بریده‌هایی از کتاب خودانضباطی در ده روز

واقعیت انجام دادن یک کار بسیار رضایت‌بخش‌تر از رؤیای انجام آن کار بدون نقص است.

درست زمان‌هایی که نیاز به بیشترین حمایت از سمت خود برای پیش بردن کارهایتان دارید، می‌بینید که در حال فرستادن پیام‌های منفی به خودتان هستید.

«من به‌شدت به شانس معتقدم، هر چه بیشتر کار کنم، خوش‌شانس‌تر خواهم بود.»

همه ما انسانیم، کامل بودن از ویژگی‌های خداوند است و یک صفت خدایی است.

شما به رئیستان در محیط کار نمی‌گویید «نه، فکر نمی‌کنم کاری را که از من می‌خواهید انجام دهم و به جایش، می‌خواهم تلویزیون تماشا کنم». اما اگر خودتان رئیس خودتان باشید، دایم در حال مقاومت با دستوراتی هستید که به خودتان می‌دهید. مسئولیت را از گردن خود باز کرده و می‌گویید، «فردا انجامش می‌دهم».

پنج زهر مورد علاقه آقای هاید: ۱. بدبینی ۲. منفی‌گرایی ۳. یأس و ناامیدی ۴. فرار کردن ۵. به تأخیر انداختن

اصولاً مغز به این صورت کار می‌کند. هر چه به خودت بگویی، مثبت یا منفی، ناخودآگاهت آن را باور می‌کند. ذهن ناخودآگاهت شواهد را نمی‌سنجد و ادعایت را ارزیابی نمی‌کند. فقط آنچه را می‌گویی به‌راحتی باور می‌کند. به علاوه، به دنبال دلایلی می‌گردد تا ثابت کند که درست می‌گویی حتی اگر در اشتباه باشی

اگر احساس می‌کنید از شدت ترس و نگرانی قدرت حرکت کردن ندارید، گفتگوی درونی را تمرین کنید. از خودتان بپرسید: «بدترین اتفاقی که می‌تواند بیفتد چیست؟» اگر مدام این سؤال را از خودتان بپرسید متوجه می‌شوید پیامدهای وحشتناکی که تصورش را می‌کردید، اغراق‌آمیز نیز هستند.

بخشی از وجودتان خودانضباطی را دوست ندارد. ما همگی یک هاید در وجودمان داریم که همان بخش عصیان‌گر، بی‌هدف و راحت‌طلب شخصیت ماست.

کمال‌گرایی، پشتکار و استقامت را ضعیف می‌کند و تلاش مستمر نسبت به هوش، خلاقیت و فرصت، دستاوردهای بیشتری به دنبال دارد.