بریده‌هایی از کتاب در قلمرو پادشاهان

من در غرب زندگی می‌کردم و عجولانه می‌کوشیدم تا آزاد زندگی کنم، اما بخش عمده‌ای از پیشینه من در فرهنگ و سنت‌های رایج شرقی ریشه کرده بود؛ جایی که نقش‌ها مهم‌تر از شخصیت‌هاست. در خاورمیانه هیچ‌کس بدون توجه به جایگاه خانوادگی و اجتماعی‌اش هویت نمی‌یابد. برخی از مردم شاید بتوانند مدت کوتاهی از قید و بند سنت‌ها رها شوند، اما همان قوانین و سنت‌ها دوباره گریبانشان را خواهد گرفت.

اگر اهل خاورمیانه باشی، زندگی‌ات با پنهان‌کاری پیوند خورده است. تو مجبوری بسیاری چیزها را مخفی کنی و خودت را با جامعه اطرافت وفق دهی. اما حفظ چهره و ظاهرسازی در واقع عدم صداقت است.

در حالی که به نظر می‌رسید مردان ایرانی در هزاران لایه سنتی و اجتماعی اسیرند و ظواهر برایشان بیش از آمال و آرزوها ارزشمند است.

اسامه بن‌لادن و همتایان او به یکباره از دل کویر بیرون نیامده‌اند. آنها ساخته شده‌اند. فرهنگ قرون وسطی و عقب‌مانده سعودی آنها را شکل داده و ساخته است. اسامه نمونه کاملی از یک سعودی معتقد به باورهای قومی و مذهبی خویش است؛ فردی که از دنیای بیرون بی‌خبر مانده و هنگامی که درها باز شده، طغیان می‌کند. او متعلق به جامعه‌ای است که نیمی از مردمش ـ زنها ـ آزادی و فردیت خود را در برابر قوانین پوچ و بی‌اساس وهابی باخته‌اند؛ جامعه‌ای که در آن همه چیز مطلق است و جایی برای تغییر و دگرگونی وجود ندارد.

من هیچ‌وقت یک سعودی را ملاقات نکردم که شیوه زندگی در غرب را عمیقآ پذیرفته باشد و برای آن ارزشی قائل باشد. آنها از تکنولوژی ما استفاده می‌کنند و نظامهای سیاسی غرب را می‌فهمند، ولی عمیقآ باور دارند که غربیها چیزی نیستند جز انسانهای بیچاره‌ای که در کفر و گناه غوطه‌ورند و آزادی و فردیت‌شان در تضاد با دستورهای الهی است. با تمام این اوصاف، عربستان سعودی نیز همچون بسیاری از کشورهای غربی، مشکلات مواد مخدر، همجنس‌گرایی و ایدز را تجربه می‌کند و نفاق و دورویی در این کشور بیش از هر جای دیگری‌ست که در زندگی دیده‌ام

آیا شوهران دختران من مردهایی شبیه باقر می‌شدند؟ یا کسانی شبیه ماهروز که زمانی یک دخترباز حرفه‌ای بود و حالا یک مذهبی دو آتشه؟ شاید آنها شبیه اسامه می‌شدند. مردان سعودی غیرقابل پیش‌بینی هستند

شهر قاتیف مرکز استقرار شیعه‌های عربستان بود. شیعه، مذهب رسمی ایرانیان است. این گروه رسمی که در عربستان به شدت سرکوب شده بودند، پس از سال‌ها سکوت، تحت تأثیر انقلاب ایران و آیت‌الله خمینی، در روز به شهادت رسیدن امام حسین، نوه حضرت محمد، به خیابان‌ها می‌ریزند تا یاد او را زنده نگه دارند. این آیین در کشورهایی که مسلمانانش پیرو مذهب شیعه هستند، هر ساله انجام می‌شود و «مراسم عاشورا» نام دارد. پلیس وهابی عربستان بدون آنکه به آن‌ها تذکری بدهد، به خیابان‌ها می‌ریزد و شماری از این شیعیان را به قتل می‌رساند. این عمل موجب اغتشاش فراوان می‌شود و درگیریها چندین روز ادامه می‌یابد

خانواده بن‌لادن اجازه استفاده از بهترین امکانات بیمارستانی را در عربستان داشتند، اما به پزشکان آن‌جا اعتمادی نبود. بیشترشان مدارک خود را از دانشگاه‌های سوریه و مصر گرفته بودند و همیشه آماده بودند تا حداکثر دارو و آمپول را برای بیماران تجویز کنند.

سعودی‌ها مردمی عقب مانده‌اند که در حقیقت هرگونه لذتی را در زندگی، گناه می‌دانند

فرهنگ صحراگردی و بادیه‌نشینی در این کشور آن‌ها را از تمام عناصر فرهنگی که در کشورهای متمدنی همچون ایران و حتی برخی از همسایگان عرب وجود دارد، دور می‌کند.

وقتی وفا هفت ساله بود، دفتر مشقش را ورق زدم و به جمله‌ای برخوردم که تکان‌دهنده بود: «من از جهودها متنفرم.» اگر وفا نوشته است از ملتی یا قومی متنفر است، باید دلایلی برای نفرت خود داشته باشد. ولی دختر خردسال من هیچ چیز درباره جهودها نمی‌دانست، فقط یاد گرفته بود از آن‌ها متنفر باشد و نمی‌دانست همه جهودها اسرائیلی نیستند. روز بعد به مدرسه رفتم. مدیر را پیدا کردم و از او پرسیدم: «دختر من هیچ چیز درباره فلسطین و اسرائیل نمی‌داند. او هنوز درس جغرافی را شروع نکرده است، چرا باید یاد بگیرد از یک قوم متنفر باشد، در حالی که حتی نمی‌داند آن‌ها کجای کره زمین ساکنند؟»

من هرگز یک زن روراست سعودی ندیدم.

وهابیت، ریشه در راز و رمزها و نشانه‌های دنیایی کهن و ترسناک دارد و شباهتی با اسلام واقعی با پیچیدگی‌های متفکرانه و خردمندانه آن در کشورهایی همچون ایران و مصر ندارد.

بخش عمده‌ای از پیشینه من در فرهنگ و سنت‌های رایج شرقی ریشه کرده بود؛ جایی که نقش‌ها مهم‌تر از شخصیت‌هاست. در خاورمیانه هیچ‌کس بدون توجه به جایگاه خانوادگی و اجتماعی‌اش هویت نمی‌یابد.

اسلام دینی است که به جزئیات زندگی انسان‌ها توجه خاصی دارد، ولی وهابیت این توجهات را بزرگ‌نمایی کرده و شکلشان را تغییر داده و به زندگی روزمره و لحظه به لحظه مردم تزریق کرده است.

عربستان سعودی نیز همچون بسیاری از کشورهای غربی، مشکلات مواد مخدر، همجنس‌گرایی و ایدز را تجربه می‌کند و نفاق و دورویی در این کشور بیش از هر جای دیگری‌ست که در زندگی دیده‌ام. بدبختانه در عربستان سعودی هرگز به ناهنجاریهای اجتماعی مستقیمآ اشاره نمی‌شود و پنهان‌کاری، اساس و بنیاد این جامعه را ساخته است. در عربستان سعودی مردم باور دارند چیزی که مخفی است، وجود ندارد

عربستان سعودی کشوری‌ست که در آن جایی برای انعطاف و نرمش نیست

نماید. به نظر من احترام معنایی عمیق‌تر از این دارد؛ به عنوان مثال آن‌چه در روابط ماری مارتا و خانواده‌اش وجود دارد. من فکر می‌کنم احترام گذاشتن به کسی که دوستش داری، یعنی گفت‌وگو، تبادل نظر و حتی جر و بحث با وی بر سر مسائلی که مشکل‌آفرینند. پذیرفتن بی‌چون‌وچرای نظریات دیگران، احترام گذاشتن به آن‌ها محسوب نمی‌شود و نوعی رفتار غریبانه است.

با معیارهای زندگی روزمره، طبیعی است که استفاده از عبا و روبنده غیرقابل پذیرش است و نوعی تجاوز به هوش و آگاهی من و همین‌طور آزادی‌ام محسوب می‌شود. اما من هرگز ماجرا را بزرگ‌تر از آنچه بود، جلوه نمی‌دادم و برای کاهش پریشانی‌ام سعی می‌کردم دلایل سعودی‌ها را بپذیرم و عبا را نمادی برای ارزش بخشیدن به زن فرض کنم.

فرهنگ صحراگردی و بادیه‌نشینی در این کشور آن‌ها را از تمام عناصر فرهنگی که در کشورهای متمدنی همچون ایران و حتی برخی از همسایگان عرب وجود دارد، دور می‌کند