بریده‌هایی از کتاب خودانضباطی در ده روز

بخشی از وجودتان خودانضباطی را دوست ندارد.

در حقیقت در میان تلاش‌های شما در بهبود خودانضباطی، در اصل شما بدترین دشمن خودتان هستید.

هاید، ناخودآگاه می‌گوید: «هیچ‌کس نمی‌تواند به من بگوید چه کاری انجام دهم، حتی خود من»

آقای هاید، نامی‌که ما روی کودک شورش‌گر درونتان گذاشته‌ایم، با هر نوع قدرتی سر جنگ دارد، حتی اگر آن قدرت خود شما باشید.

به بیان دیگر، به خاطر کمبودهایتان سوگواری نکنید، تلاشتان را دوبرابر کنید

عملکرد شما، علت‌ها را شامل می‌شود و نتیجه‌ای که از عملکردتان می‌بینید، معلول‌ها هستند.

مغز شما به دنبال دلایلی می‌گردد تا مسائل منفی را تأیید کند. اصولاً مغز به این صورت کار می‌کند. هر چه به خودت بگویی، مثبت یا منفی، ناخودآگاهت آن را باور می‌کند.

بخشی از شما خودانضباطی را دوست ندارد

«شاید من واقعاً لیاقت رسیدن به موفقیت را ندارم.» این نوع طرز فکر، احساس عزت نفس ما را پایین می‌آورد و اغلب نتیجه احساس گناه است. به خود می‌گوییم ما سزاوار شادی و خشنودی حاصل از موفقیت‌های شخصی نیستیم. ما به خاطر رفتارها، افکار و عملکردهای گذشته و زمان حال، احساس بی‌ارزشی می‌کنیم. این احساس بی‌ارزشی معمولاً با توقعات برآورده‌نشده دیگران ارتباط دارد (خانواده، دوستان، افرادی که دوستشان داریم و...). احساس گناه در ما می‌تواند واقعی یا تخیلی باشد.

«اگر موفق شوم، مردم ریزبینانه‌تر مرا قضاوت می‌کنند.» بسیاری از مردم از موفقیت به خاطر جلب توجهی که به دنبال آن می‌آید، چه مثبت چه منفی می‌ترسند. آن‌ها می‌ترسند که برای حفظ موفقیت‌شان، مجبور باشند فشار شدیدی را تحمل کنند. بسیاری از هنرمندان به‌سرعت پس از یک رمان پرفروش، آهنگ، یا بازی در یک فیلم موفق، دچار یک وحشت ناگهانی می‌شوند. آن‌ها به خود می‌گویند، «چطور می‌توانم این موفقیت را حفظ کنم؟ از اکنون همه مردم از من توقع دارند کار بعدی‌ام به همین اندازه عالی باشد؛ شاید هم بهتر!» این احساس بسیاری از هنرمندان را دچار چنان وحشتی می‌کند که دچار یک شک موفقیت یا خلاقیت می‌شوند و به خاطر موفقیت حاصل از تلاش‌شان، در کار کردن ناتوان می‌شوند.

هر وقت تلاش کردی همه را راضی نگه داری، سرت به سنگ می‌خورد و به هیچ نتیجه‌ای نمی‌رسی!!!

ترس از شکست را بپذیرید و بعد ماهیتش را به خرابکار ناخودآگاهتان نشان دهید. زمانی‌که ترس از شکست را بیرون می‌کشیم، متوجه می‌شویم که در پایه و اساس آن حس حقارت قرار دارد. بنابراین، باید به‌طور مداوم به خودمان یادآور شویم شکست مایه تحقیر نیست مگر اینکه خودمان آن را در ذهنمان تحقیرآمیز قلمداد کنیم. شکست یک سنگ زیر پاست نه یک سنگ قبر. به‌محض اینکه این واقعیت را با تمام وجود بپذیرید، ترس از شکست در تضعیف خودانضباطی ما، قدرت خود را از دست می‌دهد.

به یاد داشته باشید، در استفاده از تکنیک گفتگوی درونی، باید دقیقاً آنچه را می‌خواهید انجام دهید؛ به ذهن ناخودآگاهتان بگویید؛ گویی واقعاً آن را انجام می‌دهید. ذهن ناخودآگاهتان طوری کار می‌کند تا واقعیت بیرونی را با واقعیت درونی یکی و هماهنگ کند.

هر چه بخش‌های بیشتری از شما در گفتگوی درونی‌تان نقش داشته باشند، پیام قدرتمندتری به ذهن ناخودآگاهتان می‌فرستید و ذهن ناخودآگاهتان نیز به نوبه خود قدرت بیشتری در حمایت از اعمال شما در رسیدن به اهدافتان خواهد داشت.

اگر پیام‌های گفتگوی درونی‌تان را با صدای بلند بگویید، قدرتمندتر می‌شوند زیرا آنگاه پیام شما دو مؤلفه فیزیکی خواهد داشت: گفتن و شنیده شدن! به این ترتیب، پیام‌هایتان قدرت و حمایت روحی و جسمی شما را دریافت می‌کنند.

جمله «من باید...» را آگاهانه به کار ببرید. با این‌کار به ذهن ناخودآگاهتان این پیام را می‌دهید که انتخاب رفتارتان از احساس گناه سرچشمه می‌گیرد که این به نوبه خود، نظم فردی شما را کم می‌کند.

زمانی‌که می‌گویید «من نمی‌توانم»، به جای «من انتخاب می‌کنم که انجام ندهم»، به ذهن ناخودآگاهتان این پیام را می‌دهید که در این موقعیت انتخاب دیگری ندارید.

زمانی‌که می‌گویید «من نمی‌توانم»، به جای «من انتخاب می‌کنم که انجام ندهم»، به ذهن ناخودآگاهتان این پیام را می‌دهید که در این موقعیت انتخاب دیگری ندارید. این برخورد، بی‌فایده است و تصمیمتان را ضعیف می‌کند. جمله «من انتخاب می‌کنم» نشان می‌دهد که شما حق انتخاب دارید. همچنین، زمانی‌که می‌گویید «من باید.....» و «من مجبورم.....» دارید این پیام را به ذهن ناخودآگاهتان می‌دهید که هیچ کنترلی بر رفتارتان ندارید و کسی یا چیزی از بیرون فرمان را به دست گرفته است. این روش، شما را مشتاقانه به سمت هدف سوق نمی‌دهد. بنابراین، همیشه بگویید «من انتخاب می‌کنم...»، که البته واقعاً هم همینطور است و شما معمولاً حق انتخاب دارید.

نحوه استفاده از کلمات در گفتگوی درونی تأثیر شگرفی بر ذهن ناخودآگاهتان دارد که برای شما کار کند یا علیه‌تان!

در استفاده از تکنیک گفتگوی درونی، باید دقیقاً آنچه را می‌خواهید انجام دهید؛ به ذهن ناخودآگاهتان بگویید؛ گویی واقعاً آن را انجام می‌دهید. ذهن ناخودآگاهتان طوری کار می‌کند تا واقعیت بیرونی را با واقعیت درونی یکی و هماهنگ کند. بنابراین، در پی دریافت پیام شما، ذهن ناخودآگاهتان از تمام نیروهایتان استفاده می‌کند تا آنچه را به او گفته‌اید به واقعیت تبدیل کند. خواهید دید که از آنچه اتفاق می‌افتد شگفت‌زده می‌شوید. زمانی‌که با قدرت و انرژی مثبت به ذهن ناخودآگاهتان آنچه را که می‌خواهید انجام دهید و آنچه می‌خواهید بشوید یا داشته باشید را بگویید؛ گویی به‌راستی در واقعیت، هستید. این روش برای هر دو اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدت عملی است. دوباره تکرار می‌کنم یادتان باشد، برای آنکه، گفتگوی درونی عملکرد ـ محور مؤثر واقع شود باید مثبت، مشخص و در زمان حال باشد.