بریده‌هایی از کتاب آشنایی با چند مفهوم کلیدی اخلاق

«قالَ فَبِعِزَّتِک لَأُغْوِینَّهُمْ أَجْمَعین. إِلَّا عِبَادَک مِنْهُمُ الْمُخْلَصِین»

شما ممکن است کاری را در آغاز مخلصانه انجام بدهید، اما مخلصانه نگاه‌داشتن این نیت در درازمدت دشوار است

که امیرالمؤمنین (ع) فرموده‌اند: «بِالإخْلاصِ یکُونُ الْخَلاصُ». اخلاص آن نقطهٔ رهایی است

دوری کردن از بدی‌ها مهم‌تر از انجام خوبی‌هاست

ای احمد اگر بنده‌ای شکمش را گرسنه نگه بدارد و زبانش را حفظ کند، به او حکمت می‌آموزم حتی اگر کافر باشد؛ که اگر کافر بود حکمتش سبب اتمام حجت بر او و وبال گردنش خواهد بود.

خدایا مرا برای خود خالص کن تا شیرینی «فقط برای تو بودن» را درک کنم

هم ما برای رفتن به این مهمانی بزرگ به یک لباس خوب نیاز داریم و هم لباس تقوا بهترین لباس است. این سلیقهٔ خداست که می‌فرماید: «... وَلِبَاسُ التَّقْوَی ذَلِکَ خَیرٌ؛ ... و لباس تقوا، بهتر است.»

مخلص بودن، محرومیت هم به دنبال می‌آورد.

مهم‌ترین کاری که باید برای حفظ اخلاص انجام دهیم، مراقبت کردن از دل و کنترل آن چیزهایی است که ناخواسته به دل خطور می‌کند

اگر کاری را باید برای خدا انجام داد، واقعاً آن کار را برای خدا انجام بدهیم و در دلمان هم نیت دیگری خطور نکند، چه رسد به اینکه از دیگران هم به‌خاطر آن کار اجر و مزد و محبوبیت و مقبولیت تقاضا بکنیم، و یا بدتر از آن، بخواهیم متظاهرانه رفتار کنیم، و ریاکارانه، کارِ برای خدا را فقط به‌خاطر دیگران انجام بدهیم