بریده‌هایی از کتاب مجموع آثار جبران خلیل جبران؛ جلد دوم

کسی که در تلاش است فرصتی را دیگر بار که از کنارش عبور کرده است، به چنگ آورد، مانند کسی است که شاهد نزدیک شدن آن می‌شود، اما به استقبال از آن نمی‌شتابد.

آری، مرگ و زندان را برای خطاکاران کوچک قوانین در نظر گرفته‌ایم، در حالی که افتخار و ثروت و احترامی عمیق را به راهزنانی بزرگ‌تر تقدیم می‌داریم.

آن کسی که علیه ظلم و ستم سر به شورش نمی‌گذارد، خود هم فردی به دور از عدالت و دادگری و موجودی ظالم است!

هر آن کسی که با شمشیری به دست، به ابدیت می‌رسد، مادامی که عدالت برقرار باشد، همچنان زنده باقی خواهد ماند.

سربازی که شمشیرهای براقی را بر فراز سر خود دیده و شاهد جاری شدن جویباری از خون،‌ در زیر گام‌های خود بوده باشد، دیگر از قلوه‌سنگ‌هایی که کودکان،‌ در خیابان‌ها به سوی او پرتاب می‌کنند، نمی‌ترسد.

از دست وراجی‌های وراج‌ها و پرحرف‌ها خسته شده‌ام. روحم از آنها بیزار است! آیا در این عالم هستی، گوشه‌ای دورافتاده وجود دارد که بتوانم به آن جا پناه گیرم و با نهایت شادمانی در آن زندگی کنم؟

چه بارها با استادان دانشگاه هاروارد سخن گفتم، اما به نوعی چنین،‌ به نظرم می‌رسید که گویی مشغول صحبت با استاد دانشگاه الاظهار هستم!

روح در هر موجودی، نخست از طریق چشمان فرد، مشخص و آشکار می‌شود. سپس در رفتار و کردار و در همهٔ حرکات و اعمال جسمانی او. ظاهر ما، سخنان ما، اعمال ما، هرگز والاتر و برتر از خود ما نیستند! زیرا روح، همانا سرای ماست، دیدگان ما هم پنجره‌های آن است و سخنان‌مان هم، پیام‌آوران‌شان هستند.

دیوانگی، نخستین گام به سوی عدم خودخواهی است. دیوانه باشید و به ما بگویید که در پس حجاب « سلامت ‌» چه چیز نهفته است؟ هدف زندگی، در این است که ما را به این اسرار نزدیک‌تر کند و دیوانگی همانا یگانه وسیله و شیوه در جهت توفیق در این امر است.

ملتی که دندان یا دندان‌هایی گندیده دارد، محکوم به فنا و داشتن معده‌درد است ... بسیاری از ملل هم از سوء هاضمه در رنج و عذابند.

در دهان جامعه، بسیاری از این دندان‌های پوسیده و گندیده وجود دارند ... پوسیدگی تا سرحد ریشه رسیده است. اما جامعه هیچ تلاشی برای بیرون کشیدن آن دندان‌ها نمی‌کند و هرگز مایل نیست خود را از شر آنها رها کند! تنها به این اکتفا می‌کند که با پر کردن این دندان‌های پوسیده با طلای خالص، کار را فیصله بخشد ...

درد، دست نامرئی و بسیار قدرتمندی است که پوستهٔ سنگ را در هم می‌شکند تا میوهٔ آن را از درونش بیرون کشد.

ثروت واقعی و حقیقی یک ملت، نه در زرها و سیم‌هایی است که در اختیار دارد، بلکه در آموزش و خرد و داشتن پسرانی درست‌کردار و نیکورفتار است.

منطق و دانش، همچون روح و کالبدند. بدون کالبد، روح، هیچ چیز، مگر بادی تهی و خالی نیست و بدون روح هم، کالبد، هیچ چیز مگر قالبی بیحس نیست.

جامعهٔ بشری به مدت هفتاد قرن، خود را به قوانین فاسد سپرده است، به نوعی که دیگر یارای درک معنای قوانین برتر و ابدی را ندارد .

به ارزش واقعی و راستین خود پی ببرید و آن هنگام نابود نخواهید شد!

آیا خبرنگاری هستید که اصول اخلاقی خود را در بازارهای برده‌فروشی‌شان به فروش می‌رساند و با انواع غیبت‌ها و اخبار غم‌انگیز و فجایع و مصائب و جنایات گوناگون، فربه می‌شود؟ اگر چنین است، پس لاشخور گرسنه‌ای بیش نیستید که بر فراز لاشه‌هایی پوسیده و گندیده، در حال پرواز است ...

امروزه، در خاورمیانه، دو نوع انسان وجود دارند: مردی که به گذشته تعلق دارد و مردی که خود را به آینده متعلق می‌داند.

امروزه، در خاورمیانه، دو نوع انسان وجود دارند: مردی که به گذشته تعلق دارد و مردی که خود را به آینده متعلق می‌داند.

کسی که در جستجوی حقیقت باشد و آن را به بشریت جار بزند، ناگزیر از رنج بردن است.