این باور برساند که این کار شدنی نیست، در این حالت به او بگویید «هیچ چیز نمی‌تواند مانع من شود». به بیان دیگر، به خاطر کمبودهایتان سوگواری نکنید، تلاشتان را دوبرابر کنید.

«فقط یک بازنده و برنده وجود دارد» «فقط یک راه برای انجام فلان کار وجود دارد» «یا درست انجامش بده یا اصلاً انجامش ند

تا به حال داستان خانمی را شنیده‌اید که بلوزی را که خریده بود به فروشگاه برگرداند و به فروشنده گفت: وقتی به خانه رسیدم، متوجه شدم این بلوز را دوست ندارم. من فقط موسیقی‌ای را که در فروشگاه پخش می‌شد دوست داشتم.

یادتان باشد: هاید همواره از گفتگوی درونی جهت کارشکنی و گول زدن شما استفاده می‌کند. به عبارت دیگر، درست زمان‌هایی که نیاز به بیشترین حمایت از سمت خود برای پیش بردن کارهایتان دارید، می‌بینید که در حال فرستادن پیام‌های منفی به خودتان هستید.

زمانی که حس می‌کنید دوست دارید با انجام یک فعالیت بی‌ربط، از زحمت و دردسرهای خودآگاهی فرار کنید یا درواقع همان زمانی که هاید سعی می‌کند با نشان دادن جایزه یا تشویقی شما را به فرار تشویق کند، از خود بپرسید «آیا این همان شیوه هاید برای دور کردن من از خودانضباطی است؟»

به او بگویید «هیچ چیز نمی‌تواند مانع من شود». به بیان دیگر، به خاطر کمبودهایتان سوگواری نکنید، تلاشتان را دوبرابر کنید. خودباوری همراه با خودانضباطی (که اگر به هاید اجازه ندهید شما را گول بزند، به دست خواهید آورد) بدون توجه به اینکه قرار است چه کاری انجام دهید، یک معامله برد ـ برد است. باور کنید!

پادزهر منفی‌گرایی باور کنید رفتار و طرز برخورد شما، بدون در نظر گرفتن اینکه اکنون چه شغلی دارید، موفقیت‌تان را می‌سازد. باور کنید همان اندازه که چیزهای خوب در جهان وجود دارند، چیزهای بد نیز وجود دارند. این شما هستید که تصمیم می‌گیرید روی چه مسائلی تمرکز کنید

اصولاً مغز به این صورت کار می‌کند. هر چه به خودت بگویی، مثبت یا منفی، ناخودآگاهت آن را باور می‌کند. ذهن ناخودآگاهت شواهد را نمی‌سنجد و ادعایت را ارزیابی نمی‌کند. فقط آنچه را می‌گویی به‌راحتی باور می‌کند. به علاوه، به دنبال دلایلی می‌گردد تا ثابت کند که درست می‌گویی حتی اگر در اشتباه باشی. آنگاه ناخودآگاهت شروع می‌کند به هماهنگ کردن رفتار و برخوردت با آنچه به او گفته‌ای.

به‌محض شروع برنامه‌ریزی برای هدف‌ها و برنامه‌ها، هاید تلاش می‌کند توجه شما را به سمت تمام اشخاص، مکان‌ها و اتفاقات ناخوشایند اطرافتان جلب کند. وقتی هاید از این راه استفاده می‌کند تا شما را از خودانضباطی دور کند، خود را در این حالت می‌بینید که دارید به خود می‌گویید: «چرا خودم را اذیت کنم؟» مسلماً، «چرا خودتان را اذیت کنید؟» حقیقت این است که رئیس شما یک احمق است. همسرتان یک شکست‌خورده است. کفش‌ها و لباس‌هایتان بیش از حد تنگ هستند. همیشه شهری وجود دارد که هوایش آلوده باشد. همیشه یک تهدید برای جنگ وجود دارد. در هر غذایی که می‌خورید افزودنی‌های سرطان‌زا وجود دارد. سیاره ما در حال نابود شدن است. شهردار، یک آدم ساده‌لوح است. خلاصه اینکه زندگی سخت است و ما داریم می‌میریم.

بنابراین آن زمان‌هایی که هاید تلاش می‌کند شما را قانع کند این نظام وقت تلف کردن است، قاطع باشید و سریعاً با گفتن این جمله به خود که «اگر من به هاید دردسرساز درونی‌ام آگاه شده‌ام، پس این نظام درواقع دارد کار می‌کند»، در برابر هاید عکس‌العمل نشان دهید. عمل‌گرایی جهت‌دار، بودن در زمان حال، و گفتگوی درونی منسجم، اولین خط دفاعی شما در مقابل تلاش‌های هاید به منظور نگه داشتنتان در مسیر حفظ عادت‌های قدیمی است. اولین بار که هاید وجودتان را به مبارزه می‌طلبید، یک جهش ناگهانی در قدرت‌تان احساس می‌کنید.

پنج زهر مورد علاقه آقای هاید: ۱. بدبینی ۲. منفی‌گرایی ۳. یأس و ناامیدی ۴. فرار کردن ۵. به تأخیر انداختن

وقتی ما از کامل نبودن می‌ترسیم توانایی خودانضباطی را نیز از دست می‌دهیم، زیرا ناخودآگاه به خودمان این پیام را می‌دهیم: «نه‌تنها ممکن است تلاش‌های من عالی نباشد، شاید حتی معمولی باشد!» وقتی ما ناخودآگاه به خودمان این پیام منفی را میدهیم، با این حقیقت روبرو می‌شویم که کامل بودن، غیرممکن است.

«کسی که در اوج قرار دارد، تنهاست.» «دیگران بعد از موفقیت‌های من چه عکس‌العملی نشان می‌دهند؟ به من حسادت می‌کنند یا از من متنفر خواهند شد؟» ما از ترس اینکه دیگران چه واکنش‌های منفی‌ای در برابر موفقیت‌هایمان نشان بدهند، خود را قانع می‌کنیم که دست به هیچ کاری نزنیم.

«کسی که در اوج قرار دارد، تنهاست.» «دیگران بعد از موفقیت‌های من چه عکس‌العملی نشان می‌دهند؟ به من حسادت می‌کنند یا از من متنفر خواهند شد؟» ما از ترس اینکه دیگران چه واکنش‌های منفی‌ای در برابر موفقیت‌هایمان نشان بدهند، خود را قانع می‌کنیم که دست به هیچ کاری نزنیم.

بدون توجه به این مسئله که چرا یک شخص احساس گناه و بی‌ارزشی می‌کند، چنین احساس گناهی عامل رفتاری ظریف و مخرب؛ اما مؤثر و خرابکارانه است. «اگر موفق شوم، مردم ریزبینانه‌تر مرا قضاوت می‌کنند.»