بریده‌هایی از کتاب خودانضباطی در ده روز

برای آنکه، گفتگوی درونی عملکرد ـ محور مؤثر واقع شود باید مثبت، مشخص و در زمان حال باشد.

تکرار، کلید موفقیت است.

هوشیار باشید! آقای هاید وقتی متوجه می‌شود پیام «من دارم روزنامه می‌خوانم» اجرا نشده است؛ شروع می‌کند به استفاده از یک یا چند سم انحرافی (بدبینی، منفی‌گرایی، و غیره) که قبلاً به آن‌ها اشاره کردیم. چه حدسی می‌زنید؟ برای اینکه اقدام هاید مؤثر واقع نشود نیاز به گفتگوی درونی دارد. اما شما که اکنون از آنچه هاید می‌گوید، مطلع شده‌اید؛ می‌توانید این پیام را رد کنید و آن‌قدر پیام خود را تکرار کنید که بر پیام هاید غلبه کنید. ذهن ناخودآگاهتان در یک زمان فقط به یک پیام، عکس‌العمل نشان می‌دهد. امتحان کنید. همان‌طور که پیامتان را برای ناخودآگاهتان تکرار خواهید کرد، مشاهده می‌کنید که چگونه بدن و ذهنتان عکس‌العمل نشان می‌دهند. حتماً شگفت‌زده خواهید شد.

فرض کنید در فعالیتی شرکت کرده‌اید که آن را یک‌جور وقت تلف کردن می‌دانید. برای مثال در حال خواندن مجله هستید. سپس به این فکر می‌افتید که نوشتن یک نامه، استفاده مفیدتری از زمان خواهد بود. آنگاه هاید در ناخودآگاه می‌گوید «من دارم مجله می‌خوانم». هر بار که شما آگاهانه تصمیم می‌گیرید نامه بنویسید، هاید در ناخودآگاه تکرار می‌کند «من دارم مجله می‌خوانم». ذهن ناخودآگاهتان آنچه را به او می‌گویید، باور می‌کند. بنابراین، اگر شروع کنید این جمله را با خود تکرار کنید «من دارم نامه می‌نویسم»، آنگاه ذهن ناخودآگاهتان تمام توجه شما را، چه فیزیکی و چه ذهنی، بر روی نوشتن نامه متمرکز می‌کند. در حالی‌که مجله هنوز در دستانتان است، دستانتان سست می‌شوند. پاهایتان دلشان می‌خواهد حرکت کنند و شما را به سمتی ببرند تا نامه را بنویسید. ذهنتان شروع به نوشتن نامه می‌کند. تمام وجودتان به جنگ و تلاطم می‌افتد و تا زمانی‌که واقعاً شروع به نوشتن نامه نکنید، آرام نمی‌گیرید. مادامی که گفتگوی درونی و پیام شما مثبت، مشخص و به زمان حال باشد، فقط می‌خواهید نامه بنویسید و هیچ فعالیت دیگری شما را راضی و خشنود نمی‌کند.

بدبینی و منفی‌گرایی با هم ازدواج کردند و صاحب فرزندی شدند. نام فرزندشان را یأس گذاشتند.

یاد بگیرید آن دوره‌های رنج و سختی را بدون اینکه در ذهنتان بزرگ کنید و انتظار بکشید؛ بپذیرید و برخود هموار کنید. بدون تحمل کمی رنج و سختی هیچ کاری انجام نمی‌شود حتی آسان‌ترین کارها! علاوه بر این، تمرین کنید تا کارهایی که در انجام آن‌ها طوری برخورد می‌کنید که گویی «من می‌توانم بدون رنج و تلاش آن را به دست بیاورم» را شناسایی و واکاوی کنید.

نظام پاداش یک عنصر کلیدی در خودانضباطی شماست. بنابراین با بخشندگی از این ابزار استفاده کنید تا روند خودانضباطی برای‌تان شیرین‌تر شود.

فهرست پاداش به اندازه فهرست «کارهای ضروری» خودانضباطی اهمیت دارد

باور کنید، پاداش‌ها آسان‌ترین و مؤثرترین نیروهای روحی و روانی انگیزشی هستند که به شما کمک می‌کنند کارتان را شروع و تا آخر ادامه دهید.

عبارت «کارم را خوب انجام داده‌ام» عملکرد مثبت شما را به اندازه کافی تقویت نمی‌کند تا باز هم آن کار را انجام دهید. به همین خاطر، شما به یک انگیزه روحی روانی نیاز دارید که فقط پاداش قابل لمس آن را تأمین می‌کند.

کمال‌گرایی، پشتکار و استقامت را ضعیف می‌کند و تلاش مستمر نسبت به هوش، خلاقیت و فرصت، دستاوردهای بیشتری به دنبال دارد. در حقیقت، رسیدن به موفقیت نیازمند تلاش مستمر یا پشتکار است.

اگر بپذیرید نگرش «من باید کامل باشم» یک مانع برای شماست، بدون توجه به اینکه چه میزان تلاش می‌کنید دستاوردهای زیادی کسب خواهید کرد. «اگر این کار را درست انجام نمی‌دهی، پس اصلاً انجامش نده.» این اعتقاد معمولاً شما را به این نقطه می‌رساند که اصلاً کار را انجام ندهید. اما اگر هر زمان که این باور در شما به وجود آمد روی آن خط بکشید، به‌سرعت متوجه می‌شوید، واقعیت انجام دادن یک کار بسیار رضایت‌بخش‌تر از رؤیای انجام آن کار بدون نقص است.

تجسم کردن زمانی به بهترین شکل کار می‌کند که تمام جنبه‌های فعالیتی که می‌خواهید انجام دهید را تصور کنید. در ذهنتان؛ ببینید، بشنوید، بو کنید، بچشید. محل، لباس‌ها، اتاق و دمای محیط را لمس کنید. تمام جزئیات را با حواس پنج‌گانه خود درک کنید.

هاید شما را یک کودن فرض می‌کند و سعی بر این دارد تا با پیشنهادات بی‌فایده، وسوسه‌تان کند. به او اجازه این کار را ندهید.

زمانی که حس می‌کنید دوست دارید با انجام یک فعالیت بی‌ربط، از زحمت و دردسرهای خودآگاهی فرار کنید یا درواقع همان زمانی که هاید سعی می‌کند با نشان دادن جایزه یا تشویقی شما را به فرار تشویق کند، از خود بپرسید «آیا این همان شیوه هاید برای دور کردن من از خودانضباطی است؟»

هاید در مقابل می‌گوید: «اما تو فرق داری». آنگاه یک دلیل یا شاید صدها دلیل می‌آورد تا روحیه من موفق نمی‌شوم را در شما پرورش دهد. بله، هاید به یک ویژگی شخصیتی، فیزیکی یا هر خصوصیت نامرتبط دیگری در شما مثل نژاد، جنسیت یا مذهبتان می‌چسبد و از آن به‌عنوان ابزاری جهت ضربه به خودتان استفاده می‌کند.

هاید سعی می‌کند ذره‌ذره این طرز فکر خود کوچک‌بینی را در ذهن شما به صورت مانعی بین شما و تلاشتان در جهت ایفا کردن نظام اشاره‌شده در این کتاب، القا کند. هاید با استفاده از حس یأس، سعی می‌کند شما را با گفتن جملاتی مانند «شاید برنامه خودانضباطی کاربردی باشد، اما احتمالاً به درد من نمی‌خورد»، «من به اندازه کافی باهوش نیستم تا بتوانم این چیزها را بفهمم»، «من خیلی باهوش‌تر از این حرف‌ها هستم که این چیزهای به درد نخور بتواند به من کمک کند»، «من خیلی پیر شدم»، «من خیلی جوانم»، گول بزند.

اینکه نگرش شما علیه‌تان یا در کنارتان قدم بردارد، انتخاب خودتان است. باور کنید.

مطمئن باشید دیدگاه کلی شما درباره زندگی، مانند تأثیر سوخت و فرمان اتومبیل، عملکردتان را کنترل می‌کند. پس، هر زمان احساس کردید هاید قصد دارد با منفی‌گرایی، شما را از مثبت‌اندیشی دور کند، گول نخورید. به یاد داشته باشید نگرشتان را خودتان کنترل می‌کنید. اینکه نگرش شما علیه‌تان یا در کنارتان قدم بردارد، انتخاب خودتان است. باور کنید.

همان اندازه که چیزهای خوب در جهان وجود دارند، چیزهای بد نیز وجود دارند. این شما هستید که تصمیم می‌گیرید روی چه مسائلی تمرکز کنید. مانند مثال لیوان آب که بسته به طرز فکرتان مشخص می‌کنید نیمه پر لیوان را ببینید یا نیمه خالی آن را و به همین ترتیب، طرز فکرتان را خلق می‌کنید و طرز فکر شما، رفتارتان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.