بریده‌هایی از کتاب بر باد رفته

اون چیزی که بیشتر مردم نمی‌فهمن اینه که از ویرانه‌های یه تمدن به اندازه آباد کردنش می‌شه پول زیادی به دست آورد."

او، اسکارلت اُهارا همیلتون، تنها آدمی بود که حس واقع‌بینی ایرلندی در وجودش داشت و نمی‌خواست به خاطر وطن هیچ حماقتی بکند و می‌خواست تنها برای خودش، احساسات واقعی‌اش و چیزهایی که قبول‌شان داشت دست به حماقت بزند

تو کسی هستی که با خشونت، عشق و نفرت می‌ورزی

اسکارلت بی‌قرار جواب داد: "آه پاپا، اگه باهاش ازدواج کنم همه این رفتاراشو تغییر می‌دم!" جرالد برافروخته به اسکارلت نگاهی انداخت و با بدخلقی گفت: "تغییرش می‌دی؟ می‌تونی تغییرش بدی؟ تازه، تو تجربه کافی در مورد زندگی با مردا رو نداری. اشلی رو به حال خودش بذار. هیچ زنی تا حالا نتونسته شوهرشو حتی یه ذره هم عوض کنه، اینو فراموش نکن.

سختی و رنج یا آدما رو می‌سازه یا اونا رو نابود می‌کنه.

تنها چیزی که در این منطقه اهمیت داشت، زور بازو و نترسیدن از کار بود.

در حالی که پدر دست‌های کوتاه و پهنش را باز کرده بود با خشم گفت: "زمین، تنها چیزیه که در دنیا به همه چیز می‌ارزه، به همین خاطر تنها چیزیه که توی دنیا باقی می‌مونه. اینو هیچ‌وقت فراموش نکن! این تنها چیزیه که براش کار می‌کنن، براش می‌جنگن و براش می‌میرن و ارزش همه این‌ها رو داره."

دروغگو با شور بیشتری از راستگویی، ترسو از شجاعتش، بی‌تربیت از ادبش و آدم پست از شرافت خود دفاع می‌کند

تجربه اسکارلت نشان می‌داد که دروغگو با شور بیشتری از راستگویی، ترسو از شجاعتش، بی‌تربیت از ادبش و آدم پست از شرافت خود دفاع می‌کند اما باتلر این‌گونه نبود، به هر چیزی اقرار می‌کرد، می‌خندید و به اسکارلت جرأت می‌داد تا بیشتر بگوید.

تو می‌گی اگه می‌شد که دوباره به قبل برمی‌گشتی کارهای دیگه‌ای می‌کردی. اما این‌ کارو می‌کردی؟ حالا بهش فکر کن. این‌ کارو می‌کردی؟" ‌"خب..." ‌"نه، تو دوباره همون کارها رو انجام می‌دادی. تو مگه انتخاب دیگه‌ای داشتی؟" ‌"نه." ‌"پس برای چی احساس تأسف می‌خوری؟"

خیلی چیزهایی که آدم مجبوره انجام بده به خاطر اینه که قبلاً کسایی اونارو انجام می‌دادن، به همین دلیل کارهایی که ضرری ندارن رو هم نباید انجام داد.

ما همیشه یه جمله رو آویزه گوشمون کرده بودیم: فریاد خوشحالی نزن... لبخند بزن

‌"من هیچ‌وقت هیچی نداشتم که به خاطرش دلگرم باشم... به جز مادر."

ما ناچار بودیم، خم شدیم اما نشکستیم. ما گندم نیستیم، گندم سیاهیم! وقتی توفان می‌آد گندمای رسیده می‌شکنن، چون اونا خشکن و خم نمی‌شن، اما گندمای سیاهِ رسیده شیره دارن و خشک نیستن و با باد خم می‌شن و نمی‌شکنن، وقتی باد فروکش می‌کنه اونا دوباره محکم‌تر از قبل راست می‌شن. ما آدمای مغرور و لجوجی نیستیم. ما آدمای نیرومند و منعطفی هستیم و وقتی که سختی‌های زندگی به سراغمون می‌آد می‌دونیم که باید خم بشیم، نشکنیم و شکوه نکنیم، کار می‌کنیم، لبخند می‌زنیم و صبورانه منتظر فرصت می‌مونیم.

تو به دنیا اومدی تا به هر کی که بهت اجازه بده زور بگی و اذیتش کنی. یه آدم قوی زور می‌گه و یه آدم ضعیف تسلیم می‌شه

اون می‌دونه که جنگ اشتباه محضه اما حاضره بجنگه و کشته بشه و این شجاعت بیشتری می‌خواد، حتی بیشتر از زمانی که برای چیزی که فکر می‌کنی درسته، بجنگی."

شعار خانم تارلتون این بود: "آن‌ها را مهار کن اما جرأت‌شان را نابود نکن."

‌"تا حالا این ضرب‌المثل شرقی رو شنیدی: سگ‌ها پارس می‌کنن ولی کاروان می‌گذره؟ خب، بذار سگ‌ها پارس کنن هیچ کی نمی‌تونه جلوی کاروان تو رو بگیره.

او نباید روی کسی حساب می‌کرد، هیچ‌كسی جز خودش

من فکر می‌کنم که قابل اعتماد بودنش و شور و اشتیاقش برای کار بیشتر از هوش و زیرکی اون می‌ارزه."