بریده‌هایی از کتاب شوهر آهو خانم

مردها وقتی که با زن رو به رو هستند، يک پا اخلاق بچّه را دارند. اين موضوع مهم را نبايد فراموش کنی که با بارک الله و ماشاءالله بهتر می‌شود آنها را رام کرد تا با اَخم و تخم و حتّی خواهش و التماس.

برای مردان بازيگوش يا آنها که روح شاعرانه دارند، اگر نمی‌توانيد يک پيانو يا ساز شش سيمه باشيد، لااقل آن اسباب‌بازی کوچکی باشيد که با همه سادگی‌اش طفل دارنده آن نمی‌داند در شکمش چيست.

من برای او بودم، او برای کی بود؟! برود به امان خدا!

به خدا شما مردها، خوبتان را بايد با طلای سفيد خريد و با نفت سياه آتش زد.

وظايف نيز خود يک نوع مهر و محبّت است که جامعه به‌عنوان مزد زنده بودن به ما ابراز می‌دارد

همه چيز را می‌شود با خواهش و تمنّا، يا زور و پول قبول کرد جز عشق را. کار دل بود نه خشت و گل.

خداوند هيچوقت همه آرزوها را يکجا برآورده نمی‌کند. هرچيزی موقعی دارد؛

وقتی کسی از زندگی و روزگار خود به‌ستوه آمده باشد توقّع عقل سليم از او نادرست است.

از دود و تنهايی و آهنگ‌هايی که برای روح خود می‌نوازم کمک می‌گيرم و خود را تسليت می‌دهم.

ولی شب بود و شب پرده بسياری از اعمال نيک و بد آدمی است.