بریده‌هایی از کتاب خودانضباطی در ده روز

ما فقط زمانی‌که خودمان بخواهیم به گذشته‌مان وصل هستیم. «من مدت‌هاست این طوری هستم، نمی‌توانم تغییر کنم.»، «شما نمی‌توانید عادت‌های قدیمی یک سگ را تغییر دهید و به او چیز جدید یاد بدهید.»، «من با این باور بزرگ شدم...» چنین اظهاراتی منعکس‌کننده یک عدم تمایل است که فرد نمی‌خواهد مسئولیت زندگی امروز خود را بپذیرد. البته آنچه که امروز هستیم و آنچه انجام می‌دهیم به گذشته‌مان ارتباط دارد. اما اینکه اجازه بدهیم دیروزمان، امروز و فردای ما را تعیین یا به ما دیکته کند، انتخاب خود ماست. بخشی از وجودتان که تغییر را دوست ندارد دلش می‌خواهد شما فکر کنید گذشته یک تله فولادین است. اگر انسان‌ها نمی‌توانستند از گذشته خود رها شوند ما هنوز در غارهای سرد و تاریک زندگی می‌کردیم و غذایمان را با چماق شکار می‌کردیم.

پیشرفت چه برای یک کار کوچک باشد و چه برای یک پروژه بزرگ؛ به هر حال تغییر محسوب می‌شود.

هیچ کس نمی‌تواند دیگری را مجبور کند که بخواهد تغییر کند؛ میل به تغییر باید از درون اتفاق بیفتد. به‌طور خلاصه، اگر یک شخص قرار است تغییر کند، اول باید انتخاب کند که تغییر کند

۱۳. روز نهم «من نمی‌توانم تغییر کنم»

وقتی به دنبال کمال‌گرایی هستی، مانند این است که مدام در جستجوی جوانی باشی، که تلاشی احمقانه است. هر چه سریع‌تر عزت نفس خود را از حس کمال‌گرایی‌تان جدا کنید.

کمال‌گرایی در حقیقت، نوعی ترس ناخودآگاه از معمولی به نظر رسیدن نزد خود یا دیگران است. تلاش برای فرار از ترس‌هایمان ما را در مسیر مخرب خودشکنی قرار می‌دهد.

فشار حس کمال‌گرایی منجر به افسردگی شدید در او و باعث ریزش موهای سرش شده بود.

وقتی دست از خطر کردن برمی‌دارید، ماهیچه‌های اعتمادبه‌نفس‌تان درست زمانی‌که به آن‌ها نیاز دارید بی‌استفاده می‌شود. بنابراین یکی از مهم‌ترین عناصر خودانضباطی را از دست می‌دهید که آن همان اعتمادبه‌نفس است.

یادتان باشد: هیچ کس کامل نیست. هیچ کاری که ما انجام می‌دهیم، کامل نیست. همه ما انسانیم، کامل بودن از ویژگی‌های خداوند است و یک صفت خدایی است.

یادتان باشد: شکست یک سنگ زیر پاست نه یک سنگ قبر.

هرجا یک جمله الهام‌بخش دیدید، آن را روی یک تکه کاغذ بنویسید و آن را جایی بگذارید که در طول روز بارها آن را می‌بینید. همچنین یک نسخه از آن را در کیف پول خود بگذارید. آن را بارها بخوانید. این جملات الهام‌بخش را به‌طور مرتب عوض کنید.

علاوه درست کردن ویتامین‌های ذهنی که باعث می‌شوند اهدافتان، همچون نورافکن در ذهنتان بمانند، می‌توانید برای شروع یا خاتمه هر کاری که دوست ندارید، از ویتامین‌های ذهن استفاده کنید. این تکنیک حتی زمانی که دو تا سه هدف مختلف با هم در حال انجام دارید، به دردتان می‌خورد. هر زمان که ویتامین‌های ذهنی را می‌نویسید یا می‌خوانید، یک پیشرفت در خودانضباطی خود ایجاد کرده‌اید. یادتان باشد: هر روز این ویتامین‌های ذهنی را بخورید! به‌زودی این ویتامین‌های ذهنی را با تکنیک تصویرسازی ذهنی، گفتگوی درونی و دیگر روش‌ها، تلفیق خواهید کرد. هر تکنیک جداگانه به‌خوبی کار می‌کند. ولی با هم بسیار خوب عمل می‌کنند. آن‌ها را نادیده نگیرید. همه این روش‌ها، سریع، آسان و مؤثر هستند.

همه عمر، از این روش استفاده کنید و اهدافتان را به ویتامین‌های ذهنی تبدیل کنید. اهدافتان را روی کارت‌های کوچک رنگی بنویسید. هر دو هفته یک‌بار کارت‌ها را عوض کنید یا هر زمان که از دیدن کارت‌ها خسته شدید و دیگر اثری روی ذهنتان نگذاشتند آن‌ها را عوض کنید. هر وقت هدفتان عوض شد، یا یک هدف جدید برای زندگی خود انتخاب کردید؛ کارت‌ها را عوض کنید.

اکنون جملات تأکیدی خود را به ویتامین‌های ذهنی تبدیل کنید. این روش بسیار سریع و آسان است. خیلی راحت چند ورق کاغذ بردارید و جملات تأکیدی را به سه حالت گفته‌شده، هر حالت را در یک برگ کاغذ بنویسید یکی از ورق‌ها را جایی بگذارید تا هر روز آن را ببینید، حتی چندین بار در روز مثل آینه توالت، داشبورد ماشین، آینه میز توالت و... سپس، همین‌کار را با برگه دوم که جملات دوم شخص را در آن نوشتید، انجام دهید. این کار به شما در دو جایگاه حساس و تأثیرگذار، تأکید می‌کند. نسخه سوم جملات را درون کیف پول خود بگذارید تا در طول روز آن را با خود داشته باشید تنها کاری که باید انجام دهید این است که هر چند بار که می‌توانید به این جملات فکر کنید. یادتان باشد که همواره آن‌ها را مرور کنید. ده بار خوب است. صد بار بهتر است.

بعد از اینکه نوشتن جملات تأکیدی را تمام کردید، به افکار منفی خود که نوشتید، نگاه کنید. عواملی که مانع خودانضباطی‌تان می‌شوند، می‌توانند بینش خوبی به شما بدهند. سعی کنید این افکار منفی را به موانع خودانضباطی که قبلاً راجع‌به آن‌ها صحبت کردیم مانند، سم‌های هاید، یکی از پنج ترس ناخودآگاه و یکی از باورهای ناخودآگاه که در پشت این ترس‌ها قرار دارند، ارتباط دهید. گاهی اوقات در می‌یابید که یک فکر یا احساس منفی می‌تواند با بیش از یک مانع و حتی با هر سه نوع مانع در ارتباط باشد. بعد از اینکه حقه هاید را کشف کردید، چند دقیقه به خودتان زمان دهید و به آنچه دریافته‌اید، بیندیشید. آنگاه به‌طور خودکار شروع به خنثی کردن اثر ضد خودانضباطی هاید می‌کنید. بینش‌تان به شما کمک می‌کند الگوهای مثبت خودانضباطی را برای مدت زمانی که می‌خواهید آن را به واقعیت تبدیل کنید، توسعه دهید.

بعد از اینکه نوشتن جملات تأکیدی را تمام کردید، به افکار منفی خود که نوشتید، نگاه کنید. عواملی که مانع خودانضباطی‌تان می‌شوند، می‌توانند بینش خوبی به شما بدهند. سعی کنید این افکار منفی را به موانع خودانضباطی که قبلاً راجع‌به آن‌ها صحبت کردیم مانند، سم‌های هاید، یکی از پنج ترس ناخودآگاه و یکی از باورهای ناخودآگاه که در پشت این ترس‌ها قرار دارند، ارتباط دهید. گاهی اوقات در می‌یابید که یک فکر یا احساس منفی می‌تواند با بیش از یک مانع و حتی با هر سه نوع مانع در ارتباط باشد. بعد از اینکه حقه هاید را کشف کردید، چند دقیقه به خودتان زمان دهید و به آنچه دریافته‌اید، بیندیشید. آنگاه به‌طور خودکار شروع به خنثی کردن اثر ضد خودانضباطی هاید می‌کنید. بینش‌تان به شما کمک می‌کند الگوهای مثبت خودانضباطی را برای مدت زمانی که می‌خواهید آن را به واقعیت تبدیل کنید، توسعه دهید.

این جملات را با دست بنویسید، خیلی آرام و با فکر این کار را انجام دهید. صرفاً به‌طور فیزیکی این‌کار را انجام ندهید. به معنی کلماتی که می‌نویسید فکر کنید. اگر حین نوشتن، افکار منفی، شک و یا مقاومت به سراغتان آمد، این افکار منفی را روی یک کاغذ جداگانه بنویسید. حتی اگر فکر منفی یا احساس منفی‌تان خیلی جزئی است، آن را بنویسید. واقعاً به خودتان گوش فرا دهید. اگر، برای مثال زبان دلتان را شنیدید که می‌گوید، «من هیچ‌گاه وزن کم نمی‌کنم، انجام این کار برایم خیلی سخت است» یا «من هیچوقت نمی‌توانم انباری را تمیز کنم و یک دفترکار در آنجا راه بیندازم»، آن‌ها را بنویسید و سپس به نوشتن جملات تأکیدی خود به سه حالت مختلف، ادامه دهید.

یک هدف یا مراحل رسیدن به هدفتان را انتخاب کنید و خودانضباطی را در آن، به کار گیرید. هدف یا کارتان را به یک جمله کوتاه و ساده یا همان عبارات تأکیدی تبدیل کنید. نام و عبارات تأکیدی خود را به سه حالت اول شخص، دوم شخص و سوم شخص بنویسید. برای مثال بنویسید: - من، تِد بروان، روزی یک ساعت پیانو تمرین می‌کنم. - تو، تِد بروان، روزی یک ساعت پیانو تمرین می‌کنی. - تِد بروان، روزی یک ساعت پیانو تمرین می‌کند. جملات خود را به زمان حال بنویسید، به‌طور خاص هدفتان را ذکر کنید، گاهی برای خاص نوشتن از اعداد کمک بگیرید. سعی کنید مواقع لازم وارد عمل شوید. همیشه جملات تأکیدی‌تان را مثبت بیان کنید نه منفی. برای مثال بنویسید: «من جان اسمیت، از زندگی بدون سیگار لذت می‌برم.» نه اینکه بنویسید من جان اسمیت، سیگار نمی‌کشم»، بنویسید: «من جان اسمیت، ۶۰ کیلوگرم هستم.» نه اینکه بنویسید: «من، جان اسمیت، می‌خواهم ۲۰ کیلوگرم وزن کم کنم.»

عبارات تأکیدی، کلمات یا عباراتی هستند که اهدافتان یا قدم‌هایی را که به سمت اهدافتان برمی‌دارید، تقویت می‌کنند. آن‌ها مانند مکمل‌هایی برای ذهن هستند یا همان ویتامین‌های ذهنی. وقتی با عبارات تأکیدی، خودتان را تأیید می‌کنید، تأثیر شگرفی دارد ولی وقتی این عبارات تأکیدی نوشته می‌شوند اثرشان حتی بیشتر است، این عبارات تأکیدی یک خودانگیزشی ساده و آسان برای‌تان فراهم می‌کنند که بر سطوح عمیق ذهنتان اثر می‌گذارند. نوشتن عبارات تأکیدی یک تکنیک بسیار پویاست زیرا کلماتی که بر روی کاغذ آورده می‌شوند بسیار قدرتمندتر از کلماتی هستند که فقط در ذهن ما جای دارند. همان‌طور که داریم عبارات تأکیدی را روی کاغذ می‌نویسیم، آن‌ها را می‌خوانیم، با این‌کار یک قدرت روحی و روانی مثبت برای خودمان خلق می‌کنیم تا عملکردمان را حمایت کند، این‌ها همان ویتامین‌های ذهنی هستند. زمان

هر زمان که خود را در حال فرار از انجام یک فعالیت خاص می‌بینیم، فرار ما اغلب به خاطر تلاش واقعی برای انجام آن کار نیست، بلکه این اجتناب بر اساس یک وحشت دروغین است که ما ناخودآگاه آن را به انجام آن کار ربط می‌دهیم. تکرار می‌کنم، آن باور ناخودآگاهی که خالق این ترس است این طرز فکر است: «من نمی‌توانم بدون رنج و سختی هر چه می‌خواهم، به دست بیاورم.» نکته: یاد بگیرید آن دوره‌های رنج و سختی را بدون اینکه در ذهنتان بزرگ کنید و انتظار بکشید؛ بپذیرید و برخود هموار کنید. بدون تحمل کمی رنج و سختی هیچ کاری انجام نمی‌شود حتی آسان‌ترین کارها! علاوه بر این، تمرین کنید تا کارهایی که در انجام آن‌ها طوری برخورد می‌کنید که گویی «من می‌توانم بدون رنج و تلاش آن را به دست بیاورم» را شناسایی و واکاوی کنید. وقتی از آنچه ناخودآگاه به خود می‌گویید آگاه شوید، می‌توانید آگاهانه خودگویی‌هایتان را به چالش بکشید و عباراتی که خودانضباطی شما را تقویت می‌کنند، جایگزین آن‌ها کنید.