بریده‌هایی از کتاب شاد ماندن در روزگاران سخت

وقتی به تدریج عادت جستجوی خوبی‌ها را در خود نهادینه می‌کنید زندگی شما به آرامی رو به بهبود می‌گذارد. وقتی شاد هستید زندگی، حمایت از شما را آغاز می‌کند. تصمیم بگیرید که در این جهان، با تمام ویژگی‌ها و کاستی‌هایش، شاد زندگی کنید. از آنچه که دارید لذت ببرید و با آن خوش باشید. نیکی‌های دیگران را جستجو کنید. موفقیت و شادمانی دیگران را جشن بگیرید. اگر کسی باعث درد و رنج شما شده است اگر همسرتان چاق و تنبل است لازم نیست تظاهر کنید که او متناسب و پر انرژی است اما به جستجوی خود برای یافتن ویژگی‌های مثبت او ادامه بدهید که اگر چنین کنید یا او تغییر خواهد کرد و یا تنبلی او کمتر در کانون توجهتان قرار خواهد گرفت.

انسان‌های موفق به خود می‌گویند: «اگر از موقعیت کنونی به بهترین نحو بهره‌برداری کنم فرصت‌های بزرگ‌تری به من داده خواهد شد

وقتی حداکثر توان خود را به کار می‌گیرید احساس بهتری نسبت به خود پیدا می‌کنید. موفقیت شما در زندگی بیشتر از آنکه به دانش و آگاهی شما مربوط باشد در گرو نوع احساسات شماست. و تنها راهی که می‌توانید در محیط کار خود به این حس رضایتمندی دست پیدا کنید همین است که از حداکثر توانایی‌های خود استفاده کنید. به علاوه وقتی همهٔ توان خود را به کار می‌گیرید: - مهارت‌های خود را پرورش می‌دهید. - بر شهرت و آوازهٔ خود می‌افزایید. - گاه مورد توجه دیگران قرار می‌گیرید و شغل بهتری به شما پیشنهاد می‌شود. - اعتمادبه‌نفس لازم را برای راه‌اندازی تجارت خود پیدا می‌کنید.

اگر نسبت به کار خود، احساس یأس و ناخشنودی می‌کنید صرف‌نظر از اینکه یک جراح مغز هستید یا یک کارگر سادهٔ کشتارگاه، بهترین استراتژی این است که تمام توان خود را در خدمت کارتان بگذارید.

به دنبال هر چیزی که هستید همان را در ذهن خود به تصویر بکشید. هر چه بیشتر این تصویرسازی را انجام دهید راه رسیدن به هدف را هموارتر می‌کنید. شما می‌توانید تغییر کنید. شما یک انسان هستید نه یک درخت.

قانونی که باید با درشت‌ترین حروف بر پهنهٔ آسمان‌ها نوشته شود: «شما نمی‌توانید به ذهن خود دستورِ انجام ندادن کاری را بدهید. ضمیر ناهشیار شما نیازمند تصویری از خواسته‌های شماست.»

وقتی به خود می‌گویید: «عصبی نباش! نلرز!» تصویر ذهنی دریافتی، تصویری از لرزیدن و به لکنت افتادن است. این تصاویر وارد ضمیر ناهشیارتان می‌شود و مغز شما را برای یک سخنرانی پر از لکنت و لرز برنامه‌ریزی می‌کند. به همین خاطر است که به هنگام سخنرانی به لکنت می‌افتید و تمام اندامتان رعشه می‌گیرد. این قانونِ ذهن آدمی است. با تصویری که شما به ذهن خود داده‌اید هیچ پیامدی جز این متصور نیست.

«رسم غریبی است، زندگی. اگر به کمتر از بهترین، رضایت ندهی، غالباً همان بهترین نصیبت خواهد شد.»

وقتی دیگران را می‌ستاییم همه برنده هستیم. مثل سحر و جادو می‌ماند. وقتی در آشنایی با هر کسی ویژگی‌های مثبت‌اش را جستجو می‌کنیم به موازات آن زندگی خود ما نیز دستخوش تغییرات مثبت می‌شود.

اگر می‌خواهید فلاکت و بدبختی ابدی خود را تضمین کنید نسخه‌اش این است: الف) شما تعیین کنید که دنیا باید چگونه باشد. ب) شما تعیین کنید که هر کسی باید چگونه رفتار کند. و بعد وقتی که دیدید دنیا از قوانین شما تبعیت نمی‌کند عصبانی شوید! این شیوهٔ آدم‌های مفلوک و بدبخت است!

مری و جین را در نظر بگیرید که هر دو از شوهران‌شان جدا شده‌اند. مری می‌گوید: «من شکست خوردم. زندگی‌ام نابود شد.» جین می‌گوید: «زندگی من تازه شروع شده است!» به نظر شما زندگی کدام یک شکوفا خواهد شد؟

اتفاقی که برای شما روی می‌دهد مهم‌ترین مسأله نیست. مهم‌ترین مسأله این است که احساس شما در قبال این اتفاقات چگونه است؟

هر تفکر منفی، اندیشه‌های منفی دیگر را جذب می‌کند و هر تفکر مثبت، اندیشه‌های مثبت دیگر را. قبل از آنکه طاعون آغاز شود از خود بپرسید: «جنبه مثبت این ماجرا چیست؟»

وقتی خوشبخت خواهم بود که صلح بر جهان حاکم شود. مری می‌گوید: «تا صلح و آشتی، جهان را فرا نگیرد هرگز احساس خوشبختی نخواهم کرد.» این حرف می‌تواند نشان از نوعدوستی مری داشته باشد اما کلام چندان هوشمندانه‌ای نیست. بهتر این است که عجالتاً خوشبخت باشی و در عین حال بکوشی که در گوشهٔ کوچکی از دنیا، بانی آرامشی افزون‌تر شوی. می‌شود دنیا را به همین گونه‌ای که هست پذیرفت و در عین حال در جهت بهبود آن، اندک سهمی از مسؤولیت را پذیرا شد.

مبلغان رسانه‌ای، غرور و شخصیت ما را، هدف قرار می‌دهند یعنی بخشی از وجود ما را که عاشق مقایسه کردن است: «اگر می‌خواهید مؤدب، امروزی و فهمیده باشید، اگر می‌خواهید مادری نمونه باشید، اگر می‌خواهید دوستانتان به شما غبطه بخورند، هم‌اکنون به این محصول‌ها نیاز دارید.» اگر ارزشی که برای خود قائل هستیم وابسته به مایملک ما باشد همیشه بازندهٔ بازی هستیم.

و نتیجه‌اش برای شما چیزی جز احساس یأس و ناامیدی و سرخوردگی نیست. استراتژی بهتری هم وجود دارد. درخواست‌های کمتری مطرح کنید و به جای آن‌ها، اولویت‌ها را قرار دهید! در مواردی که همه‌چیز خارج از کنترل شماست به خود بگویید: «من A را ترجیح می‌دهم اما اگر B هم اتفاق افتاد مهم نیست!»

انعطاف‌پذیری اگر می‌خواهید فلاکت و بدبختی ابدی خود را تضمین کنید نسخه‌اش این است: الف) شما تعیین کنید که دنیا باید چگونه باشد. ب) شما تعیین کنید که هر کسی باید چگونه رفتار کند. و بعد وقتی که دیدید دنیا از قوانین شما تبعیت نمی‌کند عصبانی شوید! این شیوهٔ آدم‌های مفلوک و بدبخت است!

گروه‌هایی از مردم در دنیا وجود دارند که زندگی خود را وقف ناراضی کردن شما می‌کنند. آن‌ها، فریبکار و گاه بسیار باهوش هستند و بودجه‌های میلیارد دلاری در اختیار دارند. آن‌ها احساس شرم، گناه و تمسخر را در شما ایجاد می‌کنند تا متقاعد شوید که چیزی کم دارید. آن‌ها می‌گویند که کلید خوشبختی شما را در اختیار دارند و وعده و وعیدهای اغراق‌آمیز می‌دهند. آیا منظور من تبلیغات تلویزیونی است؟ در حقیقت منظور من آگهی‌سازها و بازاریاب‌ها هستند. مأموریت این افراد این است که شما را نسبت به داشته‌هایتان ناراضی کنند تا متقاعد به خرید هر آن چیزی شوید که آن‌ها ارائه می‌دهند.

هرچه کمتر قانون برای خود وضع کنید که دنیا باید چنین و چنان باشد و مردم باید چنین و چنان رفتار کنند، آسان‌تر می‌توانید به خوشبختی و شادکامی برسید.

ما چگونه می‌توانیم از خشم و آزردگی خود بکاهیم؟ باید تشخیص بدهیم که تنش‌ها و اضطراب‌ها زاییدهٔ قوانینی هستند که در ذهن ما ساخته می‌شود. اگر این قوانین خودساخته را تعدیل کنیم یا به کلی از ذهن خود برانیم انسان‌های خوشبخت‌تری خواهیم بود.