بریده‌هایی از کتاب خودانضباطی در ده روز

خودانضباطی یعنی: - یک مهارت که می‌تواند یاد گرفته شود. - آگاهی از مقاومت ناخودآگاهتان در مقابل عملکرد، سپس غلبه بر آن مقاومت‌ها. - فرایند تناسب بین عناصر روان‌شناسانه خودآگاه و ناخودآگاهتان.

گفتگوی درونی عملکرد ـ محور با مثبت بودن، خاص بودن و بودن در زمان حال، بر گفتگوی درونی خودویرانگر، غلبه می‌کند. چرا؟ ذهن ناخودآگاهتان هر چه را به او بگویید باور می‌کند. برای به واقعیت تبدیل شدن، به تو نگاه می‌کند. اگر به او بگویی، من الان دارم روی گزارش کارهایم کار می‌کنم، آنگاه ذهن ناخودآگاهتان تمام توجهش را روی گزارشتان می‌آورد؛ فارغ از اینکه واقعاً در حال انجام چه کاری باشید. ذهن ناخودآگاه فقط زمان حال را درک می‌کند. پس، هر پیامی دریافت کند که در زمان حال گفته شده است، آن را باور می‌کند. سپس تمام نیروهای درونی‌تان را به سمت انجام آن پیام هدایت می‌کند.

ترس‌ها بخشی از وجود انسانی ما هستند. بنابراین، باید آن‌ها را به‌عنوان بخشی از زندگی بپذیریم. فقط با شناخت و پذیرش آن‌هاست که می‌توانیم شروع به کم کردن تأثیرات بازدارنده‌شان کنیم.

ترس‌های ناخودآگاه مانع شما می‌شوند تا نتوانید افکارتان را به عمل تبدیل کنید. اگر این ترس‌ها را برای خودتان روشن نکنید، به هیچ عنوان از آن‌ها خلاص نمی‌شوید.

گفتگوی درونی همیشه در جریان است، حتی مواقعی که شما در خودآگاهتان آن را نمی‌شنوید. درست است، شما همواره در حال دریافت پیام از سمت خودتان هستید و این فرایند هیچ‌گاه از حرکت نمی‌ایستد. در هر ثانیه از روزتان انتخاب‌هایتان بر اساس این پیام‌ها شکل می‌گیرند.